Όποιος θέλει να κατανοήσει καλύτερα (=βαθύτερα, ορθότερα) το ξετύλιγμα του ιστορικού γίγνεσθαι στην Ευρώπη, θα πρέπει να διαβάσει το εξαίρετο βιβλίο του Timothy Snyder, 2018, The Road to Unfreedom «Ο δρόμος στην Ανελευθερία» – μα δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Όποιος πολιτικός ηγέτης της ΕΕ δεν το διαβάσει δεν θα έχει σαφή εικόνα για τα τεκταινόμενα στην ήπειρό μας. Μπορεί να μην το καταλάβει, να διαφωνήσει με μερικές αντιλήψεις ή και με τη σύνολη ανάλυση, μα κάτι θα πάρει που θα του φάνει χρήσιμο. Τώρα όμως ας δούμε τη θρυλική αφύπνιση για την οποία γράφουν αναλυτές και αρθρογράφοι.
Τι σημαίνει αυτή η αφύπνιση πέραν του ότι σχεδόν κάθε ηγεσία της φιλελεύθερης Ευρώπης κατάλαβε πως οι Ρώσοι είναι γκάνγκστερ; Μα αυτό το ήξεραν στα σίγουρα οι περισσότεροι από το 2013 κι έπειτα. Διότι άλλαξαν σκοπό οι αυλοκόλακες του Πούτιν καθώς εκείνος άλλαξε από το 2011. Η Δύση (δηλ. Αμερική, Ευρώπη, Αυστραλία) έγινε ξαφνικά ο εχθρός που περικύκλωνε την αγία Ρωσία και την ρύπαινε με ανώμαλο σεξ ενώ απεργαζόταν την καταστροφή της. Και αυτό παρότι από το 1945 (τέλος 2ου Παγκόσμου Πολέμου) και δώθε από όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες (εκτός των Βαλκανίων) μόνο η ΕΣΣΔ και μετά η Ρωσία έκαναν εισβολές σε άλλες χώρες! Όλοι γνώριζαν πως στη νέα Ρωσία επικρατούσε καθεστώς κλεπτοκρατίας.
Η διαφορά με την ωμή, βάρβαρη, αισχρή εισβολή είναι πως τώρα βλέπουν την αδίστακτη και βίαιη πολιτική επεκτατισμού – και φοβούνται. Μα δεν φοβούνται αρκετά ώστε να μονιάσουν και να προβούν αμέσως σε μέτρα που θα εξασφαλίσουν σίγουρη άμυνα: δηλ. την ενότητα. Δεν υπάρχει επιθυμία πραγματική ακόμα για ενότητα.
Αυτή είναι η μεγάλη αποτυχία της αμαρτωλής και ανεύθυνης κας Μέρκελ που προωθούσε μόνο τα γερμανικά συμφέροντα, ανίκανη να δει πως δεν υπάρχουν πλέον εθνικά συμφέροντα πιο χρήσιμα από τα πανευρωπαϊκά.
Μα οι ηγέτες δεν έχουν κάνει τίποτα για ενιαία, εξωτερική πολιτική κι ενιαίο ευρωπαϊκό στρατό. Μόνο μια ενωμένη Ευρώπη (όλα τα μέλη της ΕΕ) μπορούν πλέον να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τη Ρωσία, την Κίνα και τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ το έχουν δηλώσει ευθέως και επανειλημμένα: «Δεν έχουμε φίλους: έχουμε μόνο συμφέροντα»! Για την ώρα συμφέρει τους Αμερικανούς να στηρίζουν την Ευρώπη – ισχυρή πληθυσμιακή και οικονομική δύναμη ενάντια στους Ρώσους και Κινέζους. Θα γράψω για τη Γερμανία της Μέρκελ σε μελλοντικό άρθρο. Σήμερα εστιάζω στον Μακρόν.
Η Γαλλία είναι τώρα η μόνη χώρα με δική της πυρηνική δύναμη στην ΕΕ. Η Βρετανία αποχώρησε στη νησιωτική μοναχικότητάς της διότι και αυτή δεν καταλαβαίνει πως τώρα, περισσότερο από ποτέ, ισχύει το ρητό «Εν τη ενώσει η ισχύς»!
Ο κ. Μακρόν έχει αφυπνισθεί και προσπαθεί να επιφέρει κάποια ενότητα μα δεν είναι αρκετά ισχυρός ο ίδιος ούτε αρκετά λογικοί οι άλλοι Ευρωπαίοι. Είναι συμφεροντολόγοι, καχύποπτοι και δειλοί. Νομίζουν πως οι κυρώσεις θα γονατίσουν τη Ρωσία. Δεν θα την γονατίσουν διότι έχει αρκετά αποθέματα για να επιβιώσει. Και οι πλούσιοι της θα παραμείνουν πλούσιοι, εκτός και αν χάσουν το 90% της περιουσίας τους. Και στην Ουκρανία, όσο ηρωικά και αν πολεμούν οι Ουκρανοί, έχουν ήδη χάσει εδάφη και θα χάσουν κι άλλα – καθώς και πολλούς ανθρώπους (και γέρους και παιδιά). Μακροπρόθεσμα, Ναι, θα κερδίσουν, μα μόνο τότε.
Ο Μακρόν, λοιπόν, συνομιλεί με τον Πούτιν και νομίζει (όπως νομίζουν όλοι και δη ο γαλλικός λαός) πως κάνει σοβαρές προσπάθειες για ειρήνευση. Δεν έχει καταλάβει, ή δεν δείχνει να έχει καταλάβει, πως ο Πούτιν έχει τους στόχους του και δεν πρόκειται να ενδώσει στις εκκλήσεις του Μακρόν ή άλλου. Θα ενδώσει μόνο σε μια ανώτερη στρατιωτική Δύναμη. Διότι έχει ριζώσει στον νου του η ιδέα πως είναι ο «λυτρωτής» ηγέτης της Ρωσίας, όπως ο Μεγάλος Πέτρος, ή ο Ιβάν ο 3ος «ο τρομερός», ή ακόμα πιο παλιά, ο Βλαδίμηρος του Ρους Κιέβου του 980 που βαφτίστηκε Χριστιανός. Η συνωνυμία νομίζει πως του δίνει μια μυστική ουράνια δύναμη από τον ίδιο τον Θεό του ρωσορθόδοξου χριστιανισμού – και πολλοί Ρώσοι το πιστεύουν αυτό. Είναι παράξενη αυτή η άγνοια του Γάλλου προέδρου!
Όσοι δεν καταλαβαίνουν αυτή την απλή κατάσταση θα συνεχίσουν με τις ψευδαισθήσεις και τις αυταπάτες τους που καλύπτουν βολικότατα την απροθυμία τους να πολεμήσουν με γενναιότητα σαν τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι.
