Σήμερα βάζουμε το β΄μέρος του άρθρου του Α. Ανδριανόπουλου. Συμφωνώ – γι΄αυτό άλλωστε αναρτούμε το άρθρο – ότι οι δυτικοί ηγέτες δεν είναι καθόλου οξυδερκέστεροι από τους Έλληνες καραγκιόζηδες που κυβερνούν. Όλοι εθελοτυφλούν στους πραγματικούς κινδύνους. Αυτή η τυφλότητα οφείλεται σε μια εσφαλμένη αντίληψη συμπόνιας και φροντίδας που έχει αναπτυχθεί στις νερόβραστες σοσιαλδημοκρατίες μας όπου έχουν καταργηθεί, χάρη στην αναρχοαριστερή προπαγάνδα, η αριστεία στην παιδεία, οι αυστηρές ποινές σε εγκληματίες και κάθε ιδέα πειθαρχίας και καθήκοντος, ενώ προωθούνται μόνο (αμφίβολα) δικαιώματα για ξέφρενη ελευθεριότητα. Και κατηγορούμε πολύ εύκολα ως ρατσιστή και φασίστα όποιον προτείνει λογικά μέτρα για τη συγκράτηση της ολισθηρής πτώσης μας στη βαβαρότητα και τη βία της.
Από μια τριχιά κρέμεται η επιβίωση της Δύσης
του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Το πρόβλημα είναι το ίδιο το Ισλάμ κι όχι απλά οι τρομοκράτες. Θα σημειώσω μερικά πράγματα για να θεμελιώσω την άποψή μου.
- Εχετε διαπιστώσει καμία κινητοποίηση «μετριοπαθών» μουσουλμάνων σε ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο εναντίον των φρικαλεοτήτων που διαπράττουν οι φανατικοί? Δεν σας προβληματίζει αυτή η περίεργη σιωπή?
- Γιατί η ροή των προσφύγων από τις εμπόλεμες περιοχές προς την Δύση πήρε τέτοια μεγάλη ένταση τους τελευταίους μήνες? Ο πόλεμος στην Συρία ξεκίνησε το 2010 – 2011. Γιατί τώρα? Μήπως συνδέεται με την δήλωση του ηγέτη του Ισλαμικού Χαλιφάτου τον Φεβρουάριο του 2015 πως «θα πλημμυρίσουμε την Δύση με μετανάστες ώστε να κυριαρχήσουμε στις κοινωνίες αυτές από μέσα» περνώντας το κυρίαρχο μήνυμα του Ισλάμ?
- Είναι υποχρεωμένοι η όχι όλοι οι μουσουλμάνοι να ακολουθήσουν, μόλις υπάρξει ανάγκη, το μήνυμα του Μωάμεθ (μέσα από το Κοράνι και τα Χαντίντ [ιερές διδασκαλίες]) για μετακίνηση (Al Hijra) ώστε να καταληφθούν πλημμυρισμένες από μέσα περιοχές των απίστων?
- Οφείλουν να δείχνουν υποταγμένοι και υπάκουοι μέχρι να είναι σε θέση να κινητοποιηθούν και να εφαρμόσουν την Σαρία? Ηδη σε περιοχές που έχουν σημαντικά μεγάλους αριθμούς απαιτούν αλλαγές στις τοπικές συνήθειες και πρακτικές (στο Ντύσσελντορφ πέτυχαν μόλις την περασμένη εβδομάδα την κατάργηση στα σχολεία της χριστιανικής γιορτής του Αγίου Μαρτίνου και την μετονομασία της σε γιορτή του φωτός, στο Μόναχο ζήτησαν τον Οκτώβριο κατάργηση του Octoberfest διότι γυναίκες πίνουν δημόσια μπύρα, στο Montgomery County των ΗΠΑ απαίτησαν – και πέτυχαν – από τριετίας την κατάργηση του Χριστουγεννιάτικου δένδρου ενώ σε περιοχές της Γαλλίας απαιτούν να εξαιρούνται μουσουλμάνοι στα σουπερμάρκετ από τον χειρισμό ποτών και χοιρινού για εξυπηρέτηση πελατών.
- Γιατί ουδείς πρόσφυγας από Συρία, Ερυθραία και Αφγανιστάν δεν μετακινείται στις εύπορες μουσουλμανικές χώρες της Αραβίας και του Κόλπου. Και μετακινούνται όλοι μαζικά προς την Ευρώπη. Έχουν μετακινηθεί μοναχά σε Τουρκία, Ιορδανία, Λίβανο και Αίγυπτο. Όπου οικονομικά είναι αδύνατη η συντήρησή τους κι έτσι στοιβάζονται σε στρατόπεδα με στόχο την μετακίνησή τους μετά … προς την Ευρώπη!!
- Η Ευρώπη επιμένει να πιστεύει πως θα λύσει όλα της τα προβλήματα «αγοράζοντας» την έξοδό της από την όποια κρίση. Με την λογική και νοοτροπία αυτή δεν έκανε τίποτα μετά τις σφαγές στην Μαδρίτη, το Λονδίνο και τις προηγούμενες εγκληματικές ενέργειες στο Παρίσι. Γεμίζοντας με μουσουλμάνους, που βαθιά όλοι τους πιστεύουν στην μελλοντική κυριαρχία του Ισλάμ, κι ανεξάρτητα τρόπων υποδοχής τους το ζήτημα της εσωτερικής υπονόμευσης εξακολουθεί να υπάρχει.
- Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να δώσουν λύση. Όπως δεν έδωσαν μέχρι τώρα. Μόνο αν προσχωρήσουμε στην Ρωσική λογική αντιμετώπισης του Χαλιφάτου- χτυπήματα δηλ από το έδαφος – θα μπορέσει να γίνει κάτι. Η Ρωσική λογική είναι ξεκάθαρη. Χρησιμοποίηση των δυνάμεων του Ασσάντ – που είναι Αλεβίτες και δεν έχουν πρόβλημα να εντοπίσουν και να τσακίσουν τους Σουνίτες του ISIS – και Ιρανούς (πάλι Σιίτες) και Σιιτικές πολιτοφυλακές από το Ιράκ για να επιτευχθεί η αντίδραση στα κελεύσματα των Σαλαφιστών κι η εξολόθρευση των βάρβαρων φονιάδων του Χαλιφάτου.
- Διπλωματικά θα πρέπει να απαιτήσουμε (σαν Ελλάδα) από εταίρους και ΝΑΤΟ την υποχρέωση των συμμαχικών χωρών να κόψουν κάθε βοήθεια και οικονομική σχέση με χώρες που είτε δεν δέχονται επιστροφή μεταναστών στα εδάφη τους (λχ Πακιστάν, Μπανγκλαντές, Σομαλία, Ερυθραία κλπ) είτε διακοπή κάθε (οικονομικής κυρίως) σχέσης με χώρες ενίσχυσης των ακραίων (Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Εμιράτα).
Οι ηγέτες της Ευρώπης ανησυχούν ακόμη για το αν έχουμε οργανωμένες καλές υποδομές να δεχθούμε τους πρόσφυγες!! Ουδείς ανησυχεί για το αύριο. Ποιες είναι οι προοπτικές η και οι στόχοι αυτών των ανθρώπων. Η Δημοκρατία δεν θα κινδυνεύσει από την οργή μας. Συνθλίβεται από την περιφρόνηση των αρχών της και την εμμονή των μεταναστευτικών φύλων να επιβάλουν τις δικές τους αξίες κι αρχές. Αντί να ενσωματώνονται στην κουλτούρα της Ευρώπης οι μετανάστες / πρόσφυγες, απαιτούν να ενσωματωθεί η ευρωπαϊκή κουλτούρα στην δική τους! Και στις περιπτώσεις που η Ευρώπη αντιδρά, στο όνομα του Άλλαχ γίνονται εγκλήματα εναντίον απλών ανθρώπων.
Η πρωταρχική υποχρέωση κάθε έθνους απέναντι στην ιστορία και τους νεκρούς του είναι ο πόλεμος για την υπεράσπιση του εαυτού του – με στόχο την κατανίκηση του εχθρού του μέχρι την τελική ολοκληρωτική επιτυχία. Η Δύση όμως εξακολουθεί να αρνείται να αντιδράσει έτσι. Κι ακούγονται φωνές για δικές της ευθύνες απέναντι στις εξελίξεις. Ποιες ευθύνες. Πότε είχε η Γερμανία, η Σουηδία, η Νορβηγία, η Δανία, η Ισπανία και τόσοι άλλοι αποικίες στη Μέση Ανατολή. Για να μην ξεχνάμε, αν πάμε ιστορικά όσο πίσω πηγαίνουν οι μουσουλμάνοι, πως δώσαμε μάχες και στην Ανδαλουσία, και στο Πουατιέ της Γαλλίας , και στον Τάρανδα και στη Βουδαπέστη και στη Βιέννη για να αποκρούσουμε τις κατακτητικές στρατιές του Ισλάμ.
Η σωτηρία της Δύσης κρέμεται πλέον στην κυριολεξία από μια τριχιά. Και δεν φαίνεται να το συνειδητοποιεί. Ο Γιούνκερ δείχνει έτοιμος να τσιμπήσει το μαγουλάκι του Αλ Μπαγκντατί, αν τον συναντούσε!! Με το πορτοφόλι έτοιμο μάλιστα, για να τον στηρίξει αν χρειασθεί και οικονομικά…
Ζούμε πλέον από τις αναθυμιάσεις των επιτευγμάτων των προγόνων μας, κι αυτωνών που πολέμησαν και πέθαναν στο βωμό της ελευθερίας και των ατομικών δικαιωμάτων.
Η τριχιά όμως πλέον αδυνατίζει. Κι ο χρόνος τελειώνει…
