Κατά κράτος υποχώρηση (;)

Κατά κράτος υποχώρηση (;)

Υπουργοί και άλλα κυβερνητικά στελέχη δεν κουράζονταν να δηλώνουν πως όπου να ‘ναι θα άρχιζαν τα έργα ανάπτυξης, μα εμείς οι απλοί πολίτες πρέπει να καταλάβουμε πως οι επενδύσεις θέλουν χρόνο – για να αρθούν τα εμπόδια που κληρονόμησαν οι πολιτικοί.

Είναι μια υποχώρηση από την προαναγγελθείσα επιτυχία. Ναι, βέβαια, ο τουρισμός, η αγορά ακινήτων, ο τομέας ομολόγων – αυτά έδειχναν ζωντάνια, μα αυτά επίσης τα κληρονόμησε η κυβέρνηση της ΝΔ, που δεν είναι πια τόσο νέα ή τόσο διαφορετική από την προηγούμενη. Διότι όσο οι μπουλντόζες δεν μπαίνουν στο Ελληνικό, αυξάνεται μια υφέρπουσα υποψία (που γίνεται πεποίθηση) πως η κυβέρνηση είναι μάλλον άτολμη.

Δεν γίνονται βαθιές μεταρρυθμίσεις στη Δημόσια Διοίκηση, στη Δικαιοσύνη, στα Δημόσια Έργα, στην Παιδεία και Υγεία. Γίνονται αλλαγές που έχουμε ως κοινωνία συνηθίσει – κι εθιστεί. Τράπεζες κι επιχειρήσεις διακρίνουν μια διστακτικότητα που προέρχεται από την προσκόλληση στην πελατειακή λειτουργία: π.χ. το υπουργείο Εργασίας δεσμεύει θεληματικά και υπολογισμένα για λογαριασμό συγκεκριμένων συμφερόντων την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, την αδειοδότηση των ΑΠΕ και διάφορα άλλα.

Οι αγκυλώσεις δεν λέγονται τυχαία «αγκυλώσεις».

Η άλλη υποχώρηση εκδηλώνεται με κυριολεκτική υποχώρηση ενώ οι περιστάσεις απαιτούν σταθερή διακράτηση της θέσης αν όχι επίθεση. Δηλαδή ατολμία και δειλία κι εδώ.

Αναφέρομαι στην υπόκλιση που έκανε η κυβέρνηση προ ολίγων μηνών στους οπαδούς χούλιγκαν του ΠΑΟΚ και στον κ. Σαββίδη και την οπισθοχώρηση από τη γενναία γραμμή στις εξαγγελίες πως «δεν εκβιαζόμαστε», με τη δικαιολογία της εξάγνισης του ποδοσφαιρικού σκηνικού και της αποφυγής εθνικού διχασμού.

Αυτά είναι γελοία πράγματα. Είναι αντιφατικά και δείχνουν και σχιζοφρένεια και βλακωδέστατη εξουσιολαγνεία.

Και στην αλλαγή του Ιανουαρίου προς τον Φεβρουάριο, κοτζάμ Μάκης Βορίδης λαλίστατος και γενναίος υπουργός, εγκαταλείπει τη σύσκεψη με αγρότες στη Βέροια για να αποφευχθούν επεισόδια με τραμπούκους του ΠΑΟΚ και του χουλιγκανισμού.

Και γιατί έχουμε την αστυνομία και άλλα όργανα τάξεως;

Τι αξία έχει μια κυβέρνηση κουφιοκέφαλων που οπισθοχωρεί από τη νόμιμη λειτουργία της και τις ηθικές αρχές τις οποίες σάλπιζε προεκλογικά και τώρα μουρμουρίζει μίζερες μεγαλοστομίες που πείθουν μόνον αμετανόητους νεο-συντηρητικούς;

Τα πράγματα θα αλλάξουν προς μια καλύτερη αληθινή κανονικότητα μόνο όταν αλλάξουν νοοτροπία αυτοί πρώτα κι εφαρμόζουν τον Νόμο.

Ευτυχώς για τη χώρα, με την ανταπόκριση της κυβέρνησης στη μεταναστευτική κρίση στον Έβρο και στην αντιμετώπιση της πανδημίας, μοιάζει ο Κ. Μητσοτάκης να δείχνει τον παλιό εαυτό που δεν χρειάζεται να κάνει συμβιβασμούς.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *