1. Το παρελθόν μας κυνηγά ακάθεκτα. Στην πραγματικότητα είναι εγκατεστημένο με σταθερότατα θεμέλια στις συνήθειες του νου. Και βέβαια σε αυτό στρεφόμαστε για εξηγήσεις και αυτοδικαιώσεις.
Όποτε η αντιπολίτευση επιτεθεί ή επικρίνει κάποια ηλίθια νομοθεσία, κάποια πολιτική ή πράξη της κυβέρνησης, οι άσπιλοι Συριζαίοι, με τόσους αγώνες και τόσες διαπραγματεύσεις στην πλάτη τους (και τόσα βάρη στη δική μας), αντιτάσσουν “Μα και οι προηγούμενοι το ίδιο έκαναν” – και δεν έχουν άδικο.
Μόνο που αυτοί, δηλ. οι Συριζαίοι, διατυμπάνιζαν πως θα άλλαζαν όλες αυτές τις φαυλότητες του παρελθόντος. Οπότε αυτοί πάλι λένε “και οι προηγούμενοι το ίδιο έλεγαν”!
Ο πελατειακός κρατισμός και κομματισμός υφίσταται από συστάσεως του ελληνικού κράτους το 1828 ή 1832.
2. Οι σοβαροί δημοσιογράφοι όλοι (δεν είναι πολλοί) υποδείχνουν ξανά και ξανά πως χρειάζεται νέος τρόπος διακυβέρνησης ακριβώς όπως φώναζαν οι Συριζαίοι πριν αρπάξουν την εξουσία. Και υποδείχνουν πως τέτοια μετάλλαξη είναι δύσκολη. “Αδύνατη” λέω εγώ.
Κοιτάξτε τους. Οι πλείστοι πολιτικάντηδες, όχι μόνο οι Συριζαίοι, αν και αυτοί ξεπερνούν τους πάντες σε χυδαιότητα, κυνικότητα και μαγκιά, θα ήθελαν να μπορούν να κυβερνήσουν ολιγαρχικά όπως ο Πούτιν ή ο Ερντογάν, βέβαιοι πως ξέρουν πολύ καλύτερα ποιο είναι το καλό του έθνους: το ταυτίζουν με τη δική τους καλοπέραση. Δεν τους αρέσει καθόλου που οι θεσμοί (οι τρισκατάρατοι ξένοι) ασκούν αυτή την αποικιοκρατική εποπτεία. Φυσικά και μισούν τους δυτικούς δημοκράτες – διότι είναι οι ίδιοι αντι-δημοκράτες.
3. Ο πελατειακός κρατισμός οπωσδήποτε περιορίζεται, μα δεν παύει.
Πέρυσι επιχείρησαν να διαλέξουν τέσσερις πελάτες καναλάρχες, φέτος θέλουν να ελέγξουν το ηλεκτρονικό πεδίο και τον τύπο. Αντί να σταθεροποιούν τους κανόνες του παιχνιδιού της οικονομίας, τους αναταράζουν με νέους φόρους, έτσι που όλο και περισσότερες εταιρείες να σπεύδουν στο εξωτερικό για να πληρώνουν 20% και 10% αντί για 70%!
Είδατε να ανοίγει καμιά αγορά πραγματικά; Αντίθετα, υποστηρίζονται ετοιμοθάνατες μεγαλο-επιχειρήσεις για να γίνουν νέοι πελάτες.
Μερικοί υπουργοί είναι τόσο ανόητοι, όπως του Πολιτισμού ή του Τουρισμού, που διατείνονται πως χάρη στις προσπάθειές τους επιμηκύνθηκε η τουριστική περίοδος και αυξήθηκαν οι τουρίστες – και ας μην εγκαινιάσθηκε καμιά νέα υποδομή κι ας μένουν τα μουσεία κλειστά ενώ οι επισκέπτες μένουν με απορία!
Αντί να έχουμε ένα φιλικό περιβάλλον στον υγιή ανταγωνισμό που ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να εργάζονται πιο παραγωγικά, έχουμε αδιαφανείς διαδικασίες που δημιουργούν φιλικό περιβάλλον στον σκοτεινό συνδικαλισμό του άκρατου εγωισμού και των ρουσφετολογικών προσλήψεων.
4. Ο Μακρόν δήλωσε πως θα απολύσει 150.000 από το Δημόσιο και θα μειώσει τους βουλευτές. Εδώ κανείς δεν μιλά για το θέμα.
Η λίστα των παρελθοντικών αμαρτημάτων που επαναλαμβάνονται από την Πρώτη-φορά με το πρόσχημα “και οι προηγούμενοι τα ίδια έκαναν” είναι σχεδόν ατελείωτη.
Έγινε η μεταρρύθμιση της Γλώσσας – κακώς κατ’ εμέ, διότι οι μεταρρυθμιστές Γληνός και Τριανταφυλλίδης κ.λπ. ήταν πολύ περιορισμένης νοημοσύνης – με τη Δημοτική του λαού, της Δημοκρατίας, να πρυτανεύει.
Ποιο το όφελος;
Οι νυν κυβερνώντες είναι ακόμα πιο αγράμματοι!
