τώρα, καθώς διαβάζεις με επαγρύπνηση, έχεις επίγνωση όχι μόνο αυτών τα οποία διαβάζεις μα και των γρίφων του δικού σου ψυχισμού.
Με τη λέξη αυτή «επαγρύπνηση» δηλώνω την αγγλική mindfulness. Πριν από καιρό έγραψα ένα άρθρο, το 81. Ψυχολογία: Mindfulness “επαγρύπνηση”
Είναι μια ενέργεια ή κατάσταση προσοχής του νου που κοιτάει απλά δίχως ένταση, δίχως προσπάθεια, δίχως επιθυμία για κάτι συγκεκριμένο που ανήκει στο αποθηκευμένο παρελθόν του νου. Όπως τώρα.
Διαβάζεις και άρχισες με μια επιθυμία να μάθεις κάτι – κάτι που στην πραγματικότητα δεν γνωρίζεις τι είναι. Αυτή η επιθυμία σου που ωθεί στο διάβασμα μπορεί να προέρχεται από φόβο και ανασφάλεια με την προσδοκία ή ελπίδα να μειωθούν ο φόβος και η ανασφάλεια που σιγοκαίνε στον ψυχισμό σου. Ή μπορεί να προέρχεται από την υποψία ή πίστη πως υπάρχει κάτι ανώτερο, κάτι λεπτότερο που η ανάγνωση αυτή μπορεί να το αποκαλύψει σε κάποιο βαθμό ή να σε οδηγήσει προς την ορθή κατεύθυνση.
Αλλά τώρα που ξεκίνησες, μπορείς άραγε να διαβάζεις απλά δίχως την επιθυμία για το συγκεκριμένο που αναζητάς – χωρίς μάλλον να γνωρίζεις τι ακριβώς είναι; Μόνο έτσι, παύοντας να αναμένεις κάτι, παύοντας να συμφωνείς ή διαφωνείς και να αντι-επιχειρηματολογείς, θα βρεις τι λέγεται. Έτσι μαθαίνεις. Έτσι έχεις δημιουργήσει μια νέα σχέση, μια ειλικρινή, ορθή σύνδεση με τη νόηση ενός άλλου ανθρώπου, που είναι ο σκοπός της ανάγνωσης.
Το διάβασμα, όπως η ακρόαση, όπως η θέαση, δεν είναι τόσο εύκολη πράξη. Προϋποθέτει δυο πράγματα, τα οποία βρίσκεις τώρα έμπρακτα – ησυχία του νου και προσοχή. Αυτά συνιστούν επαγρύπνηση!
Με την επαγρύπνηση έχεις επίγνωση της κατάστασης και δράσης του νου σου, όχι μόνο του εξωτερικού αντικειμένου το οποίο απασχολεί τον νου σου και με το οποίο είσαι σε επαφή. Είναι μια ουδέτερη συνολική επίγνωση.
Επαγρύπνηση είναι εγρήγορση όχι νωθρότητα, χαύνωση του νου, στη μηχανικότητα και ρηχή αντίληψη των πραγμάτων, ενώ αυτός διακατέχεται από τις δικές του προκαταλήψεις και ιδεοληψίες που φιλτράρουν τις καινούριες εντυπώσεις κι εμποδίζουν την επισφράγιση της νέας σχέσης με κατανόηση.
Πρόσεξε. Διότι τώρα, καθώς διαβάζεις μ’ επαγρύπνηση, έχεις επίγνωση όχι μόνο αυτών τα οποία διαβάζεις μα και των γρίφων του δικού σου ψυχισμού: της ανασφάλειας και αβεβαιότητας, της απόγνωσης και ανικανοποίησης – που κατά καιρούς σε ταράζουν και σε βασανίζουν.
Τι είναι η γαλήνη, η ηρεμία, η ευτυχία σου; Είναι ένα πρόσκαιρο διάστημα ανάμεσα σε μια ταραχή, μια κρίση, μια δυστυχία και μια άλλη.
Αυτό που επιθυμείς και αναζητάς ακόμα και τώρα με αυτήν την ανάγνωση είναι η Αλήθεια του Εαυτού σου, μια αμετάβλητη, διαρκής ικανοποίηση, μια πληρότητα που έχεις κατά καιρούς εμπειραθεί μα έχεις χάσει και δεν γνωρίζεις πως ακριβώς έρχεται και φεύγει ούτε πώς εσύ μπορείς να την αποκτήσεις.
Δεν θα την έχεις μέσω κάποιας θρησκείας, οργάνωσης, ψυχολογικής ή φιλοσοφικής μεθόδου, κάποιας τελετής ή προσευχής. Η ικανοποίηση που αυτά δίνουν είναι παροδική. Μόνο με την επαγρύπνηση, την επίγνωση των καταστάσεων και κινήσεων του ψυχισμού σου, θα την ανακαλύψεις ξανά, βαθμιαία, με τον αντικαθρεπτισμό των σχέσεων σου με την υλική πραγματικότητα και τους άλλους συνανθρώπους σου.
Η Αλήθεια και η ικανοποίηση που αφήνει σε μονιμότητα, σε πληρότητα, βρίσκεται όχι μέσα από συζητήσεις κι επιχειρηματολογήσεις, μέσω διανοητικής ανάλυσης, μα στην εκλέπτυνση της επαγρύπνησης, της προσοχής, εγρήγορσης, επίγνωσης, συνειδησίας.
