1. Στον Ιουδαϊσμό και στον Χριστιανισμό η κρεοφαγία απαγορεύεται. Και οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί βρήκαν καλές δικαιολογίες να αγνοήσουν τις ξεκάθαρες εντολές που απαγορεύουν το κρέας κι επιτάσσουν το «χόρτο».
Στο βιβλίο Γένεσις της Παλαιάς Διαθήκης λέγεται (3.19): «Θα τρως το χόρτο του αγρού» λέει ο Θεός στον Αδάμ – και βέβαια δεν εννοεί κάνναβη. Αργότερα, στο 9.4, ο Θεός λέει στον Νώε: «Πλην κρέας εν αίματι ψυχής ου φάγεσθε». Στο Λευιτικόν επίσης, 3.17, επαναλαμβάνεται: «Δεν θα τρώτε όλα όσα έχουν λίπος (στέαρ) και αίμα». Κι επαναλαμβάνεται αναλυτικότερα στο 7.13: «Δεν θα τρώτε το στέαρ βοδιών, προβάτων και αιγών… Δεν θα τρώτε ό,τι έχει αίμα.»
Πολύ αργότερα, ο απόστολος Παύλος γράφει στους Κορινθίους Α΄ 8-13: «Δεν τρώω κρέας ποτέ (εις τον αιώνα)». Και στους Ρωμαίους 14.21 γράφει: «Είναι καλό να μην τρώτε κρέας».
Αυτή δεν είναι η μόνη εντολή που παραγνωρίζεται περιφρονητικά.
2. Αλλά έχει ανακαλυφθεί πλέον επιστημονικά, ιατρικά, τροφολογικά, πως δεν χρειαζόμαστε το κρέας για να έχουμε καλή σωματική υγεία. Η μεσογειακή δίαιτα δίχως κρέας συστήνεται ανεπιφύλακτα. Βιταμίνες και πρωτεΐνες που βρίσκονται κατεξοχήν στο κρέας βρίσκονται και σε άλλες τροφές, όπως ορισμένα τυριά ή ξηρούς καρπούς.
Όμως δεν μπορεί να ήταν πάντα στην αρχαιότητα αυτή η κατάσταση. Προτού εδραιωθεί η γεωργία και η εξημέρωση των ζώων, δηλαδή η πρώτη αγροτοκτηνοτροφική κοινότητα, πριν από περίπου 8 ή 9 χιλιετίες, οι ανθρώπινες κοινότητες πρέπει να ήταν νομάδες και κυνηγοί-συλλέκτες. Όσο πλούσια σε βρώσιμο χόρτο, καρπούς, ζώα και ψάρια κι αν ήταν μια περιοχή κοντά σε λίμνη ή ποταμό, κάποια ώρα οι πόροι θα λιγόστευαν και οι άνθρωποι θα έπρεπε να μετακινηθούν. Το κρέας ίσως τότε να τους ήταν απαραίτητο για να παράσχει αναγκαίες θρεπτικές ουσίες, όπως η βιταμίνη Β12.
Θα έτρωγαν κρέας επίσης διότι άρεσε η γεύση του ψητού, όπως αρέσει και στις μέρες μας – μπριζόλες και παϊδάκια στα κάρβουνα!
3. Η σπουδαιότητα των βιταμινών στο κρέας υπερεκτιμάται από πολλούς, επειδή τους αρέσει το κρέας. Ούτε χρειάζονται συμπληρώματα αν η δίαιτα είναι κανονική κι ένας οργανισμός δεν πάσχει από κάποια (φυσική) έλλειψη ή αδυνατεί να απορροφήσει, λόγω κάποιας δυσλειτουργίας, απαραίτητες ουσίες (όπως η Β12).
Με την εγκαθίδρυση της αγροτοκτηνοτροφίας, ας πούμε 5000 πκε, τα γεωργικά προϊόντα εξασφαλίστηκαν. Επίσης, η εξημέρωση βοοειδών, προβάτων, ορνίθων κ.λπ. εξασφάλισε αυγά, γάλα και γαλακτοκομικά, όπως τυρί και γιαούρτι. Αυτές οι τροφές περιέχουν όλα όσα χρειάζεται ο οργανισμός και το κρέας δεν είναι πλέον απαραίτητο. Οι άνθρωποι συνεχίζουν να το τρώνε με λαιμαργία διότι τους αρέσει και διότι έχουν συνηθίσει. Αλλά έχει τώρα πια διαπιστωθεί πως περιέχει τοξίνες βλαβερές για τον οργανισμό. Γιʼαυτό πολλοί στρέφονται στη χορτοφαγία.
4. Η χορτοφαγία υπάρχει σε πολλές μορφές.
Η πιο ακραία μορφή της είναι με ανθρώπους που τρώνε καρπούς που έχουν πέσει από τα δέντρα και λαχανικά που έχουν υπερ-ωριμάσει. Είναι και μερικοί που φορούν μάσκα για να μην εισπνέουν μικροσκοπικά έντομα!
Μετά είναι οι vegan που τρώνε μόνο καρπούς και λαχανικά αποφεύγοντας αυγά και γαλακτοκομικά!
Η ευρύτερη μορφή είναι αυτή που αποφεύγει κρέας και ψάρι, δηλαδή κάθε ζωντανό, αυτοκινούμενο ον. Η μορφή αυτή πάει πολλές χιλιετίες πίσω, τουλάχιστον στη Βεδική Παράδοση. «Τρώτε ό,τι είναι φρέσκο, του τόπου και της εποχής. Όχι ό,τι αυτοκινείται, περπατά, σέρνεται, κολυμπά ή πετά.»
