1. Στην Ουγγαρία (μα και στην Πολωνία) η Ακροδεξιά οπωσδήποτε προωθεί φυλετικές πρακτικές που θυμίζουν τις ναζιστικές ακρότητες που θεσπίστηκαν στη Νυρεμβέργη τον Σεπτέμβριο 1935. Όπως οι Εβραίοι αρχικά (ξεκινώντας με το Meine Kampf ‘Ο αγώνας μου’ του Χίτλερ) και αργότερα οι τσιγγάνοι, οι ομοφυλόφιλοι κλπ. ήταν τότε το αντικείμενο δίωξης, καταπίεσης, καταλήστευσης, φυλάκισης κι εξόντωσης, έτσι σήμερα οι μετανάστες και πρόσφυγες γίνονται αντικείμενο δίωξης και καταπίεσης σε αυτές τις δήθεν πολιτισμένες δημοκρατίες της ΕΕ. Όπως τότε όσοι έδιναν βοήθεια ή κάλυψη στους διωκόμενους γίνονται και αυτοί διωκόμενοι, έτσι και σήμερα διώκονται όσοι προσφέρουν βοήθεια στους κατατρεγμένους.
Και υπάρχουν πολιτικά μορφώματα που θέλουν να κάνουν το ίδιο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης – Αυστρία, Γαλλία, Ολλανδία.
Οπωσδήποτε, οι Μουσουλμάνοι με τα ήθη κι έθιμά τους και τους κρυπτο-τζιχαντιστές ανάμεσά τους, αποτελούν απειλή στον χριστιανικό ευρωπαϊκό πολιτισμό και στα παραδοσιακά ήθη κι έθιμα κάθε χώρας. Αλλά εναπόκειται σε κάθε ευνομούμενη χώρα να θεσπίσει και να εφαρμόσει νόμους που προστατεύουν την πολιτισμική της κληρονομιά και όχι να καταδιώκει συλλήβδην τους ξένους.
2. Πώς ξέχασαν οι Πολωνοί πόσα υπέφεραν υπό την εξουσία των χιτλερικών και των σταλινικών – για να μην πάμε πιο πίσω; Πόσα εκατομμύρια εκτοπίστηκαν κι εξοντώθηκαν από τους μεν και τους δε μόνο στον 20ο αιώνα;
Τελικά και αυτοί Σλάβοι μετανάστες ήταν που κατέκτησαν κι εγκαταστάθηκαν σε αυτά τα εδάφη τα οποία σήμερα διεκδικούν ως «πατρίδα».
Τα ίδια ισχύουν και για τους Ούγγρους, μόνο που αυτοί δεν ανήκουν σε Ινδο-Ευρωπαϊκό φύλο όπως οι Σλάβοι. Δηλαδή αυτοί κι αν έπρεπε να εκδιωχθούν από την Ευρώπη καθώς συγγενεύουν περισσότερο με ορδές που μετανάστευσαν από την Κεντρική Ασία!
Λίγοι λαοί μπορούν να επικαλεστούν ως πατρίδα τους τα Ευρωπαϊκά εδάφη: οι αρχαίοι Σαρδίνιοι και Κορσικανοί (Nuragic culture), οι Ετρούσκοι, οι Βάσκοι, οι παλαιοί κάτοικοι της Ιβηρικής χερσονήσου (=Ισπανία) που οι Ρωμαίοι ονόμαζαν και «Ισπανούς» και οι παλαιοί κάτοικοι της Βρετανίας πριν τους Κέλτες. Οι άλλοι όλοι εμιγκρέδες είμαστε, μετανάστες από διαφορετικές περιοχές.
3. Πρόσφατα στη Συρία ο Βίκτορ Όρμπαν πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, ως νέος χιτλερικός που κοιτάει, όπως δυστυχώς και ο Έλληνας, πως θα πάρει περισσότερα λεφτά από την ΕΕ, δήλωσε πως «Η μετανάστευση είναι επικίνδυνη για την ασφάλεια της ζωής και για τον ευρωπαϊκό χριστιανικό πολιτισμό». Παρόμοιες δικαιολογίες χρησιμοποιούσαν και οι Ναζί ενάντια στους Εβραίους που «μίαιναν» τους Ευρωπαίους!
Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι ο Όρμπαν (ή ο Τσίπρας ή οποιοσδήποτε άλλος αντι-δημοκρατικός) μα οι Ευρωπαίοι, λαοί και ηγέτες, που δεν παίρνουν τα απαιτούμενα μέτρα να έχουν ενιαία ισχυρή κυβέρνηση, να εξορθολογήσουν το μεταναστευτικό και να αποκλείσουν τους ταραξίες από τις παροχές του Eurogroup αρχικά, και μετά από συμμετοχή στην ΕΕ.
Η Ολλανδή ευρωβουλευτής των Φιλελεύθερων κα Σοφία Ιντβελντ είπε: «Είμαι συγκλονισμένη κι έντρομη. Πριν από 50 χρόνια υπήρχαν Ούγγροι πρόσφυγες. [Αναφορά στο 1956 οπότε πολλοί Ούγγροι δραπέτευσαν από τον κομμουνιστικό τους παράδεισο και πήγαν σε χώρες στη Δύση, προτού εισβάλουν τα τανκς των Ρώσων.] Δεν τους κρατούσαν σε κοντέινερ, δεν στοχοποιούνταν, δεν υφίσταντο βία. Η ΕΕ πρέπει να αναλάβει δράση.»
Λόγια, λόγια, λόγια κι ευχές!
Δυστυχώς, με την υλική καλοπέραση γίναμε όλοι μαλθακοί κι έχουμε μαλθακούς, δειλούς ηγέτες. Προτού ολοκληρωθεί η ομελέτα της Ενωμένης Ευρώπης πρέπει να σπάσουν μπόλικα αυγά.