Διάχυτος αντιγερμανισμός

Διάχυτος αντιγερμανισμός

Σάκης Μουμτζής  

Και δικαιολογημένα, θα έλεγα, ο αντιγερμανισμός αντικατέστησε «επάξια» τον χρόνιο αντιαμερικανισμό. Ως γνωστόν, στην Ελλάδα μία από τις σταθερές της Μεταπολίτευσης ήταν ο αντιαμερικανισμός. Στα μέσα της δεκαετίας του ’50 εμφανίστηκε σε εμβρυακή μορφή, λόγω του Κυπριακού. Επιπλέον, υπήρχε και ένας συγκροτημένος πυρήνας εκφοράς αντιαμερικανικού λόγου που τον αποτελούσε η Αριστερά, καθώς έτσι εξυπηρετούσε την εξωτερική πολιτική της Σοβιετικής Ενωσης. Ο αντιαμερικανισμός προσέλαβε μαζικές διαστάσεις μετά τη Μεταπολίτευση, καθώς χρεώθηκαν στις ΗΠΑ τόσο η δικτατορία όσο και η εισβολή στην Κύπρο. Σήμερα, αυτό το φαινόμενο έχει εκλείψει, κυρίως γιατί τα μνημόνια μας έκαναν να αναζητήσουμε αλλού –ως συνήθως– τους υπεύθυνους των δεινών μας.

Ετσι, το έδαφος για τον σημερινό, δικαιολογημένο αντιγερμανισμό είχε καλλιεργηθεί από τις αρχές της δεκαετίας του 2010. Οι συνέπειες της στάσης της Γερμανίας απέναντι στην Τουρκία ήρθαν κι έδεσαν με ένα κλίμα που προϋπήρχε και απλώς το επέτειναν.

Σήμερα η πλειονότητα των Ελλήνων ασπάζεται αυτό που είχε πει ο Θεόδωρος Πάγκαλος το 1994: «Η Γερμανία είναι ένας γίγαντας με μυαλό μικρού παιδιού». Και κάπως έτσι είναι η πραγματικότητα. Οι ελίτ αυτής της χώρας έχουν στρατηγική που εξαντλείται στην οικονομική τους κυριαρχία μέσα στον λεγόμενο ζωτικό τους χώρο, που τον συγκροτούν τα «ενάρετα» οικονομικά κράτη. Ολες οι επιμέρους πολιτικές σε αυτό συντείνουν. Κανένα όραμα για την Ευρώπη.

Σήμερα η εικόνα της Ε.Ε. ελάχιστα απέχει από αυτήν της Κοινής Αγοράς με σημαντική ευθύνη και της Γαλλίας, η οποία ατύχησε, επί της καθοριστικής καγκελαρίας Μέρκελ, να έχει ανεπαρκέστατη ηγεσία. Τόσο ο Σαρκοζί όσο και ο Ολάντ «εζυγίσθησαν, εμετρήθησαν και ευρέθησαν ελλιπείς». Τώρα ο Μακρόν προσπαθεί να επανακαθορίσει τις ισορροπίες του γαλλογερμανικού άξονα, αλλά ήδη έχει χαθεί σημαντικό έδαφος.

Ενδεικτικό της αναιμικής γερμανικής ηγεσίας είναι το γεγονός πως σε όσες κρίσεις προσπάθησε να επιλύσει το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. Δεν νοείται, εξάλλου, ηγέτιδα δύναμη χωρίς στρατιωτική ισχύ.

Και η Ελλάδα πώς θα αντιδράσει στην πολιτική των ίσων αποστάσεων; Οφείλει να πράξει το αυτονόητο. Να διευρύνει τη στρατηγική των διμερών ή πολυμερών συνεργασιών που εδράζονται πάνω στην πολιτική της ανάσχεσης του τουρκικού αναθεωρητισμού-επεκτατισμού. Και η Γερμανία ας μη διαμαρτύρεται για τον αντιγερμανισμό των Ελλήνων. Τέθηκε απέναντί μας με δική της επιλογή.

Πηγή: Καθημερινή

– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *