1. Ο κ. Μητσοτάκης, πρωθυπουργός της χώρας από 8/7/19 μίλησε στις προγραμματικές του δηλώσεις για την ιδιωτικοποίηση (ορισμένων τομέων) της ΔΕΗ – κάτι που έπρεπε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα. Ο κ. Μπαρουφάκης πιστός στο όνομά του, τον κατηγόρησε για μια «άστοχη (…) σύγκριση με τον ΟΤΕ». Άλλο, διευκρίνισε, μια «εταιρεία τηλεπικοινωνιών και άλλο ένα φυσικό μονοπώλιο, όπως η ΔΕΗ».
Ο κ. Μπαρουφάκης εκδήλωσε την αβάστακτη, αγανακτισμένη ασυναρτησία σκέψης και λαλιάς του. Διότι, ως διεκδικητής αυθεντίας στην Οικονομία και στην Πολιτική, θα έπρεπε να ξεχωρίζει τις δυο πλευρές της ΔΕΗ: παραγωγή και διανομή ηλεκτρισμού, που, για την ώρα, είναι η κύρια, και πολύ ορθά μονοπωλιακή πηγή στη διανομή. Διότι, όσον αφορά την παραγωγή, υπάρχουν πάρα πολλοί ιδιώτες παραγωγοί που προμηθεύουν τη ΔΕΗ με αρκετές ποσότητες ή έστω με φωτοβολταϊκά τις κατοικίες τους.
Μόνο η διανομή είναι μονοπώλιο. Μα κι αυτό περιορίζεται από τους πολλούς ιδιωτικούς παραγωγούς που επωφελούνται από την τεχνολογία και τις φυσικές δυνάμεις του αέρα και του ήλιου!
2. Ήρθε το 2015 ο Σύριζα (και ο κ. Βαρουφάκης με πολιτικές που εκφράζονταν γλαφυρότατα στην ξιπασιά «έξω-πουκάμισα» και φωτογραφήσεις χλιδάτων γευμάτων σε ξένα περιοδικά!) στην οικονομική κρίση όπου σύμφωνα με τις τσιπρικές εκτιμήσεις λόγω φτώχειας άνθρωποι έψαχναν τους κάδους απορριμμάτων ή αυτοκτονούσαν, και λόγω ασιτίας τα παιδιά στα σχολεία λιποθυμούσαν καθημερινά.
Με την ιστορικά αποδεδειγμένη ανικανότητα των απανταχού αναρχοαριστερών κατάφεραν να φέρουν τη ΔΕΗ στο κατώφλι της διάλυσης χάρη στους παλαβούς πειραματισμούς των κ. Λαφαζάνη, Σκουρλέτη κ.λπ., που ήθελαν να «προστατεύσουν» από «ξεπούλημα» σε καρχαρίες καπιταλιστές τις λιγνιτικές μονάδες Μεγαλόπολης και Πτολεμαΐδας.
Μα με μια μεταγενέστερη κωλοτούμπα, που πέρασε στα ψιλά σχεδόν αθέατη, όταν προκηρύχθηκε διαγωνισμός για την πώληση των μονάδων εκείνων, δεν παρουσιάστηκε κανένας καρχαρίας καπιταλιστής να τις αγοράσει!!!
3. Πολύ ορθά η ΔΕΗ ιδρύθηκε το 1950 για να είναι ο μοναδικός παραγωγός ενέργειας κι έτσι προωθητής της εκβιομηχάνισης της χώρας. Σύντομα δε απορρόφησε όλες τις ιδιωτικές εταιρείες που λειτουργούσαν τοπικά στη χώρα.
Έτσι, χάρη στην εμμονή τότε των καπιταλιστών Αμερικανών (σχέδιο Μάρσαλ), η ΔΕΗ έγινε κρατικό (= κομμουνιστικό!) μονοπώλιο. Και βέβαια, βαθμιαία, ο συνδικαλισμός γιγαντώθηκε για να στραφεί από την εξυπηρέτηση των αναγκών της Πολιτείας στην εδραίωση προνομίων για τους εργαζόμενους. Και αυτή την τακτική μιμήθηκαν όλες οι ΔΕΚΟ μεταλλαγμένες πια σε κυψέλες κηφήνων – κομπανίες διορισμένων κομματόσκυλων.
Αν δεν παρθούν δραστικά μέτρα αποκρατικοποίησης τουλάχιστον αρκετών τομέων της εταιρείας και στροφής της στην εξυπηρέτηση της Πολιτείας, τώρα με την ολοφάνερη, ενδεχόμενη κατάρρευσή της, κινδυνεύει να συμπαρασύρει ολόκληρη τη βιομηχανία της χώρας.
Όπως οι ανεύθυνοι, ασυνείδητοι τσιπριστές θα δώσουν «αγώνες» για να διατηρήσουν τα εγκληματικά προνόμια τους, έτσι και η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει ευσυνείδητα και αταλάντευτα στις μεταρρυθμίσεις για το συμφέρον της σύνολης Πολιτείας.
Εδώ θα σπάσουν αυγά σίγουρα, μα ίσως και κεφάλια.
