Μιχάλης Τσιντσίνης
Από τότε που ο Πολύδωρας ως άλλος πυροσβέστης έβαζε χέρι για να μετακινηθεί ένας κομμένος κορμός στη φλεγόμενη Πελοπόννησο είχε να εμφανιστεί υπουργός τόσο ετοιμόπολεμος, τόσο «επτόπου» σαν τον υπουργό χειρουργό. Σαν τον υπουργό που αυτοπροβάλλεται ως νυστέρι για τη βουβωνική χώρα, αλλά και τη χώρα γενικώς.
Η πρωτοβουλία του Παύλου Πολάκη να επιστρατεύσει φίλους του γιατρούς και να κάνει χειρουργικό ακτιβισμό με σκηνικό το νοσοκομείο της Ζακύνθου θα συνιστούσε κάτι σαν αντιποίηση Αρχής, αν δεν ήταν ο ίδιος και η Αρχή και η αντιποίησή της.
Δεν είναι η μόνη εφαρμοσμένη παραδοξολογία που ενσαρκώνει ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας. Παρασυρμένοι από την όψη και την προφορά του, ζαλισμένοι από τον ζήλο του που μοιάζει παλαιοκομματικός, πολλοί παρεξηγούν τον Πολάκη, κατατάσσοντάς τον σαν αρχαϊκό πολιτικό προϊόν. Είναι μάλλον το αντίθετο. Είναι πιο σύγχρονος από τους πολιτικούς που μένουν καθηλωμένοι στις παλιές φόρμες επικοινωνίας και σέβονται τις παλιές –διάβαζε και θεσμικές– νόρμες πολιτικής συμπεριφοράς.
Δεν είναι η επιδειξιομανία η νομιμοποιημένη διαστροφή της ψηφιακής εποχής; Δεν είναι εντελώς σύγχρονη η πολιτική επικοινωνία που, χωρίς να έχει χρεία επικοινωνιολόγων, ασκείται με σέλφι και ποταμούς αφιλτράριστου λόγου στα κοινωνικά δίκτυα; Δεν είναι ο πολιτικός που καταργεί την απόσταση μεταξύ του ιδίου και του ακροατηρίου του, που καταργεί γενικώς τα όρια –ακόμη και τα όρια μεταξύ ιατρικής και προπαγάνδας–, γνήσιο τέκνο της μετανεωτερικότητας;
Οχι, Πολάκης δεν μας έχει ξανασυμβεί. Είναι ασυναγώνιστος στον βαθμό και στον τρόπο που εκμεταλλεύεται τα νέα Μέσα. Τα Μέσα όπου όλοι είναι ίσοι – όπου δηλαδή έννοια της ισότητας περιορίζεται σε μια γρήγορη σύνδεση στο Ιντερνετ.
Αυτός είναι μόνο ο μισός Πολάκης. Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας δεν είναι μόνο ένα προφίλ στο Facebook. Είναι ένα προφίλ στο Facebook εφοδιασμένο με παλαιά, βαρέα όπλα. Εξοπλισμένο με παραδοσιακά media, που λειτουργούν ως πινάκια όπου αναρτάται η διωκτική του ατζέντα· είναι δικτυωμένος με φορείς εξουσίας που επισπεύδουν αυτή την ατζέντα· είναι θωρακισμένος με ασυλίες και προνόμια που τον προστατεύουν από όσους τον αμφισβητούν.
Σαν οργανισμός φτιαγμένος από ιστούς και μηχανήματα, ο Πολάκης είναι cyborg της πολιτικής. Υβρίδιο συμβατικών και νεωτερικών μέσων επιβολής. Υβρίδιο που καταφέρνει να κυριαρχεί συνδυάζοντας παλαιές και νέες τεχνολογίες της εξουσίας.
Ο Πολάκης κυριαρχεί πρωτίστως στον καμβά της κυβέρνησης, της οποίας την εικόνα καθορίζει σαν να ήταν στέλεχος επιτελικό. Η κυβέρνηση τον έχει ανάγκη. Εχει ανάγκη από παράγοντες που θα γεμίσουν «πολιτικά» –με ένταση και διώξεις– τον χρόνο που κέρδισε. Τον χρόνο που χωρίς πολακισμούς δεν θα μπορούσε να διανύσει.
Πηγή: Καθημερινή
