του Σήφη Πολυμίλη
Είναι δυνατόν επτά χρόνια βουλιαγμένοι στην κρίση να μη συνειδητοποιούμε το πώς βρεθήκαμε σε αυτή την κατάσταση; Είναι δυνατόν σήμερα ο σιωπηλός Βούδας που με την πολιτική του βύθισε τη χώρα να θεωρείται… εθνικό κεφάλαιο; Κι όμως στη χώρα της συνωμοσίας, της αρπαχτής και της φαυλότητας φτάσαμε να μην πιστεύουμε ακόμη και τα αυτονόητα.
«Ο εκτελεστής Γεωργίου και οι εντολοδότες του» πανηγύριζε η πάλαι ποτέ εφημερίδα της ανανεωτικής Αριστεράς, γιατί κάποιοι δικαστές μας, μαζί με τους ψεκασμένους, τους συριζαίους και τους θεράποντες του καραμανλισμού θεωρούν ότι φταίνε τα στατιστικά στοιχεία που μπήκαμε στο Μνημόνιο. «Εξαπάτησαν τη χώρα με ψεύτικα στοιχεία συμπράττοντας με τους ξένους» πιστεύει ακόμη η «Αυγή» ξεχνώντας τις κωλοτούμπες του αρχηγού της και τον όψιμο «ρεαλισμό» του, συμπλέοντας με Κακλαμάνηδες, Αντώναρους, Κουμουτσάκους και άλλους διαπρεπείς εγκεφάλους του καραμανλισμού.
Η χώρα πάει από το κακό στο χειρότερο, ο Γεωργίου διορίστηκε στην ΕΛΣΤΑΤ τρεις μήνες μετά το πρώτο Μνημόνιο, αλλά μας φταίνε τα… λάθος νούμερα για το ΑΕΠ και το χρέος. Πόσο νούμερο πρέπει να είναι κανείς για να ξεχνά ότι χρεοκοπήσαμε γιατί μόνο τη διετία 2008-2009 η εγκληματική πολιτική Καραμανλή διόγκωσε κατά 57 δισ. το δημόσιο χρέος, υπονομεύοντας πλήρως την αξιοπιστία της χώρας και τη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών.
Ο κ. Καραμανλής που επτά χρόνια τώρα δεν τόλμησε να πει μια λέξη, που παριστάνει τον σιωπηλό μάρτυρα, θεωρώντας ότι θα ξεχαστούν οι ευθύνες του, εμφανίζεται σήμερα από συριζαίους και οπαδούς του ως ο άνθρωπος που μπορεί να… σώσει τη χώρα. Στήνουν ένα εκτρωματικό θεσμικό κατασκεύασμα με την αναθεώρηση του Συντάγματος για να τον προσφέρουν στον λαό ως τον ηγέτη που θα σηματοδοτήσει την έξοδο από την κρίση…
Πόση κοροϊδία, πόση διαστροφή της πραγματικότητας, πόσο ευτελισμό της πολιτικής μπορεί να αντέξει κανείς σε αυτή την ταλαίπωρη χρεοκοπημένη χώρα; Πόσα παιχνίδια ακόμη θα δεχόμαστε να παίζονται στην πλάτη μας για να διασώσουν τις καρέκλες και τα προνόμιά τους οι υπηρέτες των σκοτεινών παρασκηνίων και των υπόγειων διαδρόμων της εξουσίας;
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
