Επιστολή του Μαρσίλιο Φιτσίνο* σε έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να δεχτεί μία προσβολή.
Είσαι λυπημένος, φίλε μου, διότι δέχτηκες μια προσβολή: αυτό είναι πρόδηλο. Φαίνεται όμως ότι δέχτηκες την προσβολή όχι διότι κάποιος πράγματι σου έκανε κακό, αλλά διότι νόμισες πως αυτό που έκανε είναι κακό. Στον κακό άνθρωπο όλα τα πράγματα, ακόμα και τα καλά, μετατρέπονται σε κακό. Στον καλό, αντίθετα, όλα τα πράγματα, ακόμη και αυτά που φαίνονται πολύ κακά, τελικά μετατρέπονται σε καλό.
Σκέφτεσαι εκδίκηση; Τότε σε συμβουλεύω σοβαρά να προσέξεις. Διότι αν επιχειρήσεις να εκδικηθείς θα υποφέρεις δεύτερη και τρίτη προσβολή, και με την επιθυμία σου να καταστρέψεις τον άλλο, θα καταστρέψεις τον εαυτό σου. Είναι όπως οι μέλισσες που όταν προκαλούνται κεντρίζουν, προξενώντας ελάχιστο πόνο, αλλά οι ίδιες πεθαίνουν. Ασφαλώς δεν σε προτρέπω να λησμονήσεις ολότελα. Είναι ίσως χρήσιμο να θυμάσαι, έτσι που άλλη φορά να φυλάγεσαι από μοχθηρούς ανθρώπους.
Δεν συνηθίζει ποτέ του να συγχωρεί όποιος έχει βλάψει άλλους. Σε παρακαλώ λοιπόν, να συγχωρέσεις ελεύθερα, μήπως δημιουργήσεις δυσκολίες για τον εαυτό σου και εκείνος σε βλάψει πάλι και πάλι. Οι κακίες του εξανάγκης τον αναμένουν. Διότι η μοίρα δεν αφήνει τίποτε ανέγγιχτο, η φύση δεν αφήνει τίποτε απείραχτο και ο θεός δεν αφήνει τίποτε ανεκδίκητο.
