Είναι η φωτογραφία του Στέφανου Τσιτσιπά, Έλληνα πρωταθλητή του τένις που προοδεύει από θρίαμβο σε θρίαμβο! (Ναι γράφω ειρωνικά, για όσους δεν είναι αρκετά εξοικειωμένοι με τη γραφή μου).
Βλέπετε ίχνος ευγενικής άμιλλας, όπως συνηθίζουν να γράφουν οι διάφοροι δημοσιογράφοι, και όπως πιστεύουν τα εκατομμύρια των ανθρώπων για τον αθλητισμό γενικά;
Ο χρυσόμαλλος τενίστας επικράτησε του Αντριάν Μαναρινό με 3-1 σετ στο US Open, ένα από τα μεγάλα τουρνουά. Δεν ήταν καμιά σπουδαία νίκη αφού ο αντίπαλος είναι μόλις 44ος στην παγκόσμια κατάταξη ενώ ο Τσιτσιπάς είναι Νο. 3! Δυστυχώς έχασε από τον επόμενο που είναι Νο 53 κι έτσι δεν μπόρεσε να “ανεβάσει” ψηλά πάλι την Ελλάδα, όπως συνηθίζουν να λένε και να γράφουν συναισθηματικά αυτοί που δεν βλέπουν άλλους τρόπους να “ανυψωθεί” η Ελλάδα.
Πώς είναι δυνατό να πιστεύουν και να διαιωνίζουν αυτόν τον μύθο με δυο τουλάχιστον σκέλη; Την ευγενική άμιλλα και την ανύψωση της Ελλάδας με τα εντελώς άχρηστα σπορ και αθλήματα;
Εντελώς άχρηστα για τη χώρα, βέβαια. Διότι για τους ίδιους τους πρωταθλητές (και των δύο φύλων) υπάρχουν τεράστια υλικά οφέλη. Δεν είναι μόνο φήμη, έπαθλα και βραβεία (μετάλλια, κύπελα κλπ.), μα και χρηματικά ποσά και, μετά, χορηγοί κι έσοδα από διαφημίσεις. Είδαμε την συμπαθέστατη Άννα Κορακάκη και τώρα βλέπουμε τον Τσιτσιπά σε διαφημίσεις. Αλλά μην ξεχνάμε πως ένας τενίστας ξοδεύει 8 με 10 ώρες προπόνηση σχεδόν καθημερινά κι έτσι σπαταλά τη χρησιμότερη περίοδο της ζωής του.
Κανείς εκτός από πωρωμένους μισάνθρωπους δεν χρειάζεται πολλά εκατομμύρια για να ζήσει με αξιοπρέπεια. Και κανείς πρωταθλητής δεν θα εξυψώσει τη χώρα εκτός για κούφιους επικοινωνιακούς λόγους παροδικής φήμης που ξεχνιέται μόλις παρέλθουν οι αγώνες.
Υπάρχουν ίσως μερικοί αθλητές ακόμα που αγωνίζονται με ευγενή άμιλλα. Πολύ το αμφιβάλλω. Οπωσδήποτε βάζουν τον εαυτό τους σε αυστηρές πειθαρχίες και οπωσδήποτε ο νους ενδυναμώνεται κάπως, κάποια οξύτητα διάκρισης, κάποια απαντοχή.
Μα αυτές οι ιδιότητες αναπτύσσονται πολύ πιο χρήσιμα κι εύκολα με άλλες δραστηριότητες, όπως η μελέτη κι εμβάθυνση κάποιου θέματος ή της θεωρητικής άποψης του όποιου επαγγέλματος (και της πρακτικής του).
Σίγουρα, μόνο με νοητική (ή πνευματική) άσκηση θα αναπτυχθούν πνευματικές ιδιότητες πολύ καλύτερα.
Και μόνο με σκληρή πνευματική εργασία οι πολίτες θα βοηθήσουν να “ανυψωθεί” η χώρα τους στο διεθνές σκηνικό.
Ας κάνουμε μια σύγκριση με το μικρό κράτος του Ισραήλ – και μάλιστα περιτριγυρισμένο από εχθρικούς Άραβες που θέλουν την εξαφάνισή του.
Αν κοιτάξετε τον χάρτη θα διαπιστώσετε αμέσως πως είναι πολύ μικρότερη σε έκταση χώρα από την Ελλάδα (και, φυσικά από τους εχθρικούς γείτονές του).
Η έκταση του Ισραήλ είναι 22.000 χλμ² με λιγοστά βουνά μα μπόλικη έρημο (Νέγκεβ στα νότια). Η Ελλάδα έχει 132.000 χλμ² μα ακόμα κι αν αφαιρέσουμε ένα 80% ως ορεινή και δύσκολη έκταση, μένουν καθαρά 26.000 χλμ².
Ο πληθυσμός είναι περίπου 9,5 εκμ. Στην Ελλάδα είναι περίπου 11 εκμ.
Η Ελλάδα βολοδέρνει ως ανεξάρτητο κράτος, στη σημερινή έκτασή του εδώ και 125 τουλάχιστον έτη. Το Ισραήλ ιδρύθηκε μόλις το 1948 και αντιμετώπισε νικηφόρα 3 φορές τους πολυπληθέστερους Άραβες.
Η Ελλάδα έχει ένα χρέος 200 δις ευρώ και η πολεμική βιομηχανία της δεν μπορεί να κατασκευάσει ούτε ένα απλό τεθωρακισμένο όχημα ή έστω φορτηγό! Το Ισραήλ εξάγει τανκς και ντρόουν. Δίπλα μερικά πολεμικά προϊόντα.
Το Ισραήλ διαπρέπει στη γεωργία έχοντας με 4 εργοστάσια αφαλάτωσης μετατρέψει πολλή έρημο σε περιβόλια. Παράγει κι εξάγει τεράστιες ποσότητες φρούτων και λαχανικών μα και βιομηχανικά προϊόντα – χημικά, λιπάσματα, ηλεκτρονικά, χαρτί, πλαστικά, οπτικά και ιατρικά και υφάσματα.
Πιο κάτω βλέπουμε εργοστάσιο αφαλάτωσης και καλλιέργειες.
Εμείς έχουμε πρωταθλητές και χρέη!
