Ο φίλτατος Σάκης Μουμτζής της Καθημερινής (19.9.23) βρήκε κάποια αμιγώς ηρωική πράξη του κ. Μητσοτάκη για να στρεβλώσει κατά τα άλλα λεκιασμένη εικόνα του πρωθυπουργού μας – μετά από τόση καπνιά πυρκαγιών και λάσπη πλημμυρών.
Όλοι θέλουμε ινδάλματα και ηρωικές μορφές, ιδίως ηγετών μας, που θα φέρουν κάποια ελπίδα υλοποίησης ορισμένων απόψεων μιας εύρυθμης κι ευημερούσας Πολιτείας. Δεν μπορούμε να το χωνέψουμε, όχι εύκολα, πως ο κόσμος αυτήν την εποχή πάει ολοένα προς το χειρότερο.
Ο Μητσοτάκης ξεκαθάρισε στη ΔΕΘ πως, εκτός από (προεκλογικού χαρακτήρα) υποσχέσεις για κοινωνικές βελτιώσεις, δεν θα κάνει ανασχηματισμό, δείχνοντας έτσι πως το “επιτελικό κράτος” του όντως λειτουργεί, κατά τη δική του εκτίμηση τουλάχιστο, και πως δεν θα πάει στη θέση του προέδρου της Κομισιόν στην Ευρώπη. Γράφει λοιπόν ο Μουμτζής στην Καθημερινή (19/9/23):
Είναι όντως δελεαστικός ένας υψηλότατος θώκος στην Ευρωπαϊκή Ενωση και ιδιαίτερα τιμητικός για την πατρίδα αυτού που τον κατακτά. Αυτές οι θέσεις, όμως, διαθέτουν περιορισμένη πολιτική εξουσία, καθώς υπόκεινται σε ποικίλους θεσμικούς περιορισμούς και σε εξωθεσμικές δεσμεύσεις, αποτέλεσμα πολλών συμβιβασμών. Μπορεί να συμβολίζουν μια ισχύ, την ισχύ της ενωμένης Ευρώπης, όμως επί της ουσίας αυτή η ισχύς στερείται της αποτελεσματικότητας. Αρα ένας μάχιμος πολιτικός, ένας πραγματικός ηγέτης, δεν μπορεί να θέλγεται από μια τέτοια θέση, όσο υψηλή και αν είναι. Γι’ αυτό τέτοια πόστα τα προτιμούν πολιτικοί δεύτερης γραμμής. Οι πρωτοκλασάτοι παλεύουν στις πατρίδες τους και κρίνονται στις κάλπες από τους πολίτες.
Ναι, πολύ ορθά – αν όντως οι Ευρωπαίοι ήθελαν πάνω από όλους τον Μητσοτάκη. Μα οι (ανεξάντλητες) κυβερνητικές γκάφες – του επιτελικού κράτους; Πότε θα σταματήσουν;
Πάρτε την τελευταία. Την τραγική φάρσα στη Λιβύη. Να τι γράφει ο Τάκης Θεοδωρόπουλος στο ίδιο φύλλο, ίδια μέρα (19.9.23)
Για ποιο λόγο βρέθηκαν εκεί; Ησαν μέλη μιας ανθρωπιστικής αποστολής και συνόδευαν τη φαρμακευτική βοήθεια και τα τρόφιμα που μεταφέρθηκαν εκεί με ένα C-130. Είκοσι άτομα, ανάμεσά τους και μέλη των Ειδικών Δυνάμεων για προστασία. Στόχος, η παρουσία της ελληνικής σημαίας σε μια περιοχή που η Τουρκία τη θεωρεί όμορή της χώρα. ….Όσοι πήραν την απόφαση να στείλουν την ανθρώπινη αποστολή είχαν συνείδηση ότι δεν τους έστελναν σε ένα κράτος, έστω διαλυμένο, αλλά σε μια ανθρώπινη ζούγκλα. Είχαν συνείδηση των κινδύνων που αντιμετώπιζαν και είχαν προνοήσει για την προστασία τους;… Και δεν τολμώ να πιστέψω ότι κάποιοι υπεύθυνοι συνεσκέφθησαν και αποφάσισαν ελαφρά τη καρδία να στείλουν μια μικρή αποστολή για να μην είμαστε απόντες. Ή οργανώνεις μια σοβαρή αποστολή με στρατό να την προστατεύει ή αλλιώς κάθεσαι στ’ αυγά σου. Το λεωφορείο το συνόδευαν λιβυκά στρατιωτικά τζιπ – κοινώς τρέχα γύρευε.
Ναι, “κάποιοι υπεύθυνοι συνεσκέφθησαν και αποφάσισαν”. Ποιοι; Κι έγινε αυτή η σύσκεψη ερήμην του πρωθυπουργού; Και, ούτως ή άλλως, πώς βρέθηκαν οι υπεύθυνοι αυτοί σε τέτοιο σημαντικό πόστο;
Δηλαδή ο Σάκης Μουμτζής, τόσο οξυδερκής σε όσα αφορούν την αναρχοαριστερά και τον σταλινικό κομμουνιμό, αδυνατεί να εκτιμήσει ορθά τις αδυναμίες του “επιτελικού κράτους” και του Μητσοτάκη;
