Εδώ κι ενάμιση αιώνα οι αναρχοαριστεροί (αριστεροί κάθε απόχρωσης, αναρχικοί, κομμουνιστές, μαρξιστές, σοσιαλιστές, όλοι αγωνιστές) δεν έμαθαν τίποτα, δεν ξέχασαν τίποτα. Λέγεται πως όταν παύεις να μαθαίνεις, αρχίζεις να πεθαίνεις. Και οι αναρχοαριστεροί που απέτυχαν παταγωδώς να ανυψώσουν τη Σοβιετική Αυτοκρατορία, δηλαδή τις δύσμοιρες μάζες, μα και στην Κίνα και στην Κούβα και στην Καμπότζη και στη Λατινική Αμερική, επαναλαμβάνουν τα στερεότυπά τους σαν χαλασμένος δίσκος της Ιστορίας που είναι.
Μονότονα, βασανιστικά, ανιαρά, ισχυρίζονται πως αυτοί και οι αγώνες τους πέτυχαν να εξασφαλίσουν τα όσα κεκτημένα έχουν σήμερα. Η πραγματικότητα είναι πως, όντως, εργαζόμενοι καθοδηγούμενοι από φιλελεύθερους χριστιανούς ανθρωπιστές αγωνίστηκαν για να επικρατήσουν πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και κοινωνικής διαβίωσης, μα ήταν ο Βρετανός εργοστασιάρχης Robert Owen που πρώτος δίδαξε το οκτάωρο στις αρχές του 19ου αιώνα και φιλελεύθερες και συντηρητικές κυβερνήσεις στην Αγγλία βαθμιαία εγκατέστησαν υγιέστερες συνθήκες εργασίας, απαγορεύοντας την εργασία παιδιών, και προώθησαν την δωρεάν δημόσια Παιδεία στον 19ο αιώνα, ενώ στη Γερμανία ήταν ο μιλιταριστής Βίσμαρκ που εγκαθίδρυσε την κρατική πρόνοια.
Το ψέμα είναι δυστυχώς το ψωμοτύρι τους. Και από τα μισά του 20ού αιώνα οι ασυνείδητοι συνδικαλιστές που βγαίνουν από τα μπουλούκια των αναρχοαριστερών, κάνουν κατάχρηση της δύναμής τους και προωθούν δικά τους συνδικαλιστικά συμφέροντα και όχι μεταρρυθμίσεις που θα ωφελούσαν την εργατική τάξη.
Παίρνω ένα παράδειγμα από τον δικό μας 21ο αιώνα για να καταδείξω και τη νεκρωμένη νοοτροπία τους και τη σαλεμένη συμπεριφορά τους.
Το εργασιακό νομοσχέδιο που προώθησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στο πρώτο μισό του Ιουνίου ’21 είναι άκρως θετικό στις γενικές αρχές του για την άσκηση ελέγχων και την τήρηση της εργασιακής νομοθεσίας. Όμως έχει μερικές δευτερεύουσες διατάξεις που υπονοούν εύνοια και ρουσφέτι – και καλά θα έκανε η κυβέρνηση να τις αποσύρει ή να τις τροποποιήσει.
Οι αναρχοαριστεροί και σοσιαλιστές του θνησιγενούς ΚΙΝΑΛ, πεθαμένου ΠΑΣΟΚ, ξεσπάθωσαν φυσικά, όπως θα ξεσπάθωναν ακόμα και αν το νομοσχέδιο ήταν κομμένο και ραμμένο στις επιθυμίες τους διότι πρέπει να κάνουν αντιπολίτευση. Πώς αλλιώς θα διακηρύξουν την ύπαρξή τους; Αντί να επικεντρωθούν στις αμαρτωλές διατάξεις, φωνάζουν και βρίζουν και θέλουν να πετάξουν το μωρό μαζί με τα βρόμικα σαπουνόνερα του μπάνιου. Διότι έτσι σκέφτονται και αδυνατούν να διακρίνουν.
Έτσι ακούμε και διαβάζουμε τα ξεσπάσματα της ιερής αγανάκτησής τους για “εργασιακό μεσαίωνα”, για “επιστροφή στον 19ο αιώνα”, για “κατάργηση του 8ώρου” και άλλων δικαιωμάτων για “νέες συνθήκες εκμετάλλευσης”, για “απλήρωτη εργασία” κλπ. – τις συνήθεις καραμέλες που πιπιλίζουν έναν αιώνα τώρα.
“Το αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη δεν διορθώνεται, αποσύρεται” (Εφημ. των Συντακτών, φερέφωνο του Σύριζα, πρωτοσέλιδο 10/6/21).
“Αντίθετη η κοινωνία με τις ρυθμίσεις” του εργασιακού δήλωνε ο κ. Τσίπρας πιπιλώντας άλλη καραμέλα. Αυτοί που αντιπροσωπεύουν ένα 25% των ψηφοφόρων ως συνήθως καπηλεύονται τη σύνολη κοινωνία. Πολύ χειρότεροι είναι οι πρωτοκλασάτοι του ΚΚΕ που εκπροσωπούν μόλις 6% μα δεν διστάζουν να φωνασκούν για “το λαό”!
Πριν από 20 χρόνια σε πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη (φερέφωνο του ΚΚΕ) διαβάζαμε: “Την απόφασή της για κατεδάφιση των πάντων με δόσεις ψευτοδιαλόγου ανακοίνωσε χθες η κυβέρνηση. Ένα είναι το μήνυμα των εργαζομένων. Δεν δίνουμε πίσω ούτε μια κατάκτηση του κινήματός μας. Αντίθετα, διεκδικούμε και άλλες με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας” (20/4/2001).
Αυτά στρέφονταν κατά του ασφαλιστικού νομοσχεδίου του κ. Γιαννίτση το οποίο θα μείωνε τα έξοδα της κυβέρνησης και θα μας έσωζε (μάλλον) από τη χρεοκοπία του 2010. Και τότε διαστρεβλώνονταν οι υγιείς διατάξεις με μυθεύματα ότι καταργούνταν ακόμα και οι κατώτατες συντάξεις, ότι οι γυναίκες ενθαρρύνονταν να τεκνοποιήσουν μετά τα 40 – και άλλα παρόμοια παρανοϊκά ψεύδη.
“Πρώτα θα χρεοκοπήσει το κράτος και μετά τα ασφαλιστικά ταμεία” βρόντηξε ο τοτινός πρόεδρος της ΓΣΕΕ, τυπικότατος συνδικαλιστής που εξέφραζε την “οργή λαού”!
Και όντως το κράτος χρεοκόπησε και δέκα χρόνια τώρα προσπαθούμε να συνέλθουμε και οι συνταξιούχοι να πάρουν τις πενιχρές συντάξεις τους! Το 2016, όταν οι τσιπριστές θέσπιζαν στη Βουλή το δικό τους ασφαλιστικό νομοσχέδιο, έλεγαν οι ίδιοι “Πρέπει τώρα να ζητήσουμε συγγνώμη από τον Σημίτη και τον Τάσο Γιαννίτση, που είχαν τότε καταλάβει ότι το ασφαλιστικό και τα ταμεία καταρρέουν…”
Οι ίδιοι κάνουν τα ίδια τώρα εντελώς ξεδιάντροπα. Ρομποτάκια έντρομα που δεν έχουν ντροπή.
