Του Πάσχου Μανδραβέλη
Είναι πολλοί οι χουβαρντάδες με τα λεφτά των άλλων που έφριξαν από την απόφαση του ΚΚΕ να πουλήσει τη ραδιοτηλεοπτική επιχείρηση του «902». Λογικό: η κίνηση του ΚΚΕ υπογραμμίζει στην πράξη το ανεδαφικό των υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ ότι ζημιογόνοι οργανισμοί μπορούν να επιδοτούνται εσαεί από το κόμμα, το κράτος ή την κοινωνία. Για την ακρίβεια, η ανακοίνωση που εξέδωσε το ΚΚΕ αποτελεί το θεμελιώδες μάθημα πολιτικής οικονομίας· κάθε οικονομίας, είτε αυτή είναι καπιταλιστική είτε σοσιαλιστική είτε του πλανήτη Σείριου. Δεν μπορεί εσαεί να ξοδεύεις περισσότερα απ’ όσα βγάζεις. Κάποια στιγμή ο κόμπος φτάνει στο χτένι και όπως ορθώς επιχειρηματολόγησε το ΚΚΕ, τότε ψάχνεις να βρεις την προσφορότερη λύση στον χώρο του πραγματικού και όχι του «άλλου κόσμου», που είναι ανέφικτος.
Να συμφωνήσουμε ότι υπάρχουν παλιά γινάτια για το ΚΚΕ, για τις ανεδαφικές εξαγγελίες του περί 1.400 ευρώ κατώτατου μισθού, για τα μπλόκα της δύναμης κρούσης του (ΠΑΜΕ) σε άλλες επιχειρήσεις που προσπάθησαν να επιβιώσουν κλείνοντας δραστηριότητες και απολύοντας εργαζομένους. Κατανοητός ο σαρκασμός, αλλά πρέπει να δεχθούμε σαν αυτοκριτική την ανακοίνωση που λέει ότι «η σημερινή οικονομική κατάσταση της Ραδιοτηλεοπτικής δεν μπορεί να εξασφαλίσει πλέον τη λειτουργία του σταθμού και την αντιμετώπιση συσσωρευμένων οικονομικών προβλημάτων. Δεν είναι σε θέση και δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στους εργαζομένους και στα ασφαλιστικά Ταμεία… Γνωρίζετε ότι ο σταθμός στηριζόταν πάντα οικονομικά από το ΚΚΕ. Στις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει η δυνατότητα να εξασφαλιστεί η απαραίτητη ενίσχυση για τη λειτουργία του σταθμού. Γνωρίζουμε ότι θα υπάρξει έλλειμμα στην ενημέρωση του λαού, αλλά δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική λύση…».
Κάπως έτσι ήταν και η ελληνική οικονομία το 2010. Μέχρι τότε, όπως η Ραδιοτηλεοπτική του ΚΚΕ επιδοτούνταν από το κόμμα, έτσι και η Ελλάδα επιδοτούσε διά των δανεικών πλείστες όσες ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις και δημόσιους οργανισμούς. Το 2010 τελείωσαν τα δανεικά για την Ελλάδα· το 2012 μειώθηκε η κρατική επιχορήγηση εξαιτίας της πτώσης των ποσοστών του ΚΚΕ. Τότε φυσιολογικά αρχίζει η εξέταση εναλλακτικών επί του πραγματικού: Πόσα έχουμε; Πού θα τα μοιράσουμε; Τι θα κλείσουμε; Πώς θα διαχειριστούμε την κρίση;
Εδώ πρέπει να πούμε ότι το ΚΚΕ χειρίστηκε καλύτερα την κατάσταση· δεν υπολόγισε το πολιτικό κόστος ίσως επειδή δεν είχε κι άλλη λύση. Αντιθέτως, οι κυβερνώντες στα χρόνια της κρίσης έσερναν τα πόδια τους να αποφύγουν την απόλυση ακόμη και των επιόρκων του Δημοσίου.
Ας ελπίσουμε ότι η Αριστερά εν τω συνόλω αντί να λέει εξυπνάδες του στυλ «902, δεξιά στα FM», θα διδαχθεί από το απλό μάθημα αριθμητικής που έκανε το ΚΚΕ και αποφάσισε να πουλήσει την επιχείρηση. Η μόνη σοβαρή κριτική που μπορεί να γίνει αφορά τη συχνότητα που χρησιμοποιεί ο σταθμός. Αυτή, όπως και οι υπόλοιπες, δόθηκε δωρεάν από το κράτος για συγκεκριμένους αλλά εντελώς ασαφείς σκοπούς. Το ΚΚΕ, φυσικά, δεν μπορεί να μεταβιβάσει τη συχνότητα καθ’ αυτή, αφού δεν του ανήκει, αλλά μεταβιβάζει το δικαίωμα δωρεάν χρήσης της. Αυτό έγινε πολλάκις στο παρελθόν, αλλά κάποια στιγμή η αυθαιρετούπολη των συχνοτήτων πρέπει να ρυθμιστεί.
Πηγή: Καθημερινή
