1. Τριτοκοσμικές χώρες έχουν, εκτός από διάφορες παραξενιές που κρατούν τον λαό καθηλωμένο σε μιζέρια, κατά κεφαλήν εισόδημα ως τις 4.000 δολάρια.
Η Ελλάδα έχει κατά κεφαλήν εισόδημα 18.000 δολ κι εξακολουθεί να είναι σχετικά πλούσια χώρα ακόμα και για τα δεδομένα των πιο προοδευτικών ευρωπαϊκών χωρών. Εντούτοις σέρνεται χρόνο με τον χρόνο επί 10 έτη σε τριτοκοσμική μιζέρια.
Στο παρελθόν εξετάσαμε τις “πρωτιές” της στην οπισθοδρόμηση σε πολλούς τομείς, καθώς αγκομαχά με οικονομική δύσπνοια πίσω από πολύ μικρότερες χώρες. Σήμερα ας αναφέρουμε μια ακόμη “πρωτιά”.
Είμαστε ακόμη στην ουρά των ευρωπαϊκών κρατών όσον αφορά την πιστοληπτική ικανότητα. Άλλες χώρες της ΕΕ επίσης υιοθέτησαν μνημόνια, ή προγράμματα σταθεροποίησης. Μα η σύγκριση με μας είναι καταθλιπτική.
Ας παραγκωνίσουμε τη δυνατότητα δανεισμού με μηδενικό ή πολύ χαμηλό επιτόκιο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η Πορτογαλία δανείζεται (από τις αγορές) με 1,4%, η Ισπανία με 1,1% και η Ιρλανδία με μόλις 0,7%. Η Ελλάδα δανείζεται με 3,9% – και η τσιπρική κυβέρνηση θριαμβολογεί. Διότι το επιτόκιο είναι κάτω από 4%!!!
2. Η χώρα σέρνεται οικονομικά με κομμένα πόδια, σαν άρρωστο ερπετό, διότι δεν υπάρχει (δεν υπήρξε ποτέ) η απαραίτητη παιδεία, γενική, οικονομική και πολιτική, που θα έδινε ορθή πληροφόρηση στον λαό για να αλλάξει νοοτροπία και συμπεριφορά.
Ένα μεγάλο τμήμα του λαού, όχι μόνο από τα φτωχότερα ή ασθενέστερα στρώματα, μα και από τη μορφωμένη μεσαία τάξη και από την πιο πλούσια, εξακολουθεί να υποστηρίζει τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του.
Μερικοί το κάνουν από καθαρό συμφέρον καθώς παίρνουν τα κρατικά συμβόλαια ή άλλες παρόμοιες εύνοιες. Μερικοί πάλι διότι διορίζονται σε νεότευκτους ή παλαιούς δημόσιους οργανισμούς και μερικοί διότι λαμβάνουν επιδόματα και κοινωνικά δώρα. Μα οι πιο πολλοί, ακόμα και αυτοί οι τελευταίοι, το κάνουν από σκέτη άγνοια και συνήθεια νομίζοντας πως οι αναρχοαριστερές ιδεοληψίες αυτού του κόμματος είναι ορθές και θα οδηγήσουν σε σοσιαλιστική ευμάρεια. Απόδειξη είναι τα επιδόματα, λένε, και άλλα δώρα που παίρνουν!
3. Έτσι βλέποντας μόνο το προσωπικό τους συμφέρον, το πώς η δική τους οικονομική κατάσταση βελτιώθηκε, αγνοούν παντελώς όλοι αυτοί πως τα οικονομικά της χώρας γενικά χειροτερεύουν ή μένουν στάσιμα και θα χειροτερέψουν.
Αγνοούν επίσης το γεγονός πως όπως σκέφτονται οι ίδιοι βάζοντας το προσωπικό συμφέρον τους πρώτο και μη βλέποντας τι γίνεται σε άλλα κοινωνικά τμήματα της χώρας και στην Ευρωζώνη και στον κόσμο, έτσι σκέφτονται και οι σκληροπυρηνικοί Συριζαίοι της κυβέρνησης, που με αφιλόξενη φιλοδοξία κι εξουσιολαγνεία θέλουν να κρατήσουν για πάρτη τους την εξουσία όποιο κι αν είναι το κόστος για του άλλους!
Δυστυχώς, ο πρωθυπουργός που δίνει κατεύθυνση στην όλη διακυβέρνηση είναι μακάρια μα θλιβερά αμόρφωτος, με τη νοοτροπία ενός νεαρού αμοραλιστή που ανατράφηκε στην αφθονία της Πασοκαρίας της Μεταπολίτευσης και γαλουχήθηκε στον σταλινικό μαρξισμό της ΚΝΕ. Ήρωες του είναι ακόμα οι Λατινοαμερικανοί Τσε Γκεβάρα, Κάστρο, Λούλα, Μοράλες, Τσάβες – όλοι δικτατορίσκοι. Και μέντορές του είναι ανυπόληπτοι αμπελοφιλόσοφοι σαν τους Φλαμπουράρη, Σλαβόι Ζίζεκ, Ε. Λακλάου και πρόσφατα, Σερζ Λατούς – που πουλάνε αέρα κοπανιστό.
4. Ο κ. Τσίπρας προσπαθεί απεγνωσμένα, απελπισμένα, να μιμηθεί τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον μεγαλύτερο απατεώνα στην ελληνική πολιτική ιστορία. Για τον μεγάλο Αείμνηστο και τις απάτες του έχουμε δημοσιεύσει πολλά άρθρα.
Όμως ο Ανδρέας είχε μόρφωση και κάποια διπλωματική φινέτσα. Κράτησε την Ελλάδα σταθερά στο Δυτικό Στρατόπεδο και είχε φιλικές σχέσεις με τους Άραβες και όλους τους τριτοκοσμικούς. Επιπλέον πέτυχε στη δημιουργία των ευρωπαϊκών Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων (δεκαετία 1980) για την ενίσχυση των χωρών του Νότου και φυσικά της Ελλάδας – άσχετα με τις σπατάλες και τις κλεψιές ορισμένων Πασοκάριων.
Ο κ. Τσίπρας και το τσούρμο συντρόφων (ακόμα και ο κατατσαλακωμένος κ. Τσακαλώτος) ξέρουν μόνο την υπερφορολόγηση και όμοια μέτρα εχθρικά προς τον ήδη σακατεμένο ιδιωτικό τομέα και το επιχειρείν.
Κι έτσι το κράτος σέρνεται και σέρνεται.
Ο δε τσιπρικός κοσμάκης δεν παίρνει χαμπάρι!
