1. Πέντε χρόνια διαπραγμάτευσης – Γιωργάκης (νυν πρόεδρος του Διεθνούς Σοσιαλισμού, οπότε καταλαβαίνουμε το επίπεδο νοημοσύνης εκεί), Παπαδήμος, Σαμαράς και Βενιζέλος. Τώρα (Απρ 2017) Τσίπρας. Διαπραγματεύσεις, νομοθετικά μπαλώματα, κουρέματα, φόροι και φτωχοποίηση.
Δύο έτη διαπραγματεύσεων, αγωνιστικών, ηρωικών, με πουκάμισα έξω και σακίδια στην πλάτη, με Θεσμούς (όχι τρόικα), σε ξενοδοχεία (όχι σε υπουργεία), με χειρότερα μπαλώματα, βαρύτερους φόρους, εντονότερη φτωχοποίηση. Διότι ο Τσίπρας διαπραγματεύεται με το δικό του κόμμα αναρχοαριστερών και τη δική του κυβέρνηση αριστεροδεξιών.
Επίμονες μεγαλοστομίες για μεταρρυθμίσεις. Μα το μόνο που κάνουν είναι νομοθετικές παρεμβάσεις και μπαλωματιές που δεν αλλάζουν τίποτα.
2. Ασφάλεια. Ποτέ άλλοτε καλύτερη, μας λέει ο Τσίπρας ή ο Τόσκας.
Οι μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων συνεχίζουν την ανεξαρτησία τους με την ευλογία του απαθούς υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Σχεδόν κάθε Παρασκευή βομβαρδίζουν και καίνε με μολότοφ ή ό,τι άλλο τα περίχωρά τους. Κατεβάζουν επιβάτες λεωφορείων, καταστρέφουν τα οχήματα, σπάνε συσκευές εισιτηρίων, τρομοκρατούν σταθμούς του μετρό – και μένουν ασύλληπτοι σαν διπλωμάτες ξένου κράτους.
Οι τρομοκράτες, οι εγκληματίες, οι παραβάτες – όλοι σχεδόν μένουν ατιμώρητοι και κερδίζουν μάλιστα τη συμπάθεια ενός σεβαστού ποσοστού του πλήθους (15% θα έλεγα) – και ας καταστρέφουν, ας καίνε, ας καπνίζουν όπου δεν επιτρέπεται, ας τηλεφωνούν με το κινητό ενώ οδηγούν με τα πόδια, ας ταξιδεύουν τζάμπα στα δημόσια μέσα συγκοινωνίας.
Είναι η ίδια νοοτροπία η οποία προστατεύει τους δημόσιους υπαλλήλους που παρανομούν από έθιμο – μιζολήπτες, επίορκοι, κλέφτες, λουφαδόροι, όμως με μονιμότητα και δίχως αξιολόγηση.
3. Υγεία. Ποτέ άλλοτε καλύτερη, βρυχάται ο Τσίπρας ή ο Πολάκης.
Και όντως κάθε κυβέρνηση προσλαμβάνει και διορίζει. Μα τα νοσοκομεία είναι δίχως επαρκείς γιατρούς και νοσηλευτές. Διορίζονται άσχετοι σε άσχετες θέσεις – μα είναι σχετικοί με το κόμμα!
Γιατροί που ξοδεύουν περιουσίες και 10 με 12 χρόνια για να ειδικευθούν, παίρνουν μισθούς ντροπής (ενώ οι κοπρίτες στη Βουλή και στα υπουργεία αμείβονται ως σταρ – κι έχουν πολλοί και σύνταξη από προηγούμενη εργασία) και μεταναστεύουν στο εξωτερικό (τώρα κατά εκατοντάδες στις αραβικές χώρες). Αναγκάζονται. Και φυσικά χρηματίζονται όπου μπορούν. Πρέπει κι αυτοί να ζήσουν με κάποια “αξιοπρέπεια” καθώς φροντίζουν τόσους και τόσους ασθενείς.
Και τα δημόσια νοσοκομεία σε όλη την Επικράτεια μένουν χωρίς γάζες και σεντόνια, χωρίς σύριγγες και απαραίτητα φάρμακα.
4. Παιδεία. Ποτέ άλλοτε καλύτερη, απαγγέλλει ο Τσίπρας και ο όποιος (σταλινικός) υπουργός.
Και αναρωτιέσαι: τι κάνει η δημόσια παιδεία και πού βρίσκεται;
Αν είναι τόσο καλή, γιατί δεν στέλνουν εδώ τα παιδιά τους πρωθυπουργοί και υπουργοί μα προτιμούν ακριβά ιδιωτικά;
Αν είναι τόσο καλή, γιατί ανθίζουν τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα – με τους ίδιους καθηγητές που αρνούνται να διδάξουν σωστά στα δημόσια;
Καθηγητές που πλέον διδάσκουν απεργίες, καταλήψεις, μαθητικά συμβούλια και όλες τις αριστερές ανοησίες που θα μειώσουν τις ώρες διδασκαλίας (για να μην κουράζονται οι μαθητές!) και καταργούν την πειθαρχία, την αριστεία.
Στην πραγματικότητα, μόνο με ιδιαίτερα θα μάθει το παιδί μια ξένη γλώσσα (βλέπετε τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του που σχεδόν δεν ξέρουν Ελληνικά), ή τις θετικές επιστήμες, ή θα μπορέσει να διαπρέψει στο πανεπιστήμιο.
Και όμως αλλάζουν οι δέσμες, οι δομές, οι εξετάσεις…
5. Επειδή λοιπόν δεν υπάρχουν δυσκολίες προς διευθέτηση, το τσίρκο των τσιπριστών επιδίδεται σε παλλαϊκές παραστάσεις με σκάνδαλα του περασμένου αιώνα και με δημοκρατικούς “ήρωες” που ήθελαν να επιβάλουν βίαια το σταλινικό καθεστώς – από το οποίο αγωνίζονται να ορθοποδήσουν τόσες Ευρωπαϊκές χώρες, Αλβανία, Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία, Ουγγαρία, Πολωνία, κλπ.
Οι ίδιοι άνθρωποι αυτοί με μυαλό μύγας κάθονται στο μπουρδέλο της Βουλής και διαπραγματεύονται και διορίζουν αντί να κυβερνούν.
Μόνο άπειροι νεολαίοι, αρτηριοσκληρωτικοί φασιστεροί και παρανοϊκοί μπορούν ακόμα να πιστεύουν πως η Αριστερά ήταν ποτέ δημοκρατική ή είχε ηθική.
Αν κάποιος άνθρωπος με λογική και ηθική (όπως ο Κύρκος: «Ευτυχώς που δεν νικήσαμε οι κομμουνιστές στον εμφύλιο»!) βρέθηκε στην Αριστερά, βρέθηκε κατά λάθος, αυταπατημένος!
