Π253: Αγγελική

Χρυσαφένια Φυλακή

(Αγγελική Ντούνα, Απρίλης 2024)

Τι όμορφο να ζεις ζωή

γλυκιά, παραμυθένια˙

με πρίγκηπες και ξωτικά

και χάδια μεταξένια…

Του χρόνου την ψευδαίσθηση

ποτέ δε λογαριάζεις˙

και με μανία τ’ αγαθά

ολημερίς συνάζεις.

Μα όμως, πόσο μάταιο!

Σαν έρθει η ώρα εκείνη,

Βρίσκεσαι με τους δράκους σου

μέσ’ του μυαλού τη δίνη.

Είν΄ ώρα που κατανοείς

πως στη ζωή είσαι μόνος!

και για ν’ ανθίσει η ψυχή

το πότισμα είν’ ο πόνος

Πονάς να χάσεις τ’ αγαθά

που πίστευες κι ανθρώπους

μέχρι να έρθει η στιγμή

για νέους πάλι κόπους.

Μα είν’ το παραμύθι μας

περίτεχνα φτιαγμένο˙

έτσι αποβάλλει το μυαλό

αυτό το δεδομένο

Και προτιμά να ξαναζεί

και πάλι απ’ την αρχή

μια χρυσαφένια της ψυχής

και του μυαλού μας φυλακή.