Ατυχείς δικαστικοί χειρισμοί ή ένα ακόμα φιάσκο;

Ιωάννα Μάνδρου

Η απόφαση ανακριτή και εισαγγελέα να αφεθούν ελεύθεροι οι δύο γνωστοί  ποινικολόγοι, που απολογήθηκαν για ώρες για την υπόθεση της μαφίας των φυλακών, προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, αίσθηση.

Είχε προηγηθεί, πριν από λίγες ημέρες η έκδοση ενταλμάτων από τον ανακριτή για τη σύλληψή τους, που για την περίπτωση του Αλέξανδρου Λυκουρέζου, το ένταλμα  εκτελέστηκε μέρα μεσημέρι από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία στο κεντρικότερο σημείο της Αθήνας, την πλατεία Συντάγματος, προκαλώντας σοκ στον νομικό κόσμο και έντονες επικρίσεις για τη σκοπιμότητα αυτής της κίνησης.

Χθες μετά από απολογίες δέκα περίπου ωρών, ο ανακριτής με τη σύμφωνη γνώμη και του εισαγγελέα, αποφάσισε και για τους δύο ποινικολόγους, τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο και τον Θεόδωρο Παναγόπουλο, να αφεθούν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους, οι οποίοι για τα αδικήματα που τους έχουν αποδοθεί, δεν είναι και σπουδαίοι.

Τί έγινε όμως και ενώ οι δύο ποινικολόγοι συνελήφθησαν και κρατήθηκαν για λίγες ημέρες στη ΓΑΔΑ, στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι;

Υπήρξε μια λανθασμένη δικαστική εκτίμηση από έναν ανακριτή που μάλιστα χειρίζεται τις υποθέσεις της τρομοκρατίας, ή μήπως κάποιοι φρόντισαν να διογκωθούν τα στοιχεία σε βάρος των δικηγόρων για να υπάρξει επικοινωνιακή εκμετάλλευση της υπόθεσης;

Η παρουσίαση των συλλήψεων των δύο ποινικολόγων από την υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη Κατερίνα Παπακώστα, και κυρίως η κινητοποίηση της Αντιτρομοκρατικής για να πιάσουν τον Λυκουρέζο, λες και κρυβόταν, προδίδουν, χωρίς αμφιβολία, προθέσεις για πολιτική εκμετάλλευση ενός δικαστικού χειρισμού, που δεν ήταν και ο καλύτερος.

Διότι ο ανακριτής που εξέδωσε το ένταλμα, δεν μπορεί να μην ήταν σε θέση να προσμετρήσει, πως δύο γνωστοί ποινικολόγοι, που ζουν όλη την ημέρα μέσα στα δικαστήρια, δεν μπορεί να είναι ύποπτοι φυγής. Και επιπλέον ξέρουν καλύτερα από τον καθένα τον νόμο για να διαπράξουν, όταν είναι στο στόχαστρο των αρχών, νέα εγκλήματα.

Σε κάθε περίπτωση, ο ατυχής δικαστικός χειρισμός, άνοιξε την όρεξη σε πολλούς, να “πουλήσουν” το θέμα, και να επιχειρήσουν να το εμφανίσουν ως μία προσπάθεια, πάταξης των κυκλωμάτων  των μαφιόζων μέσα στις φυλακές, με τις συλλήψεις, ακόμα και επώνυμων δικηγόρων, σε μια εποχή που η κατάσταση στις φυλακές έχει γίνει και διεθνώς θέμα.

Όμως, όπως εξελίχθηκαν  τα πράγματα, η ενοχοποίηση των δύο ποινικολόγων δεν στηρίχθηκε σε στοιχεία σοβαρά, για να έχει μέλλον και για να μπορεί να πείσει, πως για τους μαφιόζους των φυλακών και την ανεξέλεγκτη δράση τους φταίνε οι “βρώμικοι” δικηγόροι.

Διότι για τα κυκλώματα των μαφιόζων, που υπάρχουν και δρουν μέσα κι έξω από τις φυλακές, με δολοφονίες, συμβόλαια θανάτου, που έχουν γίνει ο φόβος και ο τρόμος των κρατουμένων και των σωφρονιστικών, η  πολιτική  που ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Τα λένε  οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι και τα  ενισχύουν τα συχνά περιστατικά βίας μέσα στις φυλακές, οι στυγερές δολοφονίες  και οι επιθέσεις κατά σωφρονιστικών υπαλλήλων, κάθε λίγο και λιγάκι.

Έτσι η υπόθεση των δύο ποινικολόγων, που ξεκίνησε ως μεγάλη επιτυχία των διωκτικών αρχών, ξεφούσκωσε γρήγορα και ουδείς μπορεί να προβλέψει ποιά θα είναι η συνέχεια της και τί τελικώς θα αποκαλυφθεί. Ανεξάρτητα πάντως από την ίδια την υπόθεση, το ερώτημα που προκύπτει από τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών είναι ένα.

Αν για τόσο ειδικούς στα νομικά και τόσο γνωστούς δικηγόρους οι αρχές επιφυλάσσουν τέτοια μεταχείριση με εντάλματα και συλλήψεις, ενώ τα στοιχεία σε βάρος τους δεν το δικαιολογούν, ποιό είναι το μήνυμα για τους άλλους πολίτες; Ότι η νομιμότητα είναι σχετική έννοια, η μήπως, ότι ο νόμος υπακούει στη λογική της συγκυρίας;

Πηγή: Καθημερινή