Ο Β. Σουρκόφ (γεν. 21/9/1962) υπηρέτησε στην Υπηρεσία Πληροφοριών GRU στη δεκαετία 1980, μετά εργάστηκε και παρακολούθησε 5 έτη θεατρική παραγωγή στο Ινστιτούτο Πολιτισμού Μόσχας. Αργότερα αποφοίτησε από το Διεθνές Πανεπιστήμιο Μόσχας (1990) ως οικονομολόγος κι εργάστηκε ως διευθυντής διαφημίσεων του Ομίλου M. Khadorkovsky. Μετά, ανέλαβε διάφορα διευθυντικά καθήκοντα στον ίδιο Όμιλο και το 1997 πήγε στην Alfa-Bank (του M. Fridman) όπου συνεργαζόταν με τον Oleg M. Govorun ο οποίος κουβαλούσε μαύρο χρήμα στον ίδιο τον Πούτιν!
Μετά από διάφορες άλλες διευθυντικές θέσεις και στα Μίντια, διορίστηκε προσωπάρχης του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (1999). Βαθμιαία μα πολύ γοργά ανήλθε στους διαδρόμους της Εξουσίας κι αφού δημιούργησε το σύνθημα “ηγεμονική δημοκρατία” για τη Ρωσία κι ανέβασε και κατέβασε πολιτικούς και πολιτικά κόμματα, διορίστηκε Αναπληρωτής Πρωθυπουργός του Μεντβέντεβ, Δεκ. 2011.
Μα από το 2000, οπότε είχε πια εδραιωθεί στο Κρεμλίνο έγινε σύμβουλος του Πούτιν. Και αφού παραιτήθηκε από τη θέση του Αναπληρωτή Πρωθυπουργού τον Μάιο 2013 έγινε προσωπικός σύμβουλος του Πούτιν.
Και αυτός συνέχισε να χτίζει την εικόνα του Προέδρου όπως είχε αρχίσει γύρω στο 2000. Ο Πούτιν τον οποίο ο ρωσικός λαός και οι περισσότεροι Δυτικοί γνωρίζουν είναι ένα πελώριο ψέμα, ένα κατασκεύασμα του Σουρκόφ, που λειτουργούσε για πολλά χρόνια ως “γκρίζα εξοχότης”, η κατευθυντήρια δύναμη πίσω από τον προεδρικό θώκο, και σιγά-σιγά μετέτρεψε την “ηγεμονική δημοκρατία” σε μια αυξανόμενη απολυταρχία και κλεπτοκρατία. Υπήρξαν και άλλοι σύμβουλοι και βοηθοί του Πούτιν, μα ο Σουρκόφ ήταν η κεντρική φιγούρα, ο νέος Ρασπούτιν.
Στο βιβλίο του Τίποτα δεν είναι αλήθεια και όλα πιθανά ο Peter Pomerantsev αναφέρει πως γνώρισε από κοντά τον Σουρκόφ. Αυτός, γράφει, έχει διευθύνει την ανάπτυξη της σύγχρονης Ρωσίας και του καθεστώτος σαν μια μεγάλη θεατρική παράσταση. Χτυπούσε παλαμάκια και να! παρουσιαζόταν ένα νέο κόμμα. Ξαναχτυπούσε και να! το κόμμα διαλυόταν (όπως το κόμμα του Mikhail Prokhorov γύρω στο 2011).
Εδώ βλέπετε μια φωτο της Χιτλερικής νεολαίας.
Εδώ βλέπετε την Πουτινική νεολαία, δημιούργημα του Σουρκόφ!
Μια φορά την βδομάδα συναντούσε στο γραφείο του στο Κρεμλίνο τους διευθυντές των κρατικών καναλιών και τους έλεγε ποιον να επικρίνουν και ποιον να εγκωμιάσουν και να αναδείξουν. Αντίθετα με τους προκατόχους του, δεν ασπαζόταν καμιά ιδεολογία. Η μόνη του αρχή ήταν “καμιά ηθική αρχή”. Έπλαθε έναν πλασματικό κόσμο με χειραγωγήσεις και απεικονίσεις και προβολές. Με αυτή τη βάση προωθούσε τον κλεπτοκρατικό πλουτισμό και τον απόλυτο περιορισμό ανεξάρτητων κινημάτων έξω από τους τοίχους του Κρεμλίνου. Τη μια βδομάδα χρηματοδοτούσε φεστιβάλ κι εκθέσεις μεταμοντέρνας Τέχνης και την άλλη Ορθόδοξους φονταμενταλιστές που έβριζαν χριστιανικότητα τις Τέχνες!
Αφού πειραματίστηκε επιτυχώς με τη δημιουργία του “καλού Ολιγάρχη” δισεκατομμυριούχου Μ. Χοντορκόφσκι στράφηκε στην προβολή του Προέδρου του κι έφτιαξε το ένα ίματζ μετά το άλλο: Να ο δύτης που βγάζει αμφορείς από τον βυθό!
Να ο ατρόμητος πιλότος!
Ακολουθεί και ο θαλασσόλυκος!
Να ο άνθρωπος του λαού που οδηγεί φορτηγό!
Να και ο κονοσέρ της μουσικής, ο μεγάλος πιανίστας!
Όλες αυτές οι εικόνες είναι αληθινές μα άσχετες με τη πραγματικότητα. Είναι προβολές (για το ίματζ του Πούτιν του Σωτήρα Προέδρου), θεατρικές κατασκευές του πολύπειρου σκηνοθέτη Σουρκόφ!
Να και ο θεός Μαμμωνάς τον οποίο λατρεύει ευλαβώς η σύνολη Πουτινική αυλή!
Μα το 2020 ο Σουρκόφ σφετερίστηκε τόσο μεγάλα ποσά που δεν μπορούσαν να αγνοηθούν και καθαιρέθηκε. Στα τέλη του 2022 κυκλοφόρησε η είδηση πως τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό για υπεξαίρεση μεγάλου ύψους.
