1. Η ιστορία του Λεωνίδα με τους 300 Σπαρτιάτες και τους άλλους Έλληνες που πέθαναν κρατώντας τους Πέρσες στις Θερμοπύλες το 480 πκε είναι γνωστή.
Καλά είναι να γνωρίζουμε πως και άλλοι λαοί έχουν επιδείξει παρόμοια γενναιότητα και αυτοθυσία.
2. Στις μέρες μας (Αυγ. 2023) βλέπουμε σχεδόν καθημερινά τους Ουκρανούς να υπερασπίζονται τη χώρα τους ενάντια στους βάρβαρους Ρώσους εισβολείς. Μα η ανδρεία τους φάνηκε ξεκάθαρα στην παρατεταμένη μάχη στη Μπαχμούτ, μια πόλη 70.000 κατοίκων δίχως ιδιαίτερη στρατηγική σπουδαιότητα, την οποία οι Ρώσοι κατέστρεψαν ολοσχερώς αφήνοντας μόνο σκελετούς σπιτιών και αποκαΐδια. Οι Ουκρανοί μπορούσαν να υποχωρήσουν, μα προτίμησαν να κρατήσουν τη γραμμή άμυνας πολεμώντας σε κάθε δρόμο, σε κάθε ερειπωμένο κτήριο. Όχι μόνο κράτησαν το βόρειο μέρος της πόλης, όχι μόνο σταμάτησαν τους Ρώσους, μα εξόντωσαν χιλιάδες και τη μισή δύναμη των Βαγκνέρων του Πριγκόζιν. Και τώρα αντεπιτίθενται και κερδίζουν εδάφη μέτρο με μέτρο.
3. Το 1962, στον σύντομο Ινδο-Κινεζικό πόλεμο στα βορειοανατολικά σύνορα των δυο χωρών, στη σημερινή Arunachal Pradesh, οι Κινέζοι έκαναν μια Τρίτη επίθεση μετά από δυο αποτυχημένες στη μάχη του Nuranang (17 Νοεμβρίου). Είχαν μαζί τους ένα πολυβόλο που έπληττε ανελέητα τους Ινδούς του 4ου τάγματος της μεραρχίας Carhwal Τυφεκιοφόρων.
Τρεις στρατιώτες, οι J.S. Rawat, T. Singh Negi και G. Singh Gusain ανέλαβαν να εξουδετερώσουν το πολυβόλο, το οποίο χειρίζονταν 5 Κινέζοι. Όντως επιτέθηκαν και αφού αχρήστευσαν τους 5 Κινέζους πήραν το πολυβόλο. Μα στην επιστροφή τους πίσω στις γραμμές τους οι δυο σκοτώθηκαν και ο Rawat τραυματίστηκε.
Στο μεταξύ σε αυτό το περιστατικό μόνο, οι Κινέζοι έχασαν 300 άντρες ενώ οι Ινδοί μόνο 2. Μα καθώς έφθασαν πολυάριθμες ενισχύσεις Κινέζων, οι Ινδοί αποφάσισαν αν οπισθοχωρήσουν. Ο τραυματισμένος Rawat έμεινε πίσω να καλύψει την υποχώρηση με τη βοήθεια δυο ντόπιων νεαρών γυναικών, Sela και Noora. Η Σήλα σκοτώθηκε και η Νούρα αιχμαλωτίστηκε. Μα ο Rawat κράτησε καθηλωμένους τους εχθρούς για 72 ώρες. Μόνο όταν οι Κινέζοι έμαθαν από έναν ντόπιο πως ο Rawat ήταν ταμπουρωμένος μονάχος με τις κοπέλες επιτέθηκαν και τον εξουδετέρωσαν.
4. Οι Singh είναι σχεδόν όλοι Σίκχιδες γνωστοί για την πολεμική τους ανδρεία. Και αυτό θυμίζει μια άλλη ηρωική σελίδα.
Το 1897 καθώς οι Βρετανοί προσπαθούσαν να καθυποτάξουν το Αφγανιστάν, οι Αφγανοί επιτέθηκαν ξαφνικά σε τρία φρούρια στα βορειοδυτικά σύνορα (κοντά στο σημερινό Κασμίρ) – Gulistan, Saragarhi και Lockhart. Στα δυο υπήρχαν Βρετανοί και το μεσαίο Saragarhi το φρουρούσαν μόλις 21 Singh (Ναι, όλοι Singh)!
10.000 με 12.000 Αφγανοί πολιόρκησαν το πιο ευάλωτο μεσαίο φρούριο των Σίκχιδων. Οι Αφγανοί επιτέθηκαν μαζικά μα οι Ινδοί, καλά εκπαιδευμένοι και πειθαρχημένοι, πυροβολούσαν στοχευμένα και τους απώθησαν. Έχασαν όμως τρεις άντρες. Έμειναν 18!
Οι Αφγανοί τους έκαναν προτάσεις να παραδοθούν και να αποχωρήσουν ελεύθεροι, μα οι Σίκχιδες αρνήθηκαν.
Στη συνέχεια οι Αφγανοί επιτέθηκαν ξανά και ξανά και τελικά, φυσικά, επικράτησαν. Σκοτώθηκαν και οι 18 Σίκχιδες μα σκότωσαν και τραυμάτισαν 1.400 Αφγανούς.
Απίστευτο ίσως, μα όμως αληθινό. Οι λίγοι Βρετανοί στο φρούριο Λόκχαρτ παρακολουθούσαν έκπληκτοι από μακριά την γενναιότητα με την οποία πολέμησαν και θυσιάστηκαν οι πανάξιοι εκείνοι πολεμιστές ένας από τους οποίους βρισκόταν σε συνεχή επικοινωνία μαζί τους ακόμα και καθώς πυροβολούσε!
Δεν μπορούσαν να πάνε να βοηθήσουν διότι τότε το δικό τους φρούριο θα έπεφτε στα χέρια των υπεράριθμων Αφγανών.
