Αμφιβάλλω αν κανείς σας έχει ακούσει για τον Σεΐχη λόγιο Sayyed Ahmad al-Qabbanji, τον Ιρακινό θεολόγο που έχοντας μελετήσει και ζήσει στον Ιράν για πολλά χρόνια, συνελήφθη και φυλακίστηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2013 στο Qom του Ιράν για αίρεση και υπονόμευση του Ισλάμ.
Ανάμεσα στις βλάσφημες διδασκαλίες του ήταν και η επιμονή του να τροποποιηθεί το Ισλάμ, η Σαρία (= θρησκευτικοί νόμοι που αποφασίζουν για το σωστό-λάθος και δίκαιο) και το όλο θρησκευτικό εποικοδόμημα, έτσι που να κυριαρχεί η Λογική, όχι η Σαρία! Οι Wahhabi είναι οι συντηρητικοί Ισλαμιστές που έχουν εδραιώσει τη Σαρία στη Σαουδαραβία και το Κατάρ κι ενθαρρύνουν όμοια κινήματα σε όλο τον κόσμο του Ισλάμ. Αυτοί πιστεύουν ακράδαντα στο δόγμα «Η Σαρία ορθή πάνω από τη Λογική» – κατά τον Σεΐχη.
Ο Al Qabbanji γεννήθηκε στη Najaf του Ιράκ το 1958 και μελέτησε Ισλαμικά Νομικά στο Hawza των Σιιτών στη δεκαετία 1970. Μετά την άνοδο του Sadam Hussein στην εξουσία, πήγε στη Συρία και στον Λίβανο και κατέληξε στο Ιράν. Το 2008, επέστρεψε στο Ιράκ και ίδρυσε τη Φιλελεύθερη Κίνηση Ισλαμιστών.
Οι φιλελεύθερες ιδέες του προκάλεσαν οργή στους μη-φιλελεύθερους που είναι και η πλειονότητα καθώς υπονόμευαν τις βασικές αρχές του θρησκευτικού κατεστημένου. Η Σαρία, διακήρυττε, δεν είναι αιώνια, συνολική και πλήρης, ευεργετική σε όλα, προϊόν θείας αποκάλυψης και ανώτερη της λογικής. Ήταν αναγκαία πριν από 14 αιώνες την εποχή του Μωάμεθ, μα δεν ισχύει για τις σύγχρονες συνθήκες.
Χρειάζεται μεταρρύθμιση όπως η «Νομική της Σημασίας» fiqh al-maqasid. Αυτό που χρειάζεται είναι η ενουσία της αποκάλυψης (Δικαιοσύνη), όχι μια άκαμπτη, κυριολεκτική εφαρμογή του Κορανίου χωρίς αναφορά στο πνεύμα της αποκάλυψης. Είναι όπως στην περίπτωση που δυο φίλοι συναντιούνται το βράδυ κι ένας έχει ένα κερί αναμμένο. Ο άλλος θέλει να καπνίσει και μετά ρωτά τον φίλο του αν έχει αναπτήρα. Αυτός του λέει «Όχι, δεν καπνίζω, όπως ξέρεις». Μα θα έπρεπε να καταλάβει πως ο φίλος θέλει φωτιά ν’ ανάψει το τσιγάρο και θα μπορούσε να τον βοηθήσει με το κερί. Οι συντηρητικοί Wahhabi εμμένουν στην κυριολεξία.
Το Κοράνι δεν βοηθάει ούτε τους Ισλαμιστές ούτε άλλους. Δεν είναι η κυριολεκτική αλήθεια του Αλλάχ που αποκαλύφθηκε στον Προφήτη είναι μάλλον σωρεία αναληθειών, αντιφάσεων, δεισιδαιμονιών και ανήθικων εντολών. Η βάναυση μεταχείριση των γυναικών, η δικαιολόγηση της δουλείας, ο φόρος jizya ειδικός για Χριστιανούς και Ιουδαίους, ο πόλεμος jihad κατά μη-Ισλαμιστών είναι παραδείγματα που δεν μπορούν να έχουν θέση στη σύγχρονη εποχή όπου οι επιστήμες και η τεχνολογία κυριαρχούν με τη χρήση της πρακτικής λογικής.
Ο Σεΐχης είναι βέβαιος πως το Κοράνι με όλες τις προφανείς αντιφάσεις και αναλήθειες είναι δημιούργημα ανθρώπου, όχι θεία αποκάλυψη. Οι κομμουνιστές, άθεοι και κοσμικοί απορρίπτουν τα πάντα στο Κοράνι και την Ισλαμική κουλτούρα. Από την άλλη, οι συντηρητικοί αποδέχονται τα λόγια του Κορανίου ως θεόπεμπτη αλήθεια. Προτιμούν, λέει, την τυφλή υποταγή και ακολουθία της πίστης.
Υπάρχει το πνεύμα του Αλλάχ μα οι διατυπώσεις πρέπει ν’ αλλάξουν ανάλογα με την περιοχή και την εποχή σύμφωνα με τις επιταγές της Λογικής.
Είναι, διατείνεται, οι ακατάλληλες για την εποχή μας διατυπώσεις που δημιούργησαν τη σύγχρονη τρομοκρατία. Επίσης, η συμπεριφορά του Προφήτη ως πολιτικού και όχι ως πνευματικού ηγέτη – όταν το 627 ο Μωάμεθ με τη στρατιά του πολιόρκησε για 25 μέρες τους Ιουδαίους Banu Qurayza στο οχυρό τους. Τελικά ενώ παραδόθηκαν, έσφαξε όλους τους άντρες (πάνω από 600), πούλησε τα γυναικόπαιδα ως σκλάβους και μοίρασε τις περιουσίες τους μεταξύ των δικών του πιστών. Ήταν η πρώτη σφαγή Ιουδαίων από Ισλαμιστές μα υπήρξαν και άλλες.
Ο ιστορικός Al Tabari αναφέρει πως βασάνισε μη-Ισλαμιστές (κυρίως Ιουδαίους) και διέταξε τη δολοφονία πολλών αντιφρονούντων!
Οι σύγχρονοι τρομοκράτες έχουν λαμπρό πρότυπο!
Γι’ αυτό ο Al Qabbanji θέλει ριζική μεταρρύθμιση και τον διαχωρισμό θρησκείας και κράτους. Πιστεύει πως ενώ ο Ali bin Abu Talib ήταν ο σωστός πνευματικός ηγέτης, ο Abu Bakr ήταν ο σωστός πολιτικός ηγέτης στον 7ο αιώνα μετά τον θάνατο του Προφήτη.
Κατά τα άλλα ο ίδιος είναι Ισλαμιστής που πιστεύει πως η θρησκεία πρέπει να υπηρετεί τους πιστούς, όχι εκείνοι εκείνην!
