Ο Δημήτρης Παπαδημούλης σαν τον συνάδελφό του Στ. Κούλογλου έδειξαν την αφοσίωσή τους στον σταλινισμό, έστω κι αν προσποιούνται τους «ανανεωτικούς» (τρομάρα τους) όταν καταψήφισαν (μαζί με μερικούς ηλίθιους Νεοδημοκράτες!) την καταδίκη του σταλινικού φασισμού που υπερψήφισαν οι νουνεχείς Ευρωβουλευτές στο Ευρωκοινοβούλιο το φθινόπωρο 2019, μα και προηγούμενα έτη και πολλές άλλες καταδίκες κομμουνιστικών καθεστώτων.
Από τους πρώτους επιχείρησε να επικολλήσει πολιτικό χαρακτήρα στον κορωνοϊό! Έξυπνα ο ιός χτυπούσε πλουσίους ή μεσοαστούς που ταξιδεύουν! – όπως από τη μολυσμένη Ιταλία.
Έτσι τσιπροποίησε ακόμα και το φυσικό αυτό φαινόμενο και την παγκοσμιοποίηση της πανδημίας, αγνοώντας πως ο ίδιος ανήκε (με τα πλούτη του) στην ελίτ της παγκοσμιοποίησης.
Προσέξτε, όμως, παρότι επέστρεψε στην Ελλάδα από το εξωτερικό και μια πόλη όπου οπωσδήποτε υπάρχει αυξανόμενη μόλυνση, δεν ακολούθησε ως όφειλε και μάλιστα ως ευρωβουλευτής, δηλαδή ως μοντέλο αξιωματούχου, και ως εκπρόσωπου των λούμπεν προλετάριων τσιπριστών, τον σωτήριο κανόνα αυτοπεριορισμού στο σπίτι του, μα παρέλασε και μάλιστα θεαματικότατα!
Πώς; Πήγε ο ίδιος και ψώνισε σε σουπερμάρκετ και μάλιστα σάρωσε με 2 ή 3 καρότσια τα μοδάτα αγαθά που όλοι σπεύδουν να αποκτήσουν ως την επιτρεπόμενη ποσότητα με τον συνοδό-αστυνομικό του. Αντί να δώσει το καλό παράδειγμα έδωσε την εξευτελιστική εικόνα της πανικόβλητης κατανάλωσης, κουρντισμένης στο έπακρο από τον τρόμο που υποβόσκει στα σκοτεινά κατώγεια του ακαλλιέργητου μυαλού.
Σε διαφορετική, γαλήνια εποχή, δίχως την κρίση της πανδημίας και τον τρόμο που αυτή ανελκύει, το ότι ο ίδιος, βοηθούμενος έστω από τον αστυνομικό-φύλακα του, κάνει τα ψώνια του θα του αναγνωριζόταν ως πράξη γνήσιας λαϊκότητας.
Αλλά τώρα;
Τώρα όλοι δοκιμαζόμαστε. Ο καλοβολεμένος πάμπλουτος σοσιαλιστής ευρωβουλευτής μας αναδεικνύει πολλά περίεργα. Διότι θα μπορούσε να δώσει παραγγελία και το σουπερμάρκετ θα έκανε ντελίβερι για ένα τόσο άξιο, επώνυμο πρόσωπο.
Μάλλον θα μιμείται τον Scrooge της Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας του Ντίκενς ο οποίος έκανε οικονομίες – και τελικά τις δώρισε σε αγαθοεργίες.
Ίσως ο Παπαδημούλης να σκέφτεται επενδύσεις – για το καλό του κόμματος ή την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας γενικότερα, κυρίως όμως της δικής του τσέπης μέσω μαζικών αγορών ακινήτων σε χαμηλότατες τιμές λόγω κρίσης!
