Επιστολή του Μαρσίλιο Φιτσίνο* σε έναν άνθρωπο φορτισμένο με ασχολίες και γεμάτο έγνοιες.
Φίλε μου, σε βλέπω στενοχωρημένο περισσότερο από ότι θα επιθυμούσα. Ασχολείσαι όχι μόνο με τις δικές σου δουλειές αλλά και με άλλων ανθρώπων, σάμπως να έχεις ήδη διευθετήσει τις δικές σου.
Αφού σχεδόν κάθε στιγμή γελιόμαστε και λοξοδρομούμε, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να φθάσουμε σε ηρεμία ή να αποφύγουμε σφάλματα από το να σκεφτόμαστε λίγες αλλά εκλεκτές σκέψεις, να λέμε λιγότερα και καλοδιαλεγμένα λόγια, και να αναλαμβάνουμε ακόμη λιγότερες δραστηριότητες και αυτές μόνο, που είναι και έντιμες και εφικτές.
Σφάλλουν και κοπιάζουν πάρα πολύ όσοι αναλαμβάνουν πολλά στη σκέψη, στα λόγια και στη πράξη. Αλλά πιο πολύ σφάλλουν όσοι λένε και αναλαμβάνουν πολλά χωρίς να τα συλλογιστούν.