Μπάμπης Παπαδημητρίου
Η προχθεσινή συζήτηση στη Βουλή, μεταξύ των αρχηγών των κομμάτων, είχε ζητηθεί από την αξιωματική αντιπολίτευση όταν ακόμη χρειαζόταν να πιεστεί η κυβέρνηση ώστε να μην επιχειρήσει την αποκοτιά μιας ακόμη καθυστέρησης. Εγινε τελικά αφότου έκλεισε η δεύτερη αξιολόγηση της τρόικας και η Ευρωομάδα έδωσε «πράσινο φως» για μία ακόμη διάσωση της τελευταίας στιγμής, αφού φτάσαμε και πάλι εκεί. Οπως το είχε σημειώσει πριν από μερικούς μήνες ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, «οι Ελληνες θα κλείσουν τη συμφωνία μόνον όταν θα πλησιάσει η στιγμή που θα βρεθούν χωρίς χρήματα». Οπως κι έγινε!
Στις μεγάλες πρωτεύουσες έχουν πλήρως κωδικοποιήσει τη συμπεριφορά της ομάδας Τσίπρα. Η τακτική διαπραγμάτευσης του Μαξίμου δεν είναι ούτε τόσο νεωτεριστική, όπως ίσως πιστεύουν ορισμένα μέλη της, ούτε –και αυτό είναι το χειρότερο για εμάς όλους– τόσο «πονηρή», όπως δείχνει να πιστεύει ο πρωθυπουργός. Πρόκειται για φοβική αντιμετώπιση μεγάλων γεγονότων και είναι πλήρως καταγεγραμμένη από τα ινστιτούτα ανάλυσης των διεθνών σχέσεων. Ενα εκ των οποίων, άλλωστε, είναι αυτό που ανακήρυξε την αποτυχία του 2015 ως τη χειρότερη διαπραγμάτευση.
Το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ χειρότερο και τη διαφορά έκανε η σημερινή διαπραγματευτική ομάδα, συγκρινόμενη με εκείνη του 2015. Αν και, όπως είπαμε, πρέπει να συνυπολογιστεί το γεγονός ότι ο ξένος παράγοντας έμαθε «τι σημαίνει ΣΥΡΙΖΑ» και έχοντας κατανοήσει την ενδοτικότητα σημαντικής μερίδας της επιχειρηματικής τάξης, αυτό που αποκαλούμε «κατεστημένο των Αθηνών», στήριξε καταλλήλως τον κ. Τσίπρα.
Παρά ταύτα, η κυβέρνηση δείχνει ανέτοιμη να εκμεταλλευθεί τα όσα πράγματι θετικά περιέχει η συμφωνία της 15ης Ιουνίου και τη θετική ανατροπή που προκάλεσε στις εκτιμήσεις των οικονομικών παραγόντων. Δυστυχώς, όμως, μέσα σε λίγες μέρες, η κυβέρνηση έδειξε πόσο λίγο εκτιμά τις θυσίες που επέβαλε στους κατοίκους της έρημης χώρας.
Ο κ. Τσίπρας προτιμά να εμφανίζεται νομικά και συνταγματικά «αστοιχείωτος» προκειμένου να συναγελάζεται με τον κ. Πολάκη, που αναδεικνύεται σε ρόλο οπερετικού γελωτοποιού της πρωθυπουργικής αυλής, ενώ καθήκον του είναι να υπερασπιστεί τη νομιμότητα και τη βεβαιότητα δικαίου, ίσως το πιο κρίσιμο ατού για κάθε χώρα που επειγόντως αναζητεί διεθνείς επενδυτές. Διαλύει με αυτό τον τρόπο και μάλιστα ασκόπως τις θετικές προοπτικές της χώρας μετά την αξιολόγηση.
Πηγή: Καθημερινή
