1. Επανέρχομαι στο θέμα του “Ιερού Βράχου” διότι εκφράζει τόσο θαλερά την ηλιθιότητα του έθνους και την κυρίαρχη υποκρισία.
Ο οίκος μόδας Ντιόρ, όπως έχει σχολιαστεί αρκετά, έκανε μια επίδειξη μόδας το 1951. Πάμπολλοι συγγραφείς, φωτογράφοι και κινηματογραφιστές έχουν βγάλει χρήματα χρησιμοποιώντας την Ακρόπολη, της οποίας την πραγματική ιερότητα ελάχιστοι κατανοούν. Μετά, η μεγάλη πασοκοσοσιαλίστρια υπουργός Μελίνα, ηθοποιός κι εκείνη σαν τη νυν κα Κονιόρδου, με όμοιο υποκριτικό ταλέντο, προώθησε την εκλογική υποψηφιότητά της με φόντο την Ακρόπολη και τον σαματά πως δήθεν θα έφερνε πίσω τα ελγίνεια μάρμαρα από το Βρετανικό Μουσείο – όπου φυλάσσονται και φροντίζονται άριστα και διαφημίζουν την ελληνική αρχαιότητα σε εκατομμύρια επισκέπτες.
Κανείς από τους αρχαιοκάπηλους της Αρχαιολογικής Εταιρίας ή του ΚΑΣ ή άλλων πατριδοκάπηλων και ιεροκάπηλων δεν διαμαρτυρήθηκε.
Τώρα τους πόνεσε η πρόταση του οίκου Gucci.
2. Είναι γνωστό σε όλο το σοσιαλδημοκρατικό κοινό των σουπερελλήνων πως, όποτε τους καπνίσει (μετά το 1974), οι κομμουνιστές πάσης απόχρωσης καταλαμβάνουν τα τείχη της Ακρόπολης, του “Ιερού Βράχου”, και κρεμούν τις κουρελούδες τους με τα πολιτικά κι εργασιακά άπλυτά τους – εντελώς παράνομα.
Μερικοί έχουν παραπονεθεί μα στην ουσία ουδέποτε όλοι αυτοί οι υπερασπιστές της “νομιμότητας” (αστυνομία, αρχαιολόγοι, κ.λπ.) πήγαν να κατεβάσουν αυτά τα πανό και να καθαρίσουν τον ιερό χώρο.
Συχνάκις δε, όπως και στις 20/2/17, οι αρχαιοφύλακες αποφασίζουν να απεργήσουν – πάλι ηθικά παράνομα – και οι ξένοι επισκέπτες που ταξίδεψαν πολλά χιλιόμετρα για να θαυμάσουν από κοντά τον Παρθενώνα (με το αζημίωτο για το κράτος) δεν μπορούν!
3. Ποιοι λοιπόν δείχνουν ασέβεια προς τον Ιερό Βράχο;
Αν η Ακρόπολη όντως ανήκει στην Παγκόσμια Πολιτιστική κληρονομιά, όπως ισχυρίζονται οι ιεροφάντες του Υπουργείου Πολιτισμού και της Αρχαιολογίας, θα έπρεπε να δείχνουν μεγαλύτερη ευαισθησία στα νοσηρά φαινόμενα που προανέφερα, να τα καταδικάσουν και να εξασφαλίσουν την εκμηδένισή τους.
Η Ακρόπολη δεν έπαθε τίποτα ούτε από την επίδειξη μόδας του Ντιόρ ούτε από τις άπειρες άλλες εμπορικές φωτογραφήσεις.
Αλλά το Δημόσιο ζημιώνεται και το έθνος από τις ασχήμιες των καταλήψεων και απεργιών και άρνησης ανώδυνων εμπορικών χρήσεων.
Μοιάζουμε με ψωροϋπερήφανους πρώην ευκατάστατους που έχουν πτωχεύσει μα αρνούνται βοήθεια από συγγενείς ή φίλους.
Μαζί με αυτήν την διάθεση έχουμε και την αναρχοαριστερή ιδεοληψία που προσκαλεί μετανάστες και αναρχικούς μα διώχνει επενδυτές και τουρίστες!
