Δίχως αντιπολίτευση μια κυβέρνηση εύκολα μετατρέπεται σε δικτατορία. Αντιπολίτευση και μέσα στη Βουλή κι έξω. Διότι αυτή επισημαίνει λάθη και περιορίζει αστοχίες. Το λειτούργημά της είναι απολύτως απαραίτητο για την εύρυθμη και ορθή κατάσταση κι εργασία της Δημοκρατίας.
Αλλά αυτό ακριβώς είναι το λειτούργημά της: να υποδείχνει και να δημοσιοποιεί λάθη πολιτικής και παρεκκλίσεις από στόχους. Όχι να λέει ΌΧΙ στα πάντα, ακόμα και σε πολιτικές τις οποίες η ίδια προτάσσει, απλώς και μόνο για να δείχνει δυναμική (μα ανόητη) αντιπολίτευση και να ελκύει περισσότερες ψήφους (από ανόητους).
Στη χώρα μας ο αληθινός αντιπολιτευτικός λόγος σπάνια ηχεί. Προτιμάται η αρλούμπα και άρνηση, η χυδαία επίθεση, η ψευδολογία.
Τους τελευταίους μήνες (5 Μαϊου) τα είδαμε και τ’ ακούσαμε σχεδόν όλα.
Ακούσαμε τον Βαρουφάκη να κατακρίνει την κυβέρνησή μας (και την ΕΕ) ως νεροκουβαλητές στον μύλο της ολιγαρχίας και των τραπεζιτών.
Ακούσαμε τον Τσίπρα να αρλουμπολογεί επί μακρόν χωρίς να λέει κάτι έλλογο και ουσιαστικό και να συμφωνεί και να διαφωνεί με τα ίδια πράγματα.
Ακούσαμε τον τσιπριστή ευρωβουλευτή Στ. Κούλογλου να ψευδολογεί δυσφημιστικά για την κυβέρνηση και τη χώρα του σε Γαλλικό κανάλι και δίχως ντροπή να ξεδιπλώνει την αισχρή προπαγάνδα του Ερντογάν – προδοτικά θα έλεγα.
Ακούσαμε και άλλους με ίδια ή διαφορετική γκρίνια, όπως η κα Αχτσιόγλου και ο Τσακαλώτος να επικαλούνται τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων, ενώ ο Μητσοτάκης έχει φροντίσει σε μεγάλο βαθμό για αυτά (κα Έφη: “Το μέτρο εξασφαλίζει τον ίδιο αριθμό εργαζομένων όχι τους ίδιους με τις ίδιες σχέσεις”. Μόνο που δεν είναι όλη η αλήθεια).
Πιο πρόσφατα μίλησε και ο Μάρδας, που εμφανίστηκε σαν από άλλο κόσμο, όχι περί Οικονομικών μα διάφορα άλλα…
Ακούσαμε πολλές τσιριχτές φωνές κατά του Τσιόδρα που κάθε μέρα μας έδινε μια αναλυτική περιγραφή της πορείας της επιδημίας στη χώρα μας. Και το έκανε με ευγενικό, ήπιο και ψύχραιμο ύφος, όχι σαν νταής όπως ο Πολάκης, ή σαν πριμαντόνα – όπως μερικές τηλεπαρουσιάστριες.
Διαβάσαμε και τον Γιώργο Κυρίτση που ως πέρυσι τον Ιούλιο ήταν βουλευτής του Σύριζα, τσιμεντόλιθος τσιπριστής, που εκπέμπει πολλή καπνιά μα πολύ σπάνια σπινθηροβολήματα. Τον θυμάστε;
Αυτός, λοιπόν, στο τουίτερ κατηγόρησε τους “καραγκιόζηδες κύκλους Μαξίμου” πως κρύβουν τα πραγματικά κρούσματα κορωνοϊού για να φαίνεται πως τα κυβερνητικά μέτρα απoδίδουν!!!
Αυτή είναι όχι μόνο ψευδολογία μα και προστυχιά και μοχθηρία.
Σίγουρα θα ακούσουμε και άλλα ευτελή ευτράπελα καθώς κυλά η κανονικότητα…
