Στο προηγούμενο άρθρο Πολιτική Οικονομία 236: Γεωφορολόγηση στην Αμερική ανέφερα πως ένας Αμερικάνος, ο Μάρκ Λόρι, ένας πολυεκατομμυριούχος οραματιστής, θα οικοδομήσει μια πόλη 5εκμ. κατοίκων η οποία θα λειτουργεί οικονομικά με βάση τη Γεωφορολόγηση που είναι η μόνη μέθοδος φορολόγησης η οποία δεν επιφέρει στρεβλώσεις στην Οικονομία. Γιατί δεν εφαρμόζεται, τότε; Διότι υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα και ηλίθιοι πολιτικάντηδες που κυβερνούν. Διαβάστε προσεκτικά το ακόλουθο κύριο άρθρο από την Καθημερινή.
Πόλεις ή Ελντοράντο;
Κύριο Αρθρο, 10.10.2021.
Η αγορά ακινήτων πάλι καλπάζει. Το ίδιο και οι τιμές της στέγης. Η κούρσα στα μεγάλα αστικά κέντρα θυμίζει αυτό που έχει ήδη συμβεί σε μητροπόλεις του εξωτερικού: το κόστος απόκτησης ή μίσθωσης στέγης έχει καταστεί απαγορευτικό για τα μεσαία εισοδήματα. Γι’ αυτό και ήδη δοκιμάζονται παρεμβάσεις στην αγορά, ώστε να μην καταστεί πολυτέλεια ένα ζωτικό αγαθό. Πρέπει κι εδώ, όσο είναι καιρός, να αναρωτηθούμε αν θέλουμε τα κέντρα των πόλεων να υπάρχουν μόνον ως Ελντοράντο της κτηματαγοράς και τουριστικά πάρκα της χρονομίσθωσης. Πρέπει να αναρωτηθούμε αν οφείλει η πολιτεία να καταστήσει τη στέγη προσιτή για τους νέους που ως μόνη «περιουσία» έχουν την εργασία τους.
Ο καλπασμός στις τιμές εδαφών και κτηρίων είχε αρχίσει μήνες νωρίτερα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Την υπεραξία στις αυξημένες τιμές την καρπώνονται οι ιδιοκτήτες. Προσέξτε και την ανοησία του συντάκτη που θέλει το κράτος να παρέμβει και να επιδοτήσει τους χαμηλόμισθους για να μπορούν αυτοί να πληρώνουν για την απόκτηση στέγης. Μα τα λεφτά του κράτους ως επιδοτήσεις προέρχονται από φόρους και οι φόροι συμβάλλουν στην διαιώνιση χαμηλών μισθών.
Στο μεταξύ οι ιδιοκτήτες γαιών και κτηρίων πλουτίζουν στον ύπνο τους καθώς οι αξίες ακινήτων ανεβαίνουν γοργά με την αυξημένη ζήτηση από γηγενείς και ξένους ταυτόχρονα!
Δεν θα ήταν πιο συνετό κι αποτελεσματικό να φορολογηθούν απευθείας αυτές οι υπεραξίες που λέγονται ‘‘πρόσοδοι’’;
Στους αγωνιστές του 1821 η ιδέα ήταν γνωστή. Μια εγκύκλιος του «μινιστέριου» (= υπουργείου) Εσωτερικών του Άργους, 6/5/1822, δηλώνει : ‘‘Αι πρόσοδοι [=πλεονάσματα, υπεραξίες] να εμβαίνουν εις το Εθνικόν ταμείον’’!
Και ο καθηγητής Joseph Stiglitz, μέλος και της Επιτροπής Συμβούλων του προέδρου Κλίντον στις ΗΠΑ, έγραψε: «Η Γεωφορολόγηση όχι μόνο δεν είναι στρεβλωτική για την οικονομία, μα είναι ο μοναδικός φόρος αναγκαίος για να χρηματοδοτεί τις δημόσιες υπηρεσίες Πρόνοιας» (σελ. 524, Lectures on Public Economics, London, McGraw, 1980).
Δυστυχώς, οι πολιτικάντηδες όλοι ενδιαφέρονται πρώτιστα για ψήφους και χρηματοδότες του κόμματός τους – και οι ιδιοκτήτες ακινήτων που καρπώνονται την πρόσοδο ανήκουν στους χρηματοδότες: δεν γίνεται οι πολιτικοί να πλήξουν τα συμφέροντά τους! Αφήστε που δεν καταλαβαίνουν.
Ούτε οι δημοσιογράφοι καταλαβαίνουν ή ενδιαφέρονται για το θέμα.
