Είναι πολύ παράξενο το γεγονός πως ελάχιστοι αναλυτές και αρθρογράφοι επισημαίνουν την ανάγκη ανάπτυξης της εγχώριας βιομηχανίας. Απολαμβάνουμε τα αγαθά της βιομηχανικής επανάστασης μα αυτή μένει μακριά από την Ελλάδα εδώ και δύο ολόκληρους αιώνες!
Στην Ελλάδα εισάγονται τα προϊόντα βιομηχανίας μα η ίδια η βιομηχανία ως παραγωγική δύναμη εξαντλείται στην κλωστοϋφαντουργία, σε πλαστικά και σωληνουργίες. Υπάρχουν κι άλλες χώρες δίχως πολλούς φυσικούς πόρους όπως το Ισραήλ, η Πορτογαλία, η Δανία και η Φινλανδία που όμως προώθησαν την ανάπτυξη της βιομηχανίας.
Μερικοί έχουν επιδοθεί στη δημιουργία εταιρειών πληροφορικής, τεχνολογίας (σε πολύ μικρή κλίμακα) και Διαδίκτυο, μα όχι κάτι πιο βαρύ και δυναμικό που παράγει αγαθά. Μένουμε στην εποχή του λιγνίτη.
Η προστιθέμενη αξία στη μεταποίηση (που είναι καλός δείκτης βιομηχανικής παραγωγής) της περιόδου 2008 – 2019 ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν 9,1% μα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν 15%. Οι επενδύσεις σε μηχανολογικό εξοπλισμό ήταν πολύ χαμηλότερες από εκείνες στην Ισπανία και Πορτογαλία. Όσο για εξαγωγές βιομηχανικών αγαθών στο 2019, στην Ελλάδα ήταν 9,2% του ΑΕΠ ενώ σε άλλες χώρες της ΕΕ όπως η Πορτογαλία, το Βέλγιο, η Ουγγαρία και η Βουλγαρία ήταν 38,2%.
Ίσως να φταίει το κόστος ενέργειας. Η τιμή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα (64,2€/MWh) είναι κατά 70% υψηλότερη από τον μέσο όρο σε άλλες χώρες της ΕΕ (37,9/MWh)!. Εμείς με την αρωγή των “προοδευτικών” δυνάμεων της χώρας μένουμε στην εποχή του λιγνίτη.
Η μεταποίηση και η βιομηχανική παραγωγή παραμένουν σε γενική απαξίωση στη χώρα της “τρελής ροδιάς”. Ναι, η ναυτιλία μας σχίζει τα κύματα σχεδόν ασυναγώνιστη και ο τουρισμός φέρνει πολλά λεφτά, μα δεν έχουμε τίποτα ανάλογο στην βιομηχανία.
Υπήρξε κάποια μείωση της ανεργίας τον Φεβρουάριο σε σύγκριση με τον Φεβρουάριο 2020 κατά 44.300 άτομα (ή 5,8%). Μα αυτό δεν οφειλόταν σε νέες θέσεις εργασίας αλλά στη συνολική μείωση του εργατικού δυναμικού κατά 205.400! (Ναι, το Ελληνικό θα φέρει με την ανάπτυξή του πολλές χιλιάδες θέσεις εργασίας, μα αυτές θα είναι στην οικοδόμηση.) Η γενικότερη, η ευρύτερη εικόνα σχετικά με την παραγωγή δεν αλλάζει.
Ο τουρισμός, η οικοδόμηση, το εμπόριο και οι μεταφορές δεν συμβάλλουν στην ανάπτυξη της εγχώριας οικονομίας αν τα προϊόντα είναι εισαγόμενα μόνο. Στην Ελλάδα, ναι, η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε κατά 21,7% μα στην ΕΕ ενισχύθηκε κατά 38,3%.
Μένουμε στην πρωτόγονη εποχή του λιγνίτη!
