Νικόδημος για Τζουάνγκ Τζου (κεφ.28: μερικοί το θεωρούν πλαστό)
1. Ο ηγεμόνας του Λου έμαθε πως ο λόγιος Γεν Χο συνειδητοποίησε το Τάο. Έτσι έστειλε αγγελιαφόρο με δώρα για να γίνει μια πρώτη επαφή.
Ο Γεν Χο ζούσε σ’ ένα καλύβι, φορούσε ρούχο από τραχύ πλέγμα καννάβεως και τάιζε ο ίδιος τα βόδια του. Ο ίδιος δε πήγε κι άνοιξε την πόρτα.
“Εδώ μένει ο Γεν Χο;” ρώτησε ο αγγελιαφόρος
“Ναι αυτή είναι η κατοικία του,” είπε ο Γεν Χο ευγενικά.
Όταν τότε ο αγγελιαφόρος άρχισε να αραδιάζει τα δώρα, ο Γεν Χο είπε: “Νομίζω πως έκανες λάθος. Επειδή ενδέχεται να μπλέξεις και να τιμωρηθείς, καλύτερα πήγαινε πίσω να βεβαιωθείς.”
Ο αγγελιαφόρος πήγε πίσω να πάρει επιβεβαίωση. Όταν όμως γύρισε ξανά στο καλύβι του Γεν Χο δεν τον βρήκε εκεί. Δεν τον βρήκε πουθενά. Έτσι συμπέραναν πως ο λόγιος σιχαινόταν πλούτη και αξιώματα.
Συνεπώς λέγεται ορθά: “Το γνήσιο μέρος του Τάο στρέφεται στην αυτοκαλλιέργεια, το πλεόνασμα χρησιμοποιείται για τη διοίκηση της οικογένειας ή του κράτους και τα κατακάθια για διευθετήσεις στον υπόλοιπο κόσμο.”
2. Από αυτό, λοιπόν, συμπεραίνουμε πως τα μεγάλα κατορθώματα των ηγεμόνων στην Πολιτεία ή Αυτοκρατορία δεν είναι παρά κατακάθια για τον σοφό. Αυτά καθαυτά δεν βοηθούν στην αυτοκαλλιέργεια και την υγεία.
Όμως, σήμερα οι ισχυροί του κόσμου βάζουν σε κίνδυνο σωματική υγεία και σπαταλούν τη ζωή τους σε απληστία για τα πράγματα του κόσμου. Θλιβερό!
Ο αληθινός σοφός σε κάθε δράση του εξετάζει από πριν το γιατί και το πώς.
Μα συλλογιστείτε έναν άνθρωπο που σήμερα θα χρησιμοποιούσε το μεγάλο μαργαριτάρι του πρίγκιπα Σούι ως βόλι για να πετύχει ένα πουλάκι χίλια μέτρα ψηλά. Όλοι θα γελούσατε. Γιατί; Διότι θυσιάζει το πιο πολύτιμο για να πετύχει το τιποτένιο. Όσο για τη ζωή, αυτή σίγουρα είναι πιο πολύτιμη από το μαργαριτάρι ακόμα και για τον πρίγκιπα.
3. Όταν ο άρχοντας Zhao εκδιώχθηκε από το βασίλειό του Chu, ο χασάπης του Yue τον ακολούθησε στην εξορία. Όταν ο Zhao επέστρεψε, μετά από ένα έτος, θέλησε να αμείψει ανάμεσα σε άλλους και τον Γιούε για την αφοσίωσή του.
Ο Γιούε είπε στον αγγελιαφόρο να του πει: “Όταν ο βασιλιάς έχασε το βασίλειό του, έχασα τη δουλειά μου ως χασάπης. Όταν ανέκτησε τον θρόνο ανέκτησα κι εγώ τη δουλειά μου ως χασάπης και το εισόδημά μου. Οπότε, γιατί να πάρω πρόσθετη αμοιβή;”
Ο βασιλιάς ανταπάντησε: “Πείτε του να δεχθεί!”
Ο χασάπης τώρα ανταπάντησε: “Όταν ο βασιλιάς έχασε το βασίλειο δεν ήταν δικό μου το φταίξιμο και δεν θα υπήρχε λόγος να υποστώ τιμωρία. Τώρα πάλι αφού δεν ξανακέρδισε το βασίλειο δίχως δική μου προσπάθεια δεν υπάρχει λόγος να δεχθώ αμοιβή.”
Ο βασιλιάς διάταξε να παρουσιαστεί μπροστά του ο Γιούε. Ο χασάπης είπε: “Οι νόμοι του βασιλείου μας Chu απαιτούν ένας υπήκοος να έχει κάνει σπουδαίο έργο προτού αμειφθεί με την τιμή να παρουσιαστεί σε ακρόαση στον βασιλιά. Μα εγώ δεν είχα ούτε τη νοημοσύνη ώστε να σώσω το βασίλειο ούτε το ικανό θάρρος να πολεμήσω τους εισβολείς. Όταν εκείνοι εισέβαλαν στην πρωτεύουσα Γινγκ φοβήθηκα για τη ζωή μου κι έτρεξα μακριά. Έτσι ακολούθησα τον βασιλιά. Τώρα ο βασιλιάς θέλει να παραβεί τους νόμους και τα έθιμα καλώντας με σε ακρόαση: αυτή δεν είναι καθόλου η δική μου ιδέα και ο τρόπος που με βλέπει ο κόσμο. Δεν είναι ορθή συμπεριφορά.”
Τότε ο βασιλιάς μίλησε στον υπουργό του πολέμου Zi Τσι: “Αυτός ο χασάπης Γιούε κατέχει μια τόσο ταπεινή θέση στη ζωή, όμως εκφράζει τις πιο υψηλές αρχές αρετής. Πήγαινε και κάλεσέ τον να δεχθεί τη θέση Sam Ching [=σύμβουλος με τρεις σημαίες, δηλ. αμέσως υπό τον βασιλιά].”
“Γνωρίζω,” είπε ο Γιούε στον υπουργό, “πως το αξίωμα των Τριών Σημαιών είναι πολύ ανώτερο από τη θέση του χασάπη και πως η αμοιβή 10.000 μονάδων ρυζιού είναι πολύ μεγαλύτερη από τα έσοδα του χασάπη. Μα δεν μπορώ να θέλω προαγωγή και υψηλό μισθό έτσι που να συνεργήσω στη διάπραξη μιας τόσο απερίσκεπτης απόφασης του βασιλιά μου. Προτιμώ να μείνω χασάπης.”
Έτσι επέμεινε να αρνείται αμοιβές που δεν θεωρούσε δίκαιες!
