1. Πολλοί αναρχοαριστεροί αναρωτιούνται: Ποιος είναι αυτός “ο μαλάκας ο Νικόδημος” που κάνει αντιμαρξιστική προπαγάνδα;
Τυχαίνει να είμαι, συν άλλοις, κάποιος που ξόδεψε μερικά χρόνια της νεότητάς του στο ΚΚ, παράτησε πλήρως τον κομμουνισμό και μετά από χρόνια μελέτησε τα γραπτά του Μαρξ και την ιστορία των κομμουνιστών στην Ελλάδα και στη Σοβιετική Ένωση.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Δύσης όπου οι αναρχοαριστεροί, δηλαδή η σύνολη γκάμα αναρχικών, κομμουνιστών, μαρξιστών, σοσιαλιστών κ.λπ. πιστεύουν με πάθος ακόμα τα παραμύθια που περίτεχνα διέσπειραν οι προηγούμενες γενιές, γαλουχημένες με τις στρεβλές εκλαϊκεύσεις στα εγχειρίδια και ακτίφ του κομμουνισμού, τα οποία είχαν επηρεαστεί από τις παλαβομάρες του Στάλιν, του Τρότσκι, του Λένιν και άλλων μαριναρισμένων μαρξιστών.
Απλά, με αυτά τα άρθρα παραμερίζω λίγο το παραπέτασμα της πλάνης.
2. Πολλά και ποικίλα είναι τα λάθη του Μαρξ, μα εκείνος πέρασε και πάει ως ερευνητής. Πολύ χειρότερα και ασυγχώρητα είναι τα λάθη που διαιωνίζονται στο όνομά του και το θρήσκευμα που κατασκεύασαν οι επιτήδειοι εξουσιομανείς σαν τον Λένιν, κυρίως, ή σαν τους Ευρωπαίους “διανοούμενους”.
Ο Λένιν, ο Τρότσκι και άλλοι σαν τον Πλεχάνοφ και τη Βέρα Ζασούλιτς ή τη Ρόζα Λούξενμπεργκ είχαν τουλάχιστον διαβάσει τα γραπτά του Μαρξ. Όλοι πίστεψαν την υλιστική διαλεκτική, το ιστορικό προτσέσο με την “πάλη των τάξεων” και το αναπόφευκτο στάδιο της ανόδου του προλεταριάτου (= εργατική τάξη, στερημένοι κι αμόρφωτοι, μικροί αγροτοκτηνοτρόφοι κ.λπ.) στην εξουσία μετά την καθυπόταξη της αστικής τάξης (καπιταλιστές, τραπεζίτες, μεγαλοϊδιοκτήτες κ.λπ.).
Αλλά οι επαναστάτες σαν τον Λένιν, τον Μάο, τον Κάστρο κ.λπ. χρησιμοποίησαν τη μαρξική θεωρία (τέτοια ήταν και τίποτε άλλο) για να γίνουν οι ίδιοι κομματάρχες και δικτάτορες και να σκλαβώσουν και να εκμεταλλεύονται ακόμα πιο σκληρά τους προλετάριους. Επίσης τότε δεν υπήρχαν πολλά προηγούμενα ιστορικά γεγονότα όπως η εγκαθίδρυση κομμουνιστικού καθεστώτος στη Ρωσία. Οι επαναστάσεις του 19ου αιώνα ήταν θνησιγενείς και δεν εικόνιζαν ουσιαστικά τη μαρξική θεωρία.
Οι μεταγενέστεροι αναρχοαριστεροί και δήθεν “μαρξιστές” ούτε τα γραπτά του Μαρξ έχουν διαβάσει ούτε τα σχετικά γεγονότα της Ιστορίας έχουν μελετήσει. Παπαγαλίζουν μόνο τα συνθήματα που σαλπίστηκαν μέσα από τα νερόβραστα εγχειρίδια των ΚΚ.
3. Το μεγάλο λάθος του Μαρξ είναι η επανάσταση και η άνοδος των προλετάριων στην εξουσία. Αυτό δεν έχει γίνει στα 150 χρόνια από την έκδοση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου. Ούτε πρόκειται να γίνει.
Διότι δεν χρειάζεται. Οι μεγάλοι μετασχηματισμοί, οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις της όποιας κοινωνίας έγιναν, όχι με πολέμους κι επαναστάσεις (αποτελέσματα της τριάδας άγνοια – αλαζονεία – απληστία), μα με ειρηνικά μέσα, με λογική διδασκαλία και πειθώ. (Η εξάπλωση των θρησκειών απαιτεί εκτενή εξέταση και ανάλυση.)
Ένα καλό παράδειγμα είναι η κατάργηση της δουλείας στην πολιτισμένη Δύση τον 19ο αιώνα. Εξεγέρσεις κι επαναστάσεις σαν του Σπάρτακου στην Αρχαία Ρώμη ή των σκλάβων στις Δυτικές Ινδίες τον 19ο αιώνα δεν ευόδωσαν.
Αλλά το 1833 με νόμο της Κυβέρνησης στο Λονδίνο ελευθερώθηκαν οι σκλάβοι σε όλη τη Βρετανική Αυτοκρατορία. Και η μεταρρύθμιση υλοποιήθηκε μετά από πολλών ετών εργασία των φιλελευθέρων (ιεραποστόλων, καθηγητών, πολιτικών, επιχειρηματιών κ.λπ.). Στις ΗΠΑ ο πρόεδρος Λίνκολν επίσης δια νόμου απελευθέρωσε τους σκλάβους, όπως είχε διακηρύξει προεκλογικά και τήρησε την υπόσχεσή του, και πολέμησε τους Νότιους που ήθελαν να αποσχισθούν.
4. Στα τελευταία του γραπτά, ο Μαρξ διέβλεψε τη δυνατότητα (και πιθανότητα) μετασχηματισμού με ειρηνική διαδικασία. Μα όσοι μαρξιστές τα διαβάσουν παύουν να είναι μαρξιστές-λενινιστές. Διότι την επανάσταση, τη βία, την καταπίεση, τον τρόμο και την εξολόθρευση αντιφρονούντων τη δίδαξαν μικρόμυαλοι αλήτες σαν τον Λένιν και τον Τρότσκι.
Ούτε στη Ρωσία ούτε στην Κίνα έφερε καρπούς σοσιαλισμού και δικαιοσύνης η επανάσταση. Και τελικά άλλαξε προς τον “καπιταλισμό”!
Αλλά στην “καπιταλιστική” Δύση, οι προλετάριοι ψηφίζουν τους εκπροσώπους τους στην εξουσία. Δυστυχώς αυτοί συχνά αποδεικνύονται τσογλάνια που τους εξαπατούν ασύστολα – όπως οι τσιπριστές.
Είναι το παράδοξο της της σύγχρονης Ιστορίας πως οι προλετάριοι μπορούν να φθάσουν στην εξουσία στα «καπιταλιστικά» καθεστώτα και όχι στα κομμουνιστικά, με δημοκρατικές διαδικασίες και όχι με επανάσταση. Το πρόβλημα τώρα είναι πως αυτοί οι συνήθως φαύλοι προλετάριοι και οι εκπρόσωποί τους νομίζουν πως πρέπει να παραμείνουν στην εξουσία ες αεί, ακόμα και όταν ο λαός δεν τους θέλει πια ή η νόμιμη θητεία τους έχει λήξει. Αυτή ήταν η στρέβλωση που επέφερε ο Λένιν στη (λαθεμένη) θεωρία του Μαρξ.
Η αναρχοαριστερή προπαγάνδα συνεχίζεται, η παραπληροφόρηση και ο παραλογισμός!
