Ο Αλέξης Τσίπρας παραιτήθηκε (29/6/23). Από μια άποψη – κρίμα! Έπρεπε να μείνει λίγο ακόμα για καταποντίσει ολότελα το κόμμα και να μας δίνει ευκαιρίες για χιούμορ.
Παίρνω ένα μεγάλο απόσπασμα από το ωραιότατο άρθρο του Ανδρέα Δρυμιώτη, Καθημερινή, 12/2/23. Στις 21 Μαϊου ο Αλέξης Τσίπρας δέχτηκε ακόμα ένα ισχυρότερο χαστούκι από τους ψηφοφόρους.
Μα πρώτα μια εισαγωγική σημείωση για την εκπρόσωπο του Σύριζα, κα Πόπη Τσαπανίδου, η οποία, μετά από την καριέρα της σε διάφορα αδιάφορα τηλεοπτικά προγράμματα, σαγηνεύτηκε από τον Αλέξη Τσίπρα και την πολιτική του ή/και τυχόν υποσχέσεις του για μια καριέρα στην πολιτική (Επικρατείας ή Ευρωβουλή). Μα δεν εκλέχτηκε στις Εθνικές εκλογές του Μαϊου ‘23.
Μιλώντας στον Σκάι είπε πως ο Ν. Ανδρουλάκης του ΠΑΣΟΚ εκβιάζεται για μετεκλογική συνεργασία με τη ΝΔ! Τώρα πού τη βρήκε αρχειοθετημένη αυτήν την ιδέα δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε, μα δείχνει πως και η κα Πόπη δεν είναι αμέτοχη στη Συριζαϊκή σήψη. Ούτε και αυτή όμως έμαθε τίποτα από τη συντριβή 21/5/23 – και στις 25/6/23!…. Γράφει λοιπόν ο ΑΔ:
Στην Κουμουνδούρου παρά τις κραυγές για στημένες δημοσκοπήσεις, έχουν συνειδητοποιήσει ότι πάνε για ήττα και προσπαθούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ώστε η ήττα να είναι διαχειρίσιμη για τον Λεγάμενο. Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι πρόσωπα πολύ κοντά στον Λεγάμενο έχουν βάλει τον πήχυ της διαφοράς στο 5%. Αν η διαφορά με τη Ν.Δ. είναι μεγαλύτερη από 5%, ο Λεγάμενος θα έχει εσωτερικό πρόβλημα, γι’ αυτό και παίζει τα ρέστα του με κινήσεις απελπισίας. Είμαι δε απολύτως βέβαιος ότι θα δούμε και άλλες τέτοιες κινήσεις όσο πλησιάζουν οι εκλογές.
Θα κλείσω με την πρεμούρα του Λεγάμενου για «Δημοκρατία ή Εκτροπή». Ο Λαός μας έχει μια πολύ σοφή παροιμία: «Δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι». Ελάτε να τους δούμε μαζί. Ο Λεγάμενος πήγε στη Βενεζουέλα για την κηδεία του Hugo Chavez και εκεί γνώρισε και τον διάδοχό του Nicolas Maduro. Πόσο δημοκρατική χώρα είναι η Βενεζουέλα φαίνεται από την ανύπαρκτη εναλλαγή των κυβερνήσεων. Ο Chavez κυβέρνησε από το 1999 μέχρι τον θάνατο του το 2013 και συνέχισε να κυβερνά ο διάδοχός του Nicolas Maduro μέχρι σήμερα με απόλυτα «δημοκρατικές διαδικασίες». Σήμερα η Βενεζουέλα υποφέρει από υπερ-πληθωρισμό, έλλειψη αγαθών και διαφθορά.
Αλλά σύμφωνα με τον Λεγάμενο: «Η Βενεζουέλα αποτελεί ένα μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουμε ώστε να αφήσουμε πίσω το καπιταλιστικό μοντέλο που κυριαρχεί σήμερα στην Ευρώπη».
Σαν Πρωθυπουργός πήγε και στην κηδεία του «ακραιφνούς» δημοκράτη Fidel Castro, όπου εκφώνησε και λόγο. Ο Castro με τον αδελφό του κυβέρνησαν τη χώρα από το 1959 χωρίς αντίπαλο. Αυτές είναι οι πραγματικές αριστερές δημοκρατίες. Φυσικά εκλογές γίνονται τόσο στη Βενεζουέλα όσο και στην Κούβα, αλλά όπως έλεγε και ο μεγάλος πατερούλης Στάλιν (ίνδαλμα όλων των κομμουνιστών): “It’s not the people who vote that counts, it’s the people who count the votes” – «σημασία δεν έχει τι ψηφίζει ο κόσμος, αλλά ποιος μετράει τις ψήφους».
Για να ολοκληρώσω την ανάλυση, και οι δύο χώρες φημίζονται για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη σκληρή αντιμετώπιση όσων δεν συμφωνούν με το καθεστώς.
Μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία. Το δήλωσε ξεκάθαρα ο Σπίρτζης σε κομματική εκδήλωση: «Θα επαναφέρουμε τη Δημοκρατία, είτε με το καλό είτε με το άγριο»! Αλήθεια, πόσο δημοκρατική σας φαίνεται αυτή η δήλωση;
Από κοντά και ο Σφακιανός [Πολάκης] που μας απειλεί: «Η ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ … Το μάθημα το πήραμε !!!»
Υστερα από όλα αυτά πώς σας φαίνεται το σύνθημα «Δημοκρατία ή Εκτροπή»; Αν μάλιστα βάλουμε και στην εξίσωση τις απειλές,… ».
Περασμένα ξεχασμένα;… Καθόλου. Η απειλή υπάρχει. Και ο Αλέξης μπορεί να επανέλθει αφού τα κάνουν μαντάρα οι διάδοχοι τσιπριστές!
