Η φιλοδοξία του Πούτιν να κάνει την Ρωσία μεγάλη δύναμη στο παγκόσμιο ταμπλό έχει γίνει θρύψαλα. Τώρα έχει χάσει και την όποια επιρροή είχε στη μέση Ανατολή με τις ερειπωμένες βάσεις του στη Συρία. Ο Μπασάρ αλ -Ασάντ, το αλλοτινό “λιοντάρι της Συρίας” έχει βρει καταφύγιο στην Μόσχα, στην προστασία ενός ετοιμόρροπου Κρεμλίνου μετά από μισό αιώνα οικογενειακής κυριαρχίας.
Αυτή η ταπείνωση δείχνει για μια ακόμα φορά την πτώση της ρωσικής “υπερδύναμης”. Ποιος μπορεί πλέον να βασίζεται σε στήριξη και ενδυνάμωση από την Ρωσία;
Αλλά ο μεγάλος πονοκέφαλος είναι ο παρατεταμένος πόλεμος στην Ουκρανία όπου η Ρωσία δεν έχει να δείξει το παραμικρό κέρδος μετά από τρία έτη (τον Φεβρουάριο 2025) ανήλεου πολέμου και βομβαρδισμών των ουκρανικών πόλεων. Το κόστος σε άντρες είναι πάνω από 750.000 άντρες, νεκροί και τραυματίες. Και αν μπορεί το Κρεμλίνο να καμουφλάρει αυτές τις απώλειες, υπάρχει και το κόστος στην πραγματική οικονομία που δεν καμουφλάρεται όπως στα χαρτιά. Τα εκατομμύρια του λαού πεινούν ανήμποροι να αγοράσουν αυγά, κρεμμύδια, πατάτες που έχουν πλέον τιμές αγαθών πολυτελείας και η πραγματική οικονομία είναι υπό κατάρρευση.
Πάνω από $200 δις έχουν καεί τον τελευταίο χρόνο δίχως κανένα ευνοϊκό αποτέλεσμα. Απεναντίας, αυτό που φαίνεται είναι η μία αποτυχία μετά την άλλη.
Το Ταμείο Κοινωνικής Πρόνοιας που εξασφάλιζε κάποια ισορροπία και σταθερότητα έχει μειωθεί από $140 δις τον Φεβρουάριο 2022 σε $53,8 δις τον Δεκέμβριο 2024. Αυτό σημαίνει πως ξοδεύτηκαν και ξοδεύονται τα αποθεματικά της χώρας. Και με τη διακοπή παροχής καυσίμων μέσω Ουκρανίας από 1/1/25, τα κρατικά έσοδα θα μειωθούν ακόμα περισσότερο.
Αλλά δεν είναι μόνο οι αποτυχημένες πολεμικές περιπέτειες του Πούτιν που καίνε σιγά-σιγά την οικονομία. Είναι και ο ληστρικός τρόπος διακυβέρνησης με τον οποίο οι ολιγάρχες απομυζούν τον πλούτο της χώρας και οι στρατιωτικοί και πολιτικοί απομυζούν από τα κρατικά ταμεία τα αποθέματά τους για προσωπικό πλουτισμό. Όλοι κλέβουν σε ένα φοβερό καθεστώς διαφθοράς.
Πάρτε το τελευταίο παράδειγμα του πρώην προέδρου Dmitry Medvedev που του αρέσει (ή είναι εντεταλμένος) να επιδίδεται σε κασσανδρικές απειλές κατά της έκφυλης Δύσης. Δεν του έφτανε το ιταλικό γιοτ του αξίας $5 εκμ., απέκτησε κι ένα βρετανικό αξίας $4,4 εκμ. με την ονομασία Hurry Up!
Είναι ξεδιάντροπο γεγονός σε μια εποχή όπου ο ρωσικός στόλος στην Μαύρη Θάλασσα χάνει ένα ένα τα πολεμικά του αν και όταν αυτά τολμήσουν να βγουν από την προστασία των ανατολικών λιμανιών.
Το ρούβλι παραμένει πάνω από 100 για 1 δολάριο. Τα επιτόκια παραμένουν στο 21% της Κεντρικής Τράπεζας – και όλες οι επιχειρήσεις αγκομαχούν ενώ οι πολλοί πολίτες πεινούν. Αυξανόμενες κυρώσεις και πληθωριστικές πιέσεις έχουν πλέον πολύ αρνητικές συνέπειες.
Μα αυτό προβάλλεται ως master plan και μάλιστα επιτυχημένο!
