Τελικά τίποτα δεν είναι τόσο τραγικό όσο φαινόταν στην αρχή

Τελικά τίποτα δεν είναι τόσο τραγικό όσο φαινόταν στην αρχή

Νοτης Παπαδόπουλος

Προφανώς υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ήρωες ή ο κόσμος προτιμάει να δει αυτό θέλει να δει .Το νέο αφήγημα των διαφόρων επαναστατών του καναπέ  – πέραν των ψεκασμένων και των χρυσαυγιτών -είναι οτι ο Ντόναλντ Τράμπ θα φέρει τα πάνω κάτω στον κόσμο θα ξετινάξει το διεφθαρμένο παγκόσμιο σύστημα που εκμεταλλεύεται χρόνια τώρα τους πολίτες και θα γίνει η ελπίδα του φτωχού, του ανέργου και του πεινασμένου  που δημιούργησε τις τελευταίες δεκαετίες ο αμερικανικός καπιταλισμός!

Δεν περνάει απ το μυαλό των επαναστατών  της πολυθρόνας  ότι ο Ντόναλντ Τράμπ απλώς έπιασε εγκαίρως το νόημα των καιρών, καβάλησε στο κύμα της οργής και την αγανάκτισης του ταλαιπωρημένου από την κρίση Αμερικανού πολίτη και προώθησε το νέο λαϊκίστικο αντισυστημικό του αφήγημα για  να  πάρει την εξουσία . Και είναι πολύ πιθανό να προσαρμοστεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο σύστημα.

Εξάλλου ο ίδιος είναι  αμαντάμ παπαντάμ παιδί του συστήματος από τα γεννοφάσκια του: γιος ενός πλούσιου κατασκευαστή της Νέας Υόρκης , που χρησιμοποίησε όλα τα κόλπα της προνομιούχας τάξης του για να κλείσει δουλειές και να αποφύγει τις κακοτοπιές.

Μάλιστα τόσο …αντισυστημικός ήταν που κατάφερε (όπως αποκάλυψαν οι Νιου Γιόρκ Τάιμς )να μην πάρει μέρος στον πόλεμο του Βιετνάμ ,πάρα το ότι βρισκόταν σε στρατεύσιμη ηλικία, εξ αιτίας μιας ιατρικής γνωμάτευσης που τον απάλλασε  στράτευσης  λόγω ενός προβλήματος στο πόδι του.

Ωστόσο εκείνα τα χρόνια ο Τράμπ τόσο στο πανεπιστήμιο που σπούδασε (οικονομικά) όσο και στην στρατιωτική ακαδημία που παρακολούθησε δεν έδειχνε να έχει οποιοδήποτε πρόβλημα ιατρικής φύσης αφού μετείχε στην ομάδα ποδοσφαίρου ενώ έπαιζε σκουώς, τέννις και γκόλφ!

Αυτό, πάντως, που παραμένει πράγματι ακατανόητο είναι πώς όλοι αυτοί οι μάγοι της επικοινωνίας των αμερικανικών εταιρειών πολιτικής δεν μπόρεσαν να διαγνώσουν εγκαίρως τον απόλυτο διχασμό της χώρας και να εστιάσουν στον μέσο αγανακτισμένο ψηφοφόρο που ανέδειξε τον Τράμπ Πρόεδρο: λευκός άνδρας , χωρίς πτυχίο πανεπιστημίου,άνω των 45 ετών που μένει σε κάποια μικρή επαρχιακή πόλη των μεσοδυτικών πολιτειών της Αμερικής , δίνοντας την δυνατότητα  στον δήθεν αντισυστιμικό Τράμπ να παίζει μόνος του σε μία δεξαμενή εκατομμυρίων ψηφοφόρων που  προσήλθαν στην κάλπη  με βάση μόνο το θυμικό τους.

Ήδη οι πρώτες πληροφορίες δείχνουν ότι ο Τράμπ αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι το παιχνίδι της Ουάσιγκτον δεν έχει καμιά σχέση με την προεκλογική εκστρατεία και βολιδοσκοπεί γνωστά και δοκιμασμένα στελέχη άλλων ρεπουμπλικανικών προέδρων ενώ έχει προχωρήσει και στην “εξαφάνιση” από τους ιστότοπους  της καμπάνιας του την προεκλογική του υπόσχεσης -σοκ περί απαγόρευσης εισόδου στις ΗΠΑ μουσουλμάνων πολιτών.

Εξάλλου, το κύριο σύνθημά Τράμπ “Ας κάνουμε την Αμερική μεγάλη ξανά”, δεν μπορεί να επιτευχθεί με επιστροφή στην οικονομική απομόνωση της πιο εξωστρεφούς και παγκοσμιοποιημένης οικονομίας στον πλανήτη , ούτε με τον αποκλεισμό – με ψηλά συνοριακά τείχη – εισροής  φτηνών εργατικών χεριών από το Μεξικό στην αμερικανική οικονομία.

Η διαπίστωση παραμένει ίδια χιλιάδες χρόνια. Όπως περιγράφεται ότι είπε και ο μέγας Σωκράτης στην απολογία του: “Τελικά άνδρες δικαστές, τίποτα δεν είναι τόσο τραγικό όσο φαινόταν στην αρχή”.

Πηγή: TO BHMA

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *