Π. Πετριάς
Ο κ. Μητσοτάκης έχει από καιρό καβαλήσει το παραδοσιακό καλάμι – φράση που δείχνει έλλειψη πραγματισμού. Ξεκίνησε ως φιλελεύθερος μεταρρυθμιστής κι έχει καταλήξει να μην κάνει δηλώσεις αν δεν κοιτάξει τις δημοσκοπήσεις.
Κυριαρχεί στο πολιτικό πεδίο όχι διότι είναι πια άξιος και συμπαθής όπως πριν 10-12 έτη, αλλά διότι δεν έχει αντιπάλους. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι, αν όχι διαλυμένα, τόσο χαμηλού επιπέδου τώρα, που μόνο φανατικοί αντιδεξιοί τα υποστηρίζουν.
Έτσι ο κ. Μητσοτάκης λέει το ένα ψέμα μετά το άλλο και κανείς δεν νοιάζεται, διότι εναλλακτικές λύσεις δεν υπάρχουν για την ώρα – ούτε στο άμεσο προβλέψιμο μέλλον.
Ο κ. Κασσελάκης πότε κάνει τον πρωταθλητή σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα ΑΜΕΑ και πότε κάθεται σε αναπηρικό αμαξίδιο προσφέροντας αφειδώς τις ανοησίες του ομοφυλοφιλικού κόμπλεξ του. Μια κινούμενη κασέλα ταχυδακτυλουργού που προβάλλει κλισέ επιδείξεων μόνο. Ο μισός Σύριζα τον εγκατέλειψε.
Ο κ. Ανδρουλάκης προσπαθεί απεγνωσμένα να έρθει σε ύπαρξη βγαίνοντας από τις παρακολουθήσεις που νόμισε του έδωσαν αίγλη για να τον χαντακώσουν σε άνευρη χωματερή ιδεών.
Ο κ. Βελόπουλος δείχνει να μεγαλώνει μόνο ως προς τη φαλάκρα του. Πώς αυτός ο πλανόδιος πωλητής ιδιόχειρων επιστολών του Ιησού Χριστού παραμένει κομματάρχης είναι ένα από τα ελληνικά θαύματα της μακραίωνης ιστορίας μας.
Ο κ. Κουτσούμπας παραμένει σταλινικός μα δοκιμάζει επιτέλους τα μίντια. Αλλιώς μένει αγκαλιά με τον λαό του.
Οι άλλοι όλοι είναι άνθη της ερήμου και διαρκούν όσο και αυτά.
Έτσι ο κ. Μητσοτάκης αλωνίζει σχεδόν αλώβητος. Του αρέσουν τα διαγγέλματα, οι δηλώσεις, οι συνεντεύξεις – με σταράτες κουβέντες που συγκαλύπτουν τον τσιπρισμό του ίδιου και του κόμματός του – ανευθυνότητα, ανικανότητα και ανεντιμότητα με μπόλικη σάλτσα ασυναρτησίας.
Πλασάρει συνεχώς «ανάπτυξη» που όμως βρίσκεται μόνο σε λόγια και αγορές ακινήτων από ξένους και «αύξηση μισθών» που όμως αυξάνονται μόνο προς τα κάτω λόγω της ακρίβειας την οποία ενθαρρύνουν και τρέφουν τα μέτρα της κυβέρνησης. Διότι οι Νεοδημοκράτες δεν θέλουν να πατάξουν τις πρακτικές της αισχροκέρδειας στην οποία επιδίδονται περίτεχνα τα ολιγοπώλια και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις.
Π.χ. οι ασφαλιστικές δραστηριότητες της Εθνικής Ασφαλιστικής αγοράστηκαν από ξένη επιχείρηση και σε ένα μήνα τα ασφάλιστρα αυξήθηκαν – πρόσφατα τον Απρίλιο ’24!
Ανέβηκαν οι τιμές αγαθών διότι ανέβηκε η τιμή καυσίμων μα δεν έπεσαν αντίστοιχα όταν έπεσαν των καύσιμων!
Είναι υποτίθεται φιλελεύθερος ο κ. Μητσοτάκης ή έστω κεντροδεξιός σοσιαλδημοκράτης, μα προωθεί την κομμουνιστική πρακτική των ολιγοπωλίων (που είναι καπιταλιστική).
Η Ελλάδα είναι η φτωχότερη χώρα στην ΕΕ, όπου η φέτα, ένα από τα πιο εθνικά μας προϊόντα, πουλιέται στη γενέτειρά της πιο ακριβά από όσο στο Βέλγιο. (Μα και άλλα προϊόντα όπως μέλια ή κρασιά είναι πιο ακριβά στη γενέτειρά τους από όσο στο εξωτερικό.
Είναι τόσο παράξενο να μη θέλει ο κ. Μητσοτάκης να μειώσει την αισχροκέρδεια με μέτρα που προάγουν τον ανταγωνισμό.
Αλλά τον απεχθάνομαι κυρίως διότι είναι ο μόνος που έχει τη γνώση και θα μπορούσε να προωθήσει φιλελεύθερα μέτρα μα αρνείται να το κάνει με μουλαρίσιο πείσμα.
