Χρειάζεται και το κράτος να αποβάλει χωρίς επιστροφή τους επιόρκους.
Επειδή παρά τις αμέτρητες επισημάνσεις για όλες τις κακοδαιμονίες και τις ελλείψεις που παρατηρούνται στην ελλαδική κοινωνία δεκαετίες τώρα, δεν αλλάζουμε ούτε ως κυβερνήσεις ούτε ως λαός, οι επισημάνσεις θα συνεχίσουν μαζί και οι ευχές για βελτίωση, μαζί και η πίκρα πως τίποτα δεν αλλάζει….
Αφορμή για τις θλιβερές σκέψεις το Κύριο άρθρο της Καθημερινής 4/1/25:
Υπόθεση όλων
Σήμα κινδύνου για την κατάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος στέλνει η έκθεση της αρμόδιας για την ποιότητα της εκπαίδευσης επιτροπής, καθώς διαπιστώνει ότι ένας στους πέντε μαθητές που τελειώνουν το γυμνάσιο είναι λειτουργικά αναλφάβητος. Λειτουργικά αναλφάβητος μαθητής σήμερα σημαίνει λειτουργικά αναλφάβητος πολίτης αύριο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κοινωνικό, οικονομικό, αλλά και προσωπικό επίπεδο. Η αντιστροφή αυτής της τάσης είναι προτεραιότητα και δεν είναι υπόθεση της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας.
Ξεκινώ με την Παιδεία διότι μόνο με αποτελεσματική εκπαίδευση θα παρθούν μέτρα που θα βελτιώσουν τη σύνολη κατάσταση. Όσο πίσω και αν πάμε, θα βρούμε τα ίδια παράπονα. Να τι έγραφε το Κύριο άρθρο 21/7/24:
Αλλαγή σελίδας
Τα πενήντα χρόνια μεταπολιτευτικής δημοκρατίας ήταν τα καλύτερα στην ιστορία του ελληνικού κράτους – χωρίς πολέμους και πραξικοπήματα, με σταθερότητα και ευημερία, παρά τις οδυνηρές ασυνέχειες. Η χώρα όμως δεν κατάφερε να έχει τον ίδιο ρυθμό ανάπτυξης με τα κράτη που μπήκαν αργότερα από εμάς στην ευρωπαϊκή οικογένεια και μπόρεσαν να μας προσπεράσουν. Δεν είναι επειδή έλειπαν οι αναπτυξιακές δυνατότητες. Είναι επειδή ακόμη στοιχειώνουν τη δημόσια ζωή παλαιά πολιτικά ήθη, όπως ο κοντόφθαλμος λαϊκισμός και η παραλυτική φοβία του πολιτικού κόστους. Η τωρινή συγκυρία του καθαρού πολιτικού ορίζοντα και της αδιαμφισβήτητης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας είναι ευνοϊκή για αλλαγή σελίδας. Για μια διακυβέρνηση που δεν θα εξαντληθεί στα ίδια «προπατορικά» αμαρτήματα.
Η τωρινή κυβέρνηση γνωρίζει άριστα το πόσο υστερούμε σε ανάπτυξη από χώρες που υπέφεραν από την κομμουνιστική καταπίεση επί 40 έτη και μπήκαν πολύ αργότερα από εμάς στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Μα δεν ξέρει τι να κάνει έτσι που να θεσπίσει ριζικές μεταρρυθμίσεις μα και να μη χάσει ψηφοφόρους!
Στις 12/10/24 έγραφε το Κύριο άρθρο:
Καμία διοικητική μηχανή δεν μπορεί να είναι «αδιάβροχη» στη διαφθορά. Το ζητούμενο είναι να υπάρχουν αυστηροί κανόνες και κανάλια μέσω των οποίων ο πολίτης μπορεί να καταγγείλει αυθαιρεσίες δημόσιων λειτουργών, γνωρίζοντας ότι θα εισακουστεί. Φαίνεται ότι έχουν γίνει βήματα προόδου. Χρειάζεται οι πολίτες να είναι ακόμη λιγότερο ανεκτικοί στη μικροδιαφθορά. Χρειάζεται και το κράτος να αποβάλει χωρίς επιστροφή τους επιόρκους.
Άλλο παράπονο στις 19/10/24:
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ιδιοκατοίκηση μειώνεται διαρκώς, αλλάζοντας μια κοινωνική σταθερά της Ελλάδας. Γίνεται έτσι περισσότερο αισθητό το στεγαστικό πρόβλημα: ολοένα και περισσότερες Ελληνίδες και Ελληνες δεν διαθέτουν τα μέσα ούτε να αγοράσουν το δικό τους σπίτι, αλλά ούτε και να ενοικιάσουν, καθώς το οικιστικό απόθεμα διαρκώς περιορίζεται. Αυτό το αδιέξοδο δεν θα το άρει μόνη της η αγορά.
Και άλλο στις 3/1/25:
Ο εκ βάθρων επανασχεδιασμός και ο εξορθολογισμός της επιδοματικής πολιτικής είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίοι. Η οικονομική ενίσχυση που προσφέρει το κράτος πρέπει να φθάνει στις κατηγορίες πολιτών που έχουν πραγματική ανάγκη, είτε εκτάκτως είτε σε μόνιμη βάση. Οι στρεβλώσεις και τα κενά που υπάρχουν στο υφιστάμενο καθεστώς το καθιστούν αναποτελεσματικό και επί της ουσίας άδικο για όσους πραγματικά δικαιούνται να λαμβάνουν επιδόματα.
Φτάνει για σήμερα. Καλή χρονιά – καθυστερημένα!
