Και πάλι δικαιολογίες από τον φιλικό τύπο που επίσης δεν έχει αρχές στην πράξη όπως στις μεγαλοστομίες. Διαβάστε το Κύριο άρθρο Καθημερινή 16/10/22.
Εκκρεμείς μεταρρυθμίσεις
Υπάρχουν πολλές εκκρεμείς μεταρρυθμίσεις οι οποίες είναι απαραίτητες για την πρόοδο της χώρας. Έχουν να κάνουν με τη Δικαιοσύνη, τον εξορθολογισμό του συστήματος υγείας, τον βιώσιμο τουρισμό και την επιβολή περιορισμών στην κάθε είδους υπερβολή στην ανάπτυξή του, την κατάργηση των φαύλων αλλαγών του ΣΥΡΙΖΑ στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Πρόκειται για σημαντικές παρεμβάσεις που ανήκουν στην «καρδιά» της μεταρρυθμιστικής ατζέντας της σημερινής κυβέρνησης. Ελάχιστοι είναι αυτοί που θέλουν να τις κάνουν τώρα και πολλοί όσοι επαναλαμβάνουν μονότονα πως «αυτά δεν γίνονται πριν από τις εκλογές». Θα ήταν όντως πολύ πιο εύκολο να έχουν γίνει στην αρχή της τετραετίας. Όμως είναι κρίσιμο είτε να προωθηθούν άμεσα είτε να προγραμματιστούν από τώρα με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, πριν και μετά τις εκλογές.
Όπως σημειώσαμε δεκάδες φορές και σίγουρα θα επαναλάβουμε στο μέλλον, και όπως τόνισε ο Νικόδημος στο άρθρο 147. Ψυχολογία: Μόρφωση κι εγωισμός, 12/10/22, η βασική αιτία για όλες τις κακοδαιμονίες ριζώνει (εκτός από το μεταφυσικό επίπεδο) στην εκπαίδευση, στην ανατροφή και την πρωτοβάθμια Παιδεία, όπου γράφει:
Ο μόνος σκοπός της παιδείας κι (επι)μόρφωσης είναι η δημιουργία καλών πολιτών με νομιμόφρονα και ενάρετο χαρακτήρα. Σήμερα όμως τα υπουργεία παιδείας και οι συντεχνίες των εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες ασχολούνται με, και καυγαδίζουν για, ποταπότητες και ασημαντότητες και το γέμισμα του νου των εκπαιδευόμενων με πληροφορίες – πολλές από τις οποίες είναι άχρηστες.
Συνεπώς έχουμε λαούς και κυβερνήσεις που προέρχονται και εκλέγονται από αυτούς τους λαούς που δεν έχουν καλό, έντιμο νομοταγή ψυχισμό( ή χαρακτήρα). Και ας παρακάμψουμε το βασικό γεγονός πως οι γονείς ( ή κηδεμόνες) θα έπρεπε πολύ νωρίς να φροντίσουν να εμπεδώσουν θεμελιακές αρχές ηθικής στον ψυχισμό και στη συμπεριφορά των παιδιών τους.
Προσέξτε: (α) Αναγνωρίζει η Καθημερινή, όπως κάθε στοιχειωδώς λογικός άνθρωπος, πως υπάρχουν σε εκκρεμότητα ‘απαραίτητες [μεταρρυθμίσεις] για την πρόοδο της χώρας’ και τις απαριθμεί καθορίζοντας τες: Δικαιοσύνη, εξορθολογισμός συστήματος υγείας, βιώσιμος τουρισμός και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. (β) ‘Eλάχιστοι’ της κυβέρνησης θέλουν να τις κάνουν τώρα: μα δεν μας λέει ποιοι είναι αυτοί να τους ψηφίσουμε και να αγνοήσουμε τους φαφλατάδες που σκέφτονται μόνο την επανεκλογή τους. (γ) Αναφέρεται στις φαύλες αλλαγές του Σύριζα!
Είναι τόσο μικρόμυαλα αυτά τα άρθρα. Δηλαδή, η αποτυχία της Εκπαίδευσης στην Ελλάδα φωλιάζει στα ΑΕΙ; Πόσο ανόητος πρέπει να είσαι ώστε να εστιάζεις στον Σύριζα και στα ΑΕΙ για τις κακοδαιμονίες της ελληνικής κοινωνίας;
Τι στην ευχή έκαναν οι κεντροδεξιές κυβερνήσεις από το 1950 κι έπειτα; Ποια ήταν η συνθηματολογία τους; Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια!
Αυτή έφερε τις άγονες και καταπιεστικές αντι-αριστερές διώξεις με φυλακίσεις, εκτοπίσεις και εκτελέσεις και μετά μια χούντα που ακόμα και οι της Δεξιάς απεχθάνονται.
Τι έκανε ο Κ. Καραμανλής στη Μεταπολίτευση; Στην Παιδεία τίποτε απολύτως! Επανέφερε του παλαιούς φανφαρόνους του κι έναν λόγιο από την Οξφόρδη ως υπουργό Παιδείας και Θρησκεύματος που παραιτήθηκε ούτως ή άλλως επειδή δεν άντεχε τις ενοχλήσεις συναδέλφων υπουργών που ζητούσαν ρουσφέτια!
‘Εκείνη την περίοδο κατά μαγικό μα ευνόητο τρόπο όμως είχαν αμβλυνθεί τα πολιτικά πάθη και τα εγωιστικά συμφέροντα: «Ήταν η εποχή που το Ελληνικό κοινό ήταν διατεθειμένο να δεχθεί νομοθετικά και διοικητικά μέτρα που έθιγαν συγκεκριμένα συμφέροντά του». Μα, όπως σημείωσε ο κ. Δαγτόγλου (Καθημερινή 14/6/1977), η ευκαιρία εκείνη χάθηκε.
Ήρθαν μετά οι Κεντρώοι – σοσιαλιστές, οι πράσινοι Πασόκοι του μεγάλου εκμαυλιστή των μαζών, Ανδρέα Παπανδρέου. Η Παιδεία κατρακύλησε κάμποσα σκαλοπάτια στον μαγκούφικο ετσιθελισμό της μαγκιάς – προόδου δήθεν!
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν έκανε απολύτως τίποτα για την Παιδεία. Σε κάθε ομιλία ή συνομιλία του κατέληγε ‘Εγώ είπα… εγώ έλεγα…εγώ…’
Ακόμα μια μεγάλη περίοδος Πασόκων.
Και ήρθε το νέο καμάρι της ΝΔ, ο Κωστάκης ‘ακάματος’ Καραμανλής που, κατά γενική ομολογία κοιτούσε περίπου σαν νέος Νέρων την Αθήνα και μερικές επαρχίες να καίγονται μα δεν έκανε τίποτα. Δεν έκανε τίποτα ούτε για την Παιδεία.
Παρεμπιπτόντως, ο Νόμος Διαμαντοπούλου ήταν εξαιρετικός μα αφορούσε τα ΑΕΙ (2011): τριετής φοίτηση, κατάργηση του ασύλου, επιτροπές αξιολόγησης, κατάργηση Πρυτανείας κλπ.
Ουδέποτε εφαρμόστηκε ούτε από τους σοσιαλιστές Πασόκους ούτε από τους Κεντροδεξιούς της συνεργασίας Σαμαρά–Βενιζέλου. Και το υβρίδιο Συριζανέλ τον κατάργησε.
Κάτι έκανε η κα Κεραμέως 2019-23.
Μα τίποτα, τίποτα ουσιαστικό για πρωτοβάθμια Παιδεία (και ανατροφή) που θα κάνει ηθικό υπεύθυνο πολίτη!
