Μια του ψεύτη…

1. “Μια του ψεύτη, δυο του ψεύτη, τρίτη και κακιά του μέρα” – ή άλλη παραλλαγή.

Είναι στη φύση των πραγμάτων να μη μπορείς να ψεύδεσαι όλη την ώρα σε όλους. Κάποιος, κάπου, κάποτε σε τσακώνει και οι ένδοξες μέρες της εξαπάτησης τελειώνουν.

Έτσι έγινε και με τον “ψευταράκο” της υπεροψίας και αυταπάτης τον ανίκανο ψυχοπαθή κ. Τσίπρα. Θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ, θα έσκιζε τα μνημόνια, θα αύξανε κατώτατους μισθούς και συντάξεις, θα έδινε δωρεάν περίθαλψη στους πάντες, θα έκανε τις αγορές να χορεύουν στα νταούλια και τους ζουρνάδες του και (σαν τον Χίτλερ στη Γερμανία) μάζεψε γύρω του όλα τα κατακάθια της Ελληνικής κοινωνίας (Φλαμπουράρης, Τόσκας, Σπίρτζης, Παρασκευόπουλος, Πολάκης, Κοντονής, Γαβρόγου κλπ) και τους έκανε βουλευτές και υπουργούς και γενικούς γραμματείς – και φαρισαίους.

Η τραγωδία για την Ελλάδα και τον λαό της είναι πως αυτά τα τσογλάνια του τσιπρισμού, της απάτης και της κολοτούμπας, δεν έμαθαν τίποτε από τα πελώρια λάθη τους και, παρότι είναι πλέον είδος προς εξαφάνιση, εξακολουθεί ο κ. Ψεύτης να υπόσχεται ανάπτυξη κι ευημερία – και διορισμούς – ενώ η έξοδος από το μνημόνιο θα επιφέρει περισσότερους ελέγχους από τους δανειστές και μάλλον περισσότερη λιτότητα.

2. Μεγάλο μέρος του λαού έμαθε το μάθημα. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και τον επιάσανε.

Στη Λέσβο (ή μήπως το άλλο νησί, τη Μυτιλήνη;) κλείσαν τις πόρτες και κατέβασαν τα ρολά με βροντερές απεργίες για να υποδεχθούν τον δεινό διαπραγματευτή που τους φόρτωσε άλλα 100 δις και βάλε χρέος. Μόνο τα τσιράκια και τα φανατικά τσογλάνια του τσιπρισμού, έτρεχαν, οι διορισμένοι παρατρεχάμενοι κι αυτοί πολύ λίγοι πια, παρά τις έξυπνες λήψεις του κρατικού καναλιού και τις εξηγήσεις περί ακροδεξιών στοιχείων – όπως την εποχή του Στάλιν, μόνο λίγα αντικοινωνικά, ανατρεπτικά στοιχεία. Και μερικοί που ζήτησαν να καταθέσουν παράπονα, εμποδίστηκαν από τους μαυροφρουρούς των ΜΑΤ. Λεγεώνες για να προστατεύσουν τον λαοπρόβλητο ηγέτη – όπως και τον Στάλιν και τον Χίτλερ.

Πάνε οι ένδοξες μέρες που ο Ψεύτης κάλπαζε προς την εξουσία με πλήρη άγνοια του τι εστί διακυβέρνηση μ’ ένα μάτσο απάτες παραμάσχαλα, οι μέρες του 36%, μετά τα σπαστικά σφάλματα και τις ανοησίες των φανφαρόνων αντιπάλων που επίσης δεν ήθελαν να μάθουν.

Αγράβατος και αγράμματος απειλούσε Ολάντ, Μέρκελ, Σόιμπλε και ΔΝΤ.

3. Τώρα πια όμως τον πιάσανε πολλές φορές με το κατσίκι στον ώμο. Και όσο περνά ο καιρός τόσο περισσότερο μακιγιάζ θα διαλύεται και το πανάσχημο πρόσωπο του τσιπρισμού θα μορφάζει πιο σπασμωδικά, μακριά από την πραγματικότητα.

Άκουσα κατ’ εξαίρεση μερικές από τις αηδίες που αράδιαζε στους πιστούς του Λεσβίους ως προοπτικές λαμπρού μέλλοντος μαζί του – ενώ οι συντάξεις θα μειωθούν κι άλλο, ο ΦΠΑ στο νησί αμετακίνητος, οι ροές προσφύγων θα αυξηθούν και τα καταλύματα θα μειωθούν και μετά το μνημόνιο η λιτότητα θα είναι η μόνη ανάπτυξη. Ακόμα ένα κατσίκι!

Αναμφίβολα ο Ψεύτης θα υποσχεθεί κι άλλες απάτες με πρόγραμμα και σχέδιο ενώ πρόκειται για καιροσκοπισμό, οπορτουνισμό, τακτικισμό και τυχοδιωκτισμό: με μια λέξη “τσιπρισμός”.