1. Στο 279. Φιλοσοφία: Ψυχοκίνηση και τηλεκίνηση εξέτασα μερικά παραδείγματα ψυχοκίνησης και τηλεκίνησης, δηλαδή την ικανότητα ορισμένων ανθρώπων να μετακινούν αντικείμενα ή να αλλάζουν τη μορφή/σύστασή τους από μακριά με τη δύναμη του νου τους μόνο. Στο 302β. Φιλοσοφία: Εκπέμπουμε ηλεκτρομαγνητισμό εξέτασα πειράματα επιστημόνων που έδειξαν πως ο άνθρωπος εκπέμπει κύματα ηλεκτρομαγνητισμού και μπορεί να τα κατευθύνει θεραπεύοντας ή αλλοιώνοντας τη σύσταση ουσιών όπως νερό.
Σήμερα συνεχίζω με την ικανότητα όλων των ανθρώπων να εκπέμπουν βιοφωτόνια. Αυτό το θέμα ερευνήθηκε για πρώτη φορά από τον Γερμανό φυσικό, Fritz-Albert Popp, στη δεκαετία 1970 μα του πήρε πάνω από 20 χρόνια να πείσει τον κύκλο των πανεπιστημιακών επιστημόνων. Έκτοτε, από το 1995 κι έπειτα αρκετοί επιστήμονες ασχολήθηκαν, όπως ο Ρώσος Sergey Maybarov που έδειξε το 2012 πως διάφορα είδη κυττάρων ίσως να επικοινωνούν μεταξύ τους με μοτίβα περιοδικών εκπομπών φωτονίων.
2. Ο Fritz-Albert Popp ήταν βέβαιος πως κάθε ζωντανός οργανισμός χρησιμοποιεί εκπομπές φωτονίων για να επικοινωνεί με άλλους μα και να στέλνει σήματα σε μέρη του εαυτού του. Μια ήπια ακτινοβολία φωτός, όχι η βιοχημεία, είναι η δύναμη με την οποία ένας οργανισμός συντονίζει βασικά τις κυτταρικές διεργασίες στον εαυτό του.
Είναι πολύ λογικό αυτό, αν σκεφθούμε πόσο γρήγορα ταξιδεύει ένα κύμα φωτός, δηλ. (στρογγυλεμένα) 300.000 χλμ το δευτερόλεπτο! Χημικές διαδικασίες είναι πολύ πιο αργόρρυθμες για να συντονίζουν αποτελεσματικά και να συγχρονίζουν τις πολυποίκιλες δραστηριότητες σωματικών μελών, οργάνων και κυττάρων. Η ίδια δύναμη προωθεί την ανάπτυξη της μορφής από το γονιμοποιημένο ωάριο.
Τέτοιες ιδέες είχαν εκφρασθεί από προηγούμενους ερευνητές αλλά δεν υπήρξε πρόοδος στο εργαστηριακό πεδίο ωσότου με τη βοήθεια ενός φοιτητή του ο Fritz-Albert Popp έφτιαξε μια συσκευή (photomultiplier) που μπορούσε να αιχμαλωτίσει το φως και να το μετρήσει φωτόνιο με φωτόνιο.
Το 1996 ο Fritz-Albert Popp ίδρυσε στη Neuss (Γερμανία) το Διεθνές Ινστιτούτο Βιοφυσικής έχοντας συνεργασία με πολλούς επιστήμονες από όλον τον κόσμο.
3. Στο 302β. Φιλοσοφία: Εκπέμπουμε ηλεκτρομαγνητισμό είδαμε πως ο Elmer Green ανακάλυψε πειραματικά πως ένας θεραπευτής εκπέμπει ηλεκτρισμό ως κι 190 βολτ από τα χέρια του όταν συγκεντρώνεται νοητικά για να θεραπεύσει.
Ο Gary Schwarz το επιβεβαίωσε με τα δικά του πειράματα στην Αριζόνα. Μα μετά προχώρησε με τη βοηθό του M. Connor και ανακάλυψε πως εκτός από την ηλεκτρική φόρτιση λειτουργούσε και μαγνητισμός και αυτός ήταν η ενέργεια που τελικά μεταβίβαζε τη θεραπεία.
Πρέπει να ομολογήσω πως αν δεν επρόκειτο για καταξιωμένους επιστήμονες σε πασίγνωστα πανεπιστήμια θα είχα πολλές αμφιβολίες για όλες αυτές τις ανακαλύψεις και θεραπείες.
4. Επιστρέφω τώρα στον Gary Schwarz στο Πανεπ Αριζόνας ο οποίος γνώριζε τις ανακαλύψεις του Fritz-Albert Popp σχετικά με τα φωτόνια.
Μετά την επιτυχία του με τις ηλεκτρικές εκφορτίσεις και μετά με τα μαγνητικά πεδία, ο Σβαρτς άρχισε να σκέφτεται πως η βασική ενέργεια πρέπει να είναι πιο κοντά στο κβαντικό πεδίο, το φως ίσως. Μα υπήρχε το πρόβλημα ότι μια κάμερα που θα μπορούσε να φωτογραφίσει φωτόνια ήταν πανάκριβη.
Ευτυχώς στο τμήμα Οπτικής Επιστήμης, η καθηγήτρια Kathy Creath είχε τρομερό ενδιαφέρον για τέτοια θέματα και για τον ρόλο του φωτός σε θεραπείες. Έτσι κατόρθωσε να βρει στο παραπλήσιο Ίδρυμα National Science Foundation την επιθυμητή συσκευή.
Για πρώτη δοκιμή χρησιμοποιήσαν ένα φύλλο γερανίου σε μια μαύρη επιφάνεια. Και ναι υπήρχε φως, μια εικόνα φύλλου σε άπλετο φως όπου (στη 2η δοκιμή) κάθε ίνα και φλέβα φαινόταν καθαρά.
Ήταν η πρώτη φορά που επιστήμονες σε εργαστήρι φωτογράφιζαν φως να εκπορεύεται από έναν ζωντανό οργανισμό. (Creath & Schwartz: «What biophoton images of plants can tell us…» Journal of Scientific Exploration 2005, 19(4): 531-550.)
5. Στην ίδια δημοσίευση παρουσιάζουν και φωτογραφίες των χεριών θεραπευτών όταν αυτοί συγκεντρώνονταν για να επηρεάσουν κάποιον. Το φως φαινόταν ξεκάθαρα να απορρέει από τα δάκτυλα των χεριών.
Ο δε Σβαρτς συνειδητοποίησε πια πως η θεραπευτική συγκέντρωση του νου δημιουργούσε οργανωμένα κύματα φωτός στα οποία όλα τα φωτόνια δονούνταν σε τέλειο, αρμονικό ρυθμό.
Πολύ νωρίτερα ο Βρετανός φυσικός Roger Penrose και ο αναισθησιολόγος Stuart Hameroff (και αυτός στο Πανεπ. Αριζόνας) είχαν δημοσιεύσει μελέτες που έδειχναν πως υπάρχουν στα κύτταρα μικροσκοπικά σωληνάρια τα οποια μετατρέπουν ακατάστατα κύματα σε πολύ οργανωμένα κύματα φωτονίων που προωθούνται σε όλο τον οργανισμό. (Hameroff: «Cytoplasmic gell states…» 1996 Proceedings of the 2nd Annual Advanced Water Sciences Symposium, Dallas, Texas; R. Penrose 1994: Shadows of the Mind…, London, Vintage.)
Ο Σβαρτς βρήκε τελικά πως οι σκέψεις κινούνται ως συχνότητες ηλεκτρομαγνητικές και η θεραπευτική δύναμη ως συνεκτικό κύμα φωτός.
Σε μικρότερο βαθμό όλοι εκπέμπουμε βιοφωτόνια!!!
