Παιδεία απαίδευτων (Β’)

Παιδεία απαίδευτων (Β’)

1. Στο προηγούμενο έγραψα “Είναι αμφίβολο αν οι άνθρωποι (=ο λαός) συνειδητοποιούν στο ελάχιστο πως η γενική φτωχοποίηση που ολοένα αυξάνεται οφείλεται στην… παιδεία!»

Εξήγησα πως κάτω από την καταφανέστατη αιτία της υπερφορολόγησης, τις περικοπές μισθών και συντάξεων, την ανεργία 1,5 εκατομμυρίων (πρώην) εργαζομένων στον Ιδιωτικό Τομέα και την έλλειψη ικανών δημόσιων υπηρεσιών Υγείας και Παιδείας ενώ υπάρχει αντίστοιχη αύξηση γραφειοκρατίας και διαφθοράς, βρίσκεται η άγνοια.

Η άγνοια εκδιώχνεται μόνο με γνώση και η γνώση εμφυτεύεται (ή ανασύρεται ως ανάμνηση για να θυμηθούμε τον αγαπητό μας Πλάτωνα) μόνο με παιδεία.

Και παρά τα άρθρα μου εδώ – και είναι πάμπολλα πλέον – είμαι βέβαιος πως ελάχιστοι καταλαβαίνουν πως δεν εννοώ τις παλαβομάρες που ξετυλίγονται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Διότι ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση τέτοιας παιδείας (π.χ. κα Γεννηματά, Θεοδωράκης, Τσίπρας και άλλοι καρποί) ακόμα και με μεταπτυχιακά εξωτερικού (π.χ. Κωστάκης Κ, Σαμαράς, Λεβέντης, Κοτζιάς και άλλοι πολιτικάντηδες) τα προϊόντα είναι απογοητευτικά.

2. Αρχικά φταίνε βέβαια οι δάσκαλοι και καθηγητές. (Σε πρώτη, εμφανή φάση. Διότι και αυτοί είναι καρποί άλλων αμαρτωλών ερώτων).

Διότι αποφασίζεται κατά καιρούς ότι θα γίνει κατάληψη, ή πορεία ή διαδήλωση από τους δασκάλους/καθηγητές (που πάντα είναι προσκείμενοι στην αναρχοαριστερά του χάους, της ταραχής και του … βολέματος) ή κάποιο σεμινάριο ή συνέλευση. Αυτά δε σπάνια έως καθόλου θα γίνουν στους μήνες διακοπών (Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι) ή όταν θα επιμηκυνθεί ένα “τριήμερο/τετραήμερο” ή θα γίνει νέα αργία μεσοβδόμαδα. Γίνονται σε εγάσιμες μέρες: τα παιδιά χάνουν μαθήματα ενώ αυξάνονται οι αργίες των δασκάλων.

Έτσι έγινε και στις 29/11/16, ημέρα Τρίτη. Οι δάσκαλοι της πέμπτης κι έκτης (των δημοτικών) παρακολούθησαν Σεμινάριο κι έτσι δεν έγιναν μαθήματα και οι μαθητές δεν πήγαν σχολείο.

Εκτός όμως από τέτοια σεμινάρια, τάξεις δεν κάνουν μαθήματα και τα σχολεία μένουν κλειστά όταν οι εκπαιδευτικοί κάνουν τις δικές τους εκλογές. Α, όλα κι όλα, ο συνδικαλισμός έχει προτεραιότητα!

3. Οι πολίτες γενικά υπνώττουν βαθύτατα. Εσείς δηλαδή που διαβάζετε αυτές τις αράδες.

Πληρώνετε υπέρογκους φόρους άμεσους κι έμμεσους για να χρηματοδοτούνται σχολεία  όπου, υποτίθεται τα παιδιά σας μαθαίνουν (κολυβο)γράμματα, μα οι δάσκαλοι βρίσκουν τρόπους να αποφεύγουν την δουλειά για την οποία τους πληρώνετε με τους φόρους σας και να ασχολούνται με τα προσωπικά τους.

Και να έλεγε κανένας πως όταν διδάσκουν, διδάσκουν όντως και όντως ενδιαφέρονται για την ακαδημαϊκή πρόοδο των μαθητών, θα έλεγα κι εγώ «χαλάλι τους όλα τ’ άλλα»! Μα ξέρουμε πως δεν είν’ έτσι. Διακοπές και εισόδημα κυρίως ενδιαφέρουν τους διδάσκοντες.

Και το ξέρουμε διότι βλέπουμε πρώτον το ποιόν των δασκάλων σε όλες αυτές τις συμφεροντολογικές επιλογές τους και δεύτερον στην ανάγκη να υπάρχουν φροντιστήρια για  τα μαθήματα σε όλες τις πόλεις!

4. Οπωσδήποτε οι δάσκαλοι μας αμείβονται πολύ χαμηλότερα από τους συναδέλφους τους στην Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία κλπ. Μα το ΑΕΠ της χώρας μας γενικά είναι χαμηλότερο καθώς και η παραγωγικότητα και το επίπεδο ζωής μας.

Τώρα μάλιστα που είμαστε χρεοκοπημένοι όλοι κάνουμε θυσίες – όλοι εκτός από τους πολιτικάντηδες και τους συνδικαλιστές.

Γιατί δίνουν στον εαυτό τους τέτοια δικαιώματα οι εκπαιδευτικοί; Δεν μπορούν να κάνουν τα σεμινάριά και τις συνελεύσεις τους  άλλες ώρες, άλλες μέρες, άλλους μήνες;… Βεβαίως και μπορούν.

Τίποτα δεν δείχνει τόσο φανερά την άθλια νοοτροπία του ελληνικού έθνους όσο η αδιαφορία γονέων κι εκπαιδευτικών προς τα παιδιά. Και βέβαια του σοσιαλδημοκρατικού κράτους που συνεχώς μειώνει τα κονδύλια για την εκπαίδευση μα αυξάνει τους άχρηστους συμβούλους και παρατρεχάμενους των κυβερνόντων και άλλους δημόσιους υπαλλήλους.

Τίποτα δεν δείχνει τόσο φανερά την αθλιότητα του σύνολου εκπαιδευτικού συστήματος όσο η ύπαρξη των φροντιστηρίων. Όταν εγώ ήμουν στο δημοτικό στη δεκαετία 1940, το θεωρούσαμε ντροπή να κάνει κανείς φροντιστήρια. Σήμερα είναι τόσο κακό το δημόσιο σύστημα χάρη στην αδιαφορία των πάντων, που μόνο λίγα προικισμένα παιδιά μπορούν να προοδεύσουν δίχως φροντιστήρια. Και οι καταλεηλατημένοι γονείς πληρώνουν και φόρους και δίδακτρα κι ας πηγαίνουν τα παιδιά σε δημόσια όχι ιδιωτικά σχολεία.

Νομίζετε πως κάποιο κόμμα ενδιαφέρεται και θα μπορέσει να φέρει αλλαγές ουσιαστικές;…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *