Ακόμα ένα ολίσθημα από τον αγαπητό μας Σάκη Μουμτζή. Τι είναι η Νέα Δημοκρατία, ρωτά ως ‘‘κλασσικό ερώτημα’’ (Καθημερινή 17/9/21) και απαντά πως είναι ένα κόμμα που συγκροτήθηκε από την σύγκληση της Δεξιάς και του Κέντρου – μια φυσιογνωμία που διατηρείται ως σήμερα. Και σε δεύτερο ολίσθημα, γράφει πως το ρατσιστικό μήνυμα που εξέδωσε με στοχευμένη, σχεδιασμένη τακτική ο Μπογδάνος το συμμερίζονται μέλη πολλά της ΝΔ. Επομένως όσοι ζητούν τη διαγραφή του Μπογδάνου ζητούν η ΝΔ να στρέψει την πλάτη της σε ένα σημαντικό μέρος της πελατείας της.
Διότι ουσιαστικά οι ψηφοφόροι της ΝΔ, όπως και κάθε άλλου κόμματος, είναι σε μία σχέση πελατειασμού με το κόμμα ή την ηγεσία του.
Όσο για την ιδεολογική φυσιογνωμία της ΝΔ, Ναι, σίγουρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης της έδωσε νέο αέρα μα δεν την άλλαξε. Και δεν την άλλαξε διότι δεν μπορεί, ως φαίνεται, να την αλλάξει.
Τι θα πει δηλαδή ‘‘φυσιογνωμία’’; Είναι με τέτοιες κοινόχρηστες αοριστίες που ακόμα και σχετικά έντιμοι δημοσιογράφοι χαντακώνονται προσπαθώντας να καλύψουν τις αδυναμίες κι ατασθαλίες του ηγέτη του κόμματος που ευνοούν.
Η ΝΔ δεν έχει αρχές. Αυτό είναι το βασικό χαρακτηριστικό της φυσιογνωμίας της. Η μόνη ουσιαστική αρχή της – αν μπορείς να την πεις ‘‘αρχή’’ – είναι όπως σε όλα τα κόμματα ο ηγέτης εκλέγεται μεν μα είναι δικτάτορας για όσο παραμένει στο τιμόνι.
Ας θέσουμε το ζήτημα διαφορετικά. Σε τι διαφέρει η φυσιογνωμία της ΝΔ από εκείνη του Σύριζα ή του Κινάλ ή του ΚΚΕ;
Η πρώτη άμεση απάντηση είναι – το ποιόν και η μόρφωση των οπαδών και πρωτοκλασάτων αξιωματούχων στο κάθε κόμμα. Μετά ο νους κάπως νωθρά μα σίγουρα διατυπώνει μερικές διαφορές ιδεολογίας.
Η πρώτη και πιο προφανής διαφορά (καπιταλισμός κι ελεύθερη/ιδιωτική πρωτοβουλία της ΝΔ κι αντι-καπιταλισμός και κρατισμός/σοσιαλισμός/κομμουνισμός στα κόμματα της Αναρχοαριστεράς) είναι παραπλανητική διότι πολύ επιφανειακή. Από τη Μεταπολίτευση και δώθε οι νεοδημοκρατικές κυβερνήσεις προώθησαν τον κρατισμό (ΔΕΚΟ και προσλήψεις) σχεδόν εξίσου με τις άλλες. Ο καπιταλισμός έχαιρε καλής υγείας και επί Πασόκ και επί Σύριζα και οι κρατικοποιήσεις ήταν ελάχιστες. Ο δε Σύριζα ήρθε σε ρήξη κάποιες φορές και με τους συνδικαλιστές.
Μετά είναι η κρατική πρόνοια και οι επιδοτήσεις που παρέχονται με όμοια γενναιοδωρία έστω και αν στα λόγια και στα χαρτιά η ΝΔ φωνασκεί αντίθετη.
Αλλά είναι η πρώτη διαφορά που μετρά. Οι αναρχοαριστεροί (με εξαίρεση μερικούς Πασόκους) φάνηκαν ανίκανοι και ανεύθυνοι. Οι Συριζαίοι δεν μπορούσαν, όπως ειπώθηκε πολύ εύστοχα, να μοιράσουν άχυρο σε δύο γαϊδάρους. Επιπλέον επέδειξαν τρομακτική αλαζονεία.
Αλλά, για να κοιτάξουμε και τη ΝΔ, και οι δικοί της πολιτικάντηδες πάσχουν από όμοια αλαζονεία. Αυτοί έχουν και την κομψευόμενη επιδεικτικότατα του φανφαρονισμού και φαφλατισμού. Είναι αναμφισβήτητα πιο μορφωμένοι κι έχουν καλύτερους τρόπους συμπεριφοράς. Μα είναι εξίσου εγωιστές και φιλόδοξοι. Το ότι ο Μπογδάνος αποπέμφθηκε 3 βδομάδες αργότερα δείχνει πως τα αντανακλαστικά του Μητσοτάκη δεν είναι γρήγορα.
Σε αυτές τις διατυπώσεις και διαφορές βρίσκουμε τη ‘‘φυσιογνωμία’’ της ΝΔ. Όλα τα άλλα είναι φούμαρα.
