του Πάσχου Μανδραβέλη
Τελικώς δεν αποφύγαμε και την τυπική χρεοκοπία. Ηταν μια στάλα στην αρχή -κάτι ΠΝΠ για υποχρεωτική κατάθεση αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδος- κι εξελίσσεται ως χιονοστιβάδα: ζούμε capital controls, με περιορισμούς στις αναλήψεις, ακούμε για «κυβερνητικό χέρι» στις ιδιωτικές θυρίδες.
Το πιθανότερο είναι ότι έπεται παράλληλο νόμισμα για πληρωμή μισθών και συντάξεων, «κούρεμα» τραπεζικών καταθέσεων· σε λογαριασμούς και σε τραπεζικές θυρίδες. Δεν ξέρουμε αν γλιτώσουμε τη δυστοπία, που είχε παρουσιάσει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κώστας Χρυσόγονος, να μπουκάρουν δηλαδή οι αρχές στα σπίτια για να πάρουν τα λεφτά από τα στρώματα: «Σε ένα θεωρητικό και απευκταίο σενάριο στο οποίο δεν θα υπήρχε συμφωνία, τότε μπορεί να προέκυπταν έκτακτες συνθήκες και οι αρχές, που θα αναλάμβαναν εκτός κοινοβουλευτικού πλαισίου, θα έπρεπε να συγκεντρώσουν ό,τι χρήματα υπάρχουν σε φυσική μορφή στα χέρια των Ελλήνων προκειμένου να αποφευχθεί η κατάρρευση της χώρας». (Παραπολιτικά 31.5.2015).
Ο «δρόμος προς τη δουλεία» ξεκινά από την ωμή επέμβαση του κράτους στην οικονομία είχε προβλέψει ο Φρίντριχ Χάγιεκ. Καταλήγει δε σε συνθήκες «πολεμικής οικονομίας», αυτές που προανήγγειλε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κώστας Λαπαβίτσας με δελτίο στα καύσιμα και τρόφιμα. «Για λίγο καιρό», είπε, αλλά από την ιστορία ξέρουμε ότι ο «λίγος καιρός» της ΕΣΣΔ ήταν 70 χρόνια. Μόλις μια κυβέρνηση βάλει σε τέτοιο βαθμό χέρι στην οικονομία, έχει αρπάξει τις ελευθερίες των πολιτών από τον λαιμό και δεν τις αφήνει, ο κόσμος να χαλάσει. Στη Βενεζουέλα ο Μαδούρο έκανε δελτίο «με δακτυλοσκόπηση των πελατών στα καταστήματα, έτσι ώστε να τους εμποδίσει να αγοράζουν επιπλέον αγαθά» (Economist, «Venezuela’s economy. The death of pragmatism», 3.9.2014).
Καλώς ή κακώς οι χρεοκοπίες στις σύγχρονες οικονομίες δεν γίνονται με κρότο, όπως παλιά, αλλά με όλο και πιο γοερούς λυγμούς. Το ίδιο ανεπαίσθητα γίνονται και οι αντιδημοκρατικές εκτροπές. Αυτές είναι κανόνας σε χώρες με αβαθείς δημοκρατικούς θεσμούς που βιώνουν το σοκ της χρεοκοπίας. Στα καθ’ ημάς είναι ορατή η φαιοκόκκινη δυναμική που αναπτύχθηκε μετά την τυχοδιωκτική κίνηση του ασυνάρτητου δημοψηφίσματος. Αυτό δεν ήταν διχαστικό· ήταν η καλλιέργεια φασιστικών λογικών, με «εξωτερικές απειλές» και «εσωτερικό εχθρό» που ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης ονόμασε «Πέμπτη Φάλαγγα», οι ακόλουθοί του «γερμανοτσολιάδες», «σκυλιά που αλυχτούν» κι άλλα εξόχως δημοκρατικά.
Η βουλευτής (πρώην ΑΝΕΛ νυν ΣΥΡΙΖΑ) κ. Ραχήλ Μακρή εγκάλεσε τον υπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Γιάννη Πανούση: «τα ΜΑΤ γιατί τα έστειλες έξω από τον ΣΚΑΙ; Για να τους προστατεύουν όταν κάνουν προπαγάνδα; Αντί να στείλεις τον εισαγγελέα στέλνεις ΜΑΤ; Ποιανού συμφέροντα εξυπηρετείς;» (Facebook 4.7.2015). Βεβαίως στις δημοκρατίες οι υπουργοί δεν διατάζουν τους εισαγγελείς, αλλά η εισαγγελία Πρωτοδικών άκουσε κάτι καταγγελίες και διέταξε έρευνα αν «έχουν διαπραχθεί από τηλεοπτικούς σταθμούς αδικήματα όπως: απόπειρα επηρεασμού ψηφοφόρων και απόπειρα νόθευσης εκλογικού αποτελέσματος» (Βήμα» 6.7.2015).
Τη χρεοκοπία δυστυχώς δεν τη γλιτώσαμε. Φρόντισε η κυβέρνηση γι’ αυτό. Τώρα μένει να δούμε αν σώζεται τουλάχιστον η Δημοκρατία…
Πηγή: Καθημερινή
