Λίγο πριν την απάνθρωπη επίθεση των Χαμάς-τρομοκρατών κατά αμάχων Ισραηλινών 7 Οκτωβρίου 2023, έτυχε να διαβάσω έναν τόμο ποίησης Παλαιστινίων (= Αράβων μουσουλμάνων). Τα ποιήματα μιλούν, συχνά πολύ συγκινητικά, για την περίκλεισή τους στα περιορισμένα εδάφη υπό τον έλεγχο των Ισραηλινών, τα δικά τους θύματα σε τόσες ανέλπιδες αποτυχημένες εισβολές και συγκρούσεις, την ακλόνητη πίστη τους, το όραμα τους για πραγματική ανεξαρτησία. Μεταφέρω μερικά αποσπάσματα από την Αγγλική μετάφραση, που με πολλές επεξηγητικές υποσημειώσεις δείχνει να είναι πολύ καλή.
Γράφει ο Tawfiq Zayyad:
Δεν ξέρω. | Ξέρω μόνο πως η γη και τα χρόνια | είναι σε εγκυμοσύνη. |
Ξέρω μόνο πως το δίκαιο δεν μπορεί να χαθεί ή να ηττηθεί από σφετεριστές.
Άλλος-
Πλησίασε, άγγιξε με, | Έλα κοντά κι αγκάλιασε με |
Φεγγοβόλησε πατρίδα μου!
Αφέσου στην έκρηξη θύελλας από σπίθες.
Διασκόρπισε το κορμί μου. Είμαι στιγμή θαυμάτων |
Στιγμή θανάτου μα και ζωής.
Άλλος-
Φύλλα πέφτουν από καιρό εις καιρό
Μα ο κορμός του δρυ παραμένει…
Άλλος-
Ω Πίστη! Είσαι η πέρα όχθη για μας
Καθώς πλέουμε ναυαγοί στο ρεύμα.
Είσαι ο μεσονύκτιος ήλιος που μας φωτίζει
Καθώς νιώθουμε πιεσμένοι έως θανάτου.
Είσαι το τρεμούλιασμα άνοιξης στο σώμα μας…
Ναι, πολύ ωραία και θεμιτά αισθήματα.
Μα πώς ταιριάζουν με και προωθούνται σε πραγμάτωση από τις κτηνώδεις δολοφονίες αμάχων στο πάρτι των νέων και στα παρακείμενα κιμπούτς;
Άμαχοι νέοι και νέες, ηλικιωμένοι των δυο φύλων, ξένες και ξένοι, μητέρες, πατέρες και παιδιά και βρέφη πυροβολήθηκαν ή μαχαιρώθηκαν με μια σαδιστική μανία που προκαλεί αποτροπιασμό, όχι μόνο για τους Παλαιστίνιους μα για όλους τους Άραβες Μουσουλμάνους και για ολόκληρο το Ισλάμ και το Ιερό Κοράνι. Διότι αντί οι απανταχού πιστοί του πολυεύσπλαχνου Αλλάχ να καταδικάσουν τέτοιες φρικαλεότητες και να τους αποκηρύξουν με σοβαρές διαδηλώσεις, άκουσαν την έκκληση του εκπροσώπου της παράνοιας και του φανατισμού να τους προτρέπει να διαδηλώσουν στις 13/10, Παρασκευή, μέρα οργής και μίσους, ενάντια στο Ισραήλ.
Δεν έχουν δικαίωμα οι Ισραηλινοί να υπάρχουν ως Έθνος και κράτος και ν’ αμυνθούν ενάντια σε όσους σκοτώνουν τους πολίτες του κράτους αυτού, που συμπεριλαμβάνει και 1,9εκμ. Άραβες (75% Μουσουλμάνους);
Ξένοι δολοφονήθηκαν και μερικοί απήχθησαν ως όμηροι. Οι τρομοκράτες έτρεχαν με αμάξια και μοτοσυκλέτες, κουβαλώντας ημίγυμνα πτώματα “εχθρών” αλαλάζοντας και οι γύρω Παλαιστίνιοι ζητωκραύγαζαν.
Γυναίκες βιάστηκαν και σκοτώθηκαν. Μικρά παιδιά αποκεφαλίστηκαν. Βρέφη πυρπολήθηκαν. Μια έγκυος βρέθηκε δολοφονημένη με την κοιλιά
σκισμένη και το έμβρυο της μαχαιρωμένο!
1300+ νεκροί και 3.200+ τραυματίες – ο απολογισμός μέχρι τις 16/10.
Ναι, ο Νετανιάχου και οι συνεργάτες του έχουν φερθεί σκληρά κι επιπόλαια. Ναι, οι Ισραηλινοί έχουν καταπιέσει, έχουν βασανίσει τους Άραβες της Γάζας και της Δυτικής Όχθης. Μα ουδέποτε Ισραηλινοί στρατιώτες πήγαν και δολοφόνησαν αμάχους, γυναίκες παιδιά και γέρους.
Πώς οι κτηνωδίες της Χαμάς προωθούν στο ελάχιστο τους πόθους για ένα ανεξάρτητο κράτος;;;
