1. Η Αριστερά πάσχει από παράνοια. Μόνο παράνοια μπορεί ακόμα, 30 έτη μετά την κατάρρευση της Σοβιετίας, της ενσάρκωσης του σοσιαλισμού και αριστερής αρρώστιας, να εμπνέει οπαδούς του κομμουνισμού, σοσιαλισμού, προοδευτισμού ή ό,τι άλλο.
Έχουμε το σταλινικό, αμετανόητο ΚΚΕ που πρέπει να νιώθει εντελώς χαμένο από τα μέτρα που παίρνει ο Κυριάκος για να σώσει επιχειρήσεις κι εργαζομένους – μα και όλους εμάς τους απειλούμενους από τον κορωνοϊό.
Έχουμε και το μεγάλο κοπάδι των κυνικών συμφεροντολόγων τσιπριστών από το Σύριζα και από το Πασόκ του ευπαθέστατου πεσιμισμού. Και ο Τσίπρας τι να πει τώρα. Ο Τσακαλώτος δεν πρόλαβε να απαιτήσει μέτρα για τους εργαζόμενους και, να τα, του τα δίνει ο Κυριάκος. Μπήκε στη χορωδία και η κομψή πάντα μοδάτη κα Αχτσιόγλου, προτείνοντας μέτρα για τους εργαζόμενους. (Άραγε σκέφτονται ποτέ αυτοί οι εξ αποστάσεως εργατοπατέρες πως και οι καπιταλιστές επιχειρηματίες εργαζόμενοι είναι, και πολλοί φροντίζουν τους εργαζόμενους καλύτερα από κρατικούς κόπανους;)
2. Αλλά το ωραιότερο φρούτο, το πιο εξωτικό και γεμάτο αυταρέσκεια, είναι ο Γιάνης Βαρουφάκης, μαρξιστής οικονομολόγος της πιο κακιάς ώρας.
Έχει ένα πολύ ξεχωριστό ταλέντο να μας κάνει να γελάμε τώρα που έπαψε, ως υπουργός κάποτε, να μας εξοργίζει με τον ναρκισσισμό του. Είναι παράξενο που έπαψε και το στυλ πουκάμισα-έξω από τότε.
Τώρα δημοσιεύει και τα μυστικά των συνεδριάσεων των υπουργών των Οικονομικών στο Eurogroup. Μάλιστα, αυτό είναι δημοκρατία, λέει: δεν πρέπει να υπάρχουν κρυφά πράγματα. Όλα στη φόρα. Κακώς μερικοί το βρίσκουμε αντιφατικό με άλλες δραστηριότητές του.
3. Μα και ο Βαρουφάκης παρά τις μαρξιστικές επιδιώξεις του θέλει οπαδούς και ψήφους. Θέλει να επεκταθεί το κομματίδιό του και να μεγαλώσει το δικό του κύρος που μόλις ένα 4% του το αναγνωρίζει – και μάλλον για πλάκα.
Και αυτός μάλλον πρόωρα επέκρινε φωναχτά τον Μητσοτάκη (μέσα Μαρτίου) για «εγκληματική αμέλεια» (!) και «μέτρα άνευ ουσίας που ωφελούν τους τραπεζίτες και την ολιγαρχία».
Ναι, χρησιμοποιεί κομμουνιστική ορολογία μα δεν προσχώρησε στο ΚΚΕ ούτε στο Σύριζα. Ο άνθρωπος ήξερε πως έπρεπε να έχει δικό του κόμμα, έστω και με άσχετο γελοίο τίτλο.
Μα λέει μετά στον Μητσοτάκη «καθοδηγούμε… τον κόσμο… προς την κατεύθυνση των επιλογών σας»! Δηλαδή τραπεζίτες και ολιγαρχία!!!
Και δηλώνει «στήριξη άνευ ενδοιασμών». Ανενδοίαστη σχιζοφρένεια!!!
Σαν τον Καρατζαφέρη – από την αριστερά όμως – σχιζοφρενής άνθρωπος για όλες τις εποχές!
Ζητείται αριστερός με λογική και φρεσκάδα!