1. Ο τίτλος προέρχεται από την Κυριακή Προσευχή (Ματθ 6.9, Λκ 11.2) την οποία μαθαίναμε στα μικράτα μας και τη λέγαμε πριν πλαγιάσουμε ή και το πρωί: “Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς…”. Η φράση σημαίνει «ελευθέρωσέ μας από το κακό (= κακεντρέχεια, μοχθηρία)».
Αυτό το κακό δεν είναι βέβαια, όπως διδάσκουν οι μικρόμυαλοι κληρικοί, ενέργεια κάποιου διαβόλου που θέλει την ψυχή μας στο βασίλειό του, που είναι μια μεταθανάτια Κόλαση. Ούτε κάποια απρόσωπη συμπαντική δύναμη που αλωνίζει στον κόσμο μας και κτυπά στα τυφλά όποιον λάχει, για την οποία εμείς τα αθωότατα θύματα είμαστε ανεύθυνοι.
Είναι μια πολύ συγκεκριμένη, πολύ αισθητή δύναμη που παράγουμε συχνά θεληματικά εμείς οι άνθρωποι με άγνοια, αλαζονεία και απληστία ή, μονολεκτικά, με τον εγωισμό μας για την ικανοποίηση των προσωπικών μας επιθυμιών άσχετα με τους άλλους.
2. Ο κ. Χουλιαράκης ομολόγησε με ωμή ειλικρίνεια πως ήταν και είναι σκόπιμη πολιτική της αναρχοαριστερής κυβέρνησης του κ. Τσίπρα να φτωχοποιήσει τη Μεσαία Τάξη για να αναδιανέμει τα πλούτη της στα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας.
Όπως όλοι οι (νοητικά καθυστερημένοι) πολιτικάντηδες ανά τον κόσμο, δεν κάθονται να συλλογιστούν με λογική εξέταση, παρατήρηση και ανάλυση, γιατί υπάρχουν “φτωχότερα” στρώματα ή απλώς φτώχεια.
Με το εύκολο ευαγγέλιο του μαρξισμού το να είσαι κάπως εύπορος είναι αμαρτία εξ ορισμού, ένα νέο είδος προπατορικού αμαρτήματος. Είσαι καπιταλιστής και απομυζάς τη ζωτικότητα του εργαζομένου. Και οπωσδήποτε υπάρχουν ορισμένοι, πολλοί, καπιταλιστές που εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους και απομυζούν τον μόχθο τους.
3. Αλλά αν ο κ. Χουλιαράκης είναι τόσο έξυπνος όσο νομίζει, θα πρέπει να παραδεχθεί πως στη Μεσαία Τάξη ανήκουν και μη καπιταλιστές ελεύθεροι επαγγελματίες, καταστηματάρχες, έμποροι κλπ, που εργάζονται πολύ σκληρά (και 10 και 12 ώρες) για να έχουν γίνει κάπως εύποροι. Και θα εργάζονταν ακόμα περισσότερο (και Κυριακές και εθνικές εορτές) αν δεν τους εμπόδιζαν ανεγκέφαλοι συνδικαλιστές και υπουργοί σαν τον ίδιο και τους συντρόφους του στο τσαρλατάνικο τσιπρικό κόμμα τους.
Θα πρέπει να παραδεχθεί επίσης πως κανένας καπιταλιστής δεν έχει εξαπατήσει τους εργαζομένους όσο ο κ. Τσίπρας – και όταν ήταν στην αντιπολίτευση και όταν κατέλαβε την εξουσία με τις σαθρές υποσχέσεις της φιλοδοξίας και μωροδοξίας του, το κράμα αυταπάτης, αμορφωσιάς, ασυνειδησίας, ανευθυνότητας και ασυναρτησίας.
4. Επιπλέον, θα πρέπει να παραδεχθεί πως η κυβέρνηση της οποίας είναι λαμπρό μέλος εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους και απομυζά το μεδούλι όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων με την υπερφορολόγηση όσο ποτέ κανείς καπιταλιστής. Ας μας δείξει σε ποια επιχείρηση η Διοίκηση παίρνει για πάρτη της το 70% της παραγωγής. Μόνο ο σύντροφος Μπέρια το έκανε αυτό όταν ήταν στο κομισαριάτο των Εσωτερικών και της Τσέκα και είχε εκατομμύρια σκλάβους (πρώην αριστοκράτες, εύπορους εμπόρους, βιομηχάνους, γιατρούς, αγρότες κλπ και φυσικά μπόλικους αντιφρονούντες) να δουλεύουν για την ανόρθωση του σοσιαλισμού!
Τελικά, πολίτες σαν τον κ. Καρανίκα και πολλά άλλα ανίκανα κομματόσκυλα (και της Δεξιάς και του Κέντρου), τα οποία σαφώς δεν θέλουν να εργάζονται τίμια στην παραγωγή, άξια ανήκουν στα φτωχότερα στρώματα ωσότου διοριστούν στο ευρύ Δημόσιο και στις πλάτες της κοινωνίας από ελεήμονες λαοπλάνους σαν τον κ Τσίπρα.
5. Ας μην μας παριστάνουν τους φιλεύσπλαχνους πατερούληδες του Έθνους. Ο κ. Χουλιαράκης, παρά τον κυνισμό του κάθε κομμουνιστή, είναι ίσως αρκετά ευφυής κι έντιμος ώστε να καταλαβαίνει πως όλοι στην κυβέρνησή του διέπονται από εξουσιολαγνεία.
Σχεδόν όλα τα μέτρα που έχουν επιβάλει οι τσιπριστές σύντροφοι του λαού, με κυνικότητα και αδιαφορία προς το Κράτος Δικαίου στοχεύουν στη μακροημέρευση της δικής τους, αθλιότερης, χυδαιότερης κυβέρνησης που έχει γνωρίσει ο τόπος.
Μόνο το “πονηρό” υποκρίνεται πως νοιάζεται για τον λαό. Από αυτό το πιο επαίσχυντο πονηρό ας λυτρωθούμε.
