Ήταν 28 Ιανουαρίου 1986. Όλος ο κόσμος σχεδόν παρακολουθούσε με ενδιαφέρον στις οθόνες του την εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου Challenger με τους 7 αστροναύτες του: ο διοικητής Φ. Σκόμπι, ο πιλότος Μάικ Σμιθ, η δασκάλα Κρίστα ΜακΌλιφ, η Τζούντιθ Ρέσνικ, ο Έλισον Ονιζούκα και ο Γκρεγκ Τζάρβις και ο Ρ. ΜακΝάιρ.
Τραγωδία, διότι το σκάφος καταστράφηκε 1 λεπτό και 13 δεύτερα μετά την απογείωσή του οπότε σκοτώθηκαν και τα 7 μέλη που επέβαιναν. Η δασκάλα ΜακΌλιφ δεν ήταν εκπαιδευμένος αστροναύτης μα απλός πολίτης. Πρώτη φορά επέβαινε πολίτης σε διαστημικό σκάφος. Η καμπίνα του πληρώματος για 25 δεύτερα μετά την καταστροφή συνέχισε την άνοδο φτάνοντας σε ύψος 20χλμ. και μετά, ενώ όλα τα μέλη είχαν πέσει αναίσθητα, άρχισε η ελεύθερη πτώση της. Έπεσε στον ωκεανό, όπως όλα τα συντρίμμια του λεωφορείου, ανατολικά της κεντρικής ακτής της Φλόριντα. Και τα 7 μέλη ανασύρθηκαν από τα νερά νεκροί πλέον.
Στα 15 χλμ. έγινε μια αποκόλληση σε κάποιο σφράγισμα στους αγωγούς στερεών καυσίμων. Αυτή άφησε θερμά αέρια υπό πίεση από το εσωτερικό του κινητήρα του πυραύλου να διαρρεύσουν. Έτσι έσπασε και η πρόσδεση του πυραύλου με την Εξωτερική Δεξαμενή και η αποδέσμευση τους. Τότε φάνηκε και μεταδόθηκε ως έκρηξη, μα η διάλυση οφειλόταν σε ισχυρές δυνάμεις αεροδυναμικής αντίστασης της τάξης των 12g και ως 20g, ενώ το όριο αντοχής του σκάφους ήταν μόλις 5g. Μα η εντύπωση έκρηξης έμεινε.
Ήταν η πρώτη διαστημική πτήση που ξεκίνησε μα, τραγικότατα, δεν έφτασε ποτέ στο διάστημα. Η καταστροφή συνέβη στα χαμηλά στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας πάνω από το ακρωτήρι Κανάβεραλ (Φλόριντα).
Όλος ο κόσμος εξέφρασε τη θλίψη του για την καταστροφή και τον χαμό των επτά μελών του πληρώματος, ακόμα και οι Σοβιετικοί.
Όλος, εκτός από τα τσογλάνια των αναρχοαριστερών στη χώρα μας που δεν δίστασαν να εκδηλώσουν ευχαρίστηση με παιάνες και να κακολογήσουν την Αμερική. Ήταν σχεδόν απίστευτη αυτή η χυδαία, ξεδιάντροπη εκδήλωση.
Υποθέτω θριαμβολογούσαν με ευχαρίστηση για το ατύχημα του Τσάλεντζερ διότι απέτυχαν οι μισητοί Αμερικάνοι που είχαν τεχνολογικά ξεπεράσει στην κούρσα για το διάστημα τους Σοβιετικούς κατά δεκαετίες!
Η λογική της πανούκλας!
Μα μόνο τρεις μήνες αργότερα συνέβη στις 28 Απριλίου 1986 το τρομερό ατύχημα στον Πυρηνικό Σταθμό του Τσερνόμπιλ της ΕΣΣΔ, στην Ουκρανία. Τα ίδια τσογλάνια έσπευσαν στην αρχή να κατηγορήσουν τα Δυτικά ΜΜΕ για μαύρη «αντι-σοβιετική» προπαγάνδα. Οι Σοβιετικοί δεν έλεγαν τίποτα μη τολμώντας να ομολογήσουν τη φοβερή τεχνολογική ανεπάρκειά τους. Στη Δύση το μάθαμε μήνες πριν από τους Σοβιετικούς πολίτες χάρη στις μετρήσεις Σουηδών!
Σε λίγες μέρες δεκάδες άνθρωποι (πυροσβέστες και μηχανικοί) πέθαναν από την ραδιενέργεια ενώ εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι στη γύρω περιοχή, έπαθαν εγκαύματα – για να πεθάνουν πολλοί από αυτούς αργόσυρτα. Και υπήρξαν πολλές γεννήσεις με άρρωστα βρέφη. Η περιοχή όλη (αέρας, ύδατα,εδάφη) μολύνθηκε και η μόλυνση επεκτάθηκε και σε άλλες χώρες.
Ακόμα και σήμερα οι αναρχοαριστεροί νοσταλγοί του Σταλινισμού διαιωνίζουν τα ψεύδη και τις δικαιολογίες τους.
