Φιλ18e: Μετενσωμάτωση (Ε’)

1. Είναι πολλές οι αντιφάσεις, οι θολούρες και οι αβλεψίες των θεολόγων μας. Γι’ αυτό και κάποιος έγραψε πως η Χριστιανική θεολογία είναι για ηλίθιους. Εδώ, στο τελευταίο άρθρο της σειράς αυτής θα εξετάσω μερικές πρόσθετες κοινές αβλεψίες.

Μια αδυναμία του πατέρα Α. Αλεβιζόπουλου, ο οποίος προκάλεσε αυτή τη σειρά με την απόρριψη της μετενσάρκωσης (αναμενόμενη), είναι πως δεν παραπέμπει τόσο στα λόγια του Ιησού όσο στα λόγια του Παύλου ή μεταγενέστερων Πατέρων της Εκκλησίας (κυρίως ανατολικής μάλιστα, αγνοώντας τους μεγάλους δυτικούς όπως ο Αυγουστίνος και ο Θωμάς Ακινάτης).

Η δεύτερη αδυναμία είναι πως, παρότι γνωρίζει καλά τα ιερά κείμενα του Χριστιανισμού, συχνά παραπέμπει σε άσχετα εδάφια και θεληματικά ή άθελα αποφεύγει χωρία στα ίδια τα Τέσσερα Κανονικά Ευαγγέλια.

Μια τρίτη αδυναμία είναι πως, ίσως λόγω άγνοιας, παρουσιάζει παράξενες αντιλήψεις των οπαδών της μετενσωμάτωσης και αντικρούει αυτές.

Σήμερα θα ασχοληθώ με τον “εσωτερικό κύκλο των μαθητών” τον οποίο πολλοί απορρίπτουν αγνοώντας τα Ευαγγέλια

2. Πρώτα όμως ας κοιτάξουμε δυο-τρία θέματα διαφορετικά.

Ο Α. Αλεβιζόπουλος επιμόνως μας παραπληροφορεί πως ο άνθρωπος θα πάει στην ουράνια Βασιλεία ψυχή τε και σώματι και πως πλάστηκε μια ολότητα, σώμα και πνεύμα (σ 60, 98,113 κλπ). Τέτοιο δόγμα, φυσικά, δεν βρίσκεται στα λόγια του Ιησού αλλά μόνο σε ορισμένους Πατέρες στους οποίους δεν μπορούμε να βασιστούμε. Στην πραγματικότητα ο Α. Αλεβιζόπουλος μας δίνει μόνο μια παραπομπή, στον Μεθόδιο (γύρω στο 300), επίσκοπο Ολύμπου (σ 98).

Ο ίδιος ο Α. Αλεβιζόπουλος αναφέρει ως αυθεντία του το εδάφιο Γένεση 2.7 όπου ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα (όπως στη θρησκεία των Μεσοποτάμιων και Αιγύπτιων) “και ενεφύσησεν… πνοήν ζωής” (σ 60). Και γράφει πως αν η ψυχή προϋπήρχε, τότε ο Θεός θα έλεγε  “εισελθέτω η ψυχή”.

Μα σίγουρα η ψυχή προϋπήρχε στην ίδια τη θεϊκή πνοή. Διότι θα γινόταν ο άνθρωπος “ψυχή ζώσα” από το χώμα δίχως εκείνη την πνοή; Όχι, βέβαια.

Αλλά, ακόμα πιο σημαντικό είναι πως ο ίδιος ο Παύλος γράφει ξεκάθαρα πως “η σάρκα και το αίμα δεν μπορεί να κληρονομήσει τη Βασιλεία του Θεού” (1 Κρ, 15.50).

Το θέμα των σωμάτων στις Χριστιανικές Γραφές το εξετάζω στο 28. Φιλοσοφία: Χριστιανισμός: Σώματα.

3. O A. Αλεβιζόπουλος δίνει έμφαση στη Δευτέρα Παρουσία θεωρώντας πως η ιδέα της μετενσωμάτωσης αποστερεί από τους χριστιανούς την υπέρτατη σωτηρία.

Μα τόσο στα Ευαγγέλια όσο και στα λόγια του Παύλου (1Θες 4-5) η Δευτέρα Παρουσία ήταν επικείμενη από ώρα σε ώρα, όπως καταδείχνω στο 25. Φιλοσοφία: Χριστιανισμός: Αποκαλυπτισμός. Οι 3 ευαγγελιστές Ματθαίος, Μάρκος και Λουκάς γράφουν απερίφραστα πως η Συντέλεια θα συμβεί προτού παρέλθει η γενιά αυτή!

Πολλές γενιές παρήλθαν μα η περιβόητη Συντέλεια δεν έγινε.

Νομίζω πως θεολόγοι και θρησκόληπτοι θα περιμένουν ματαίως.

4. Ο Α Αλεβιζόπουλος γράφει (σ 117) πως “ο πιστός του κάρμα και της μετενσάρκωσης βυθίζεται στη δυστυχία του και δεν ελπίζει” και πως οδηγείται “σε απόλυτη μοναξιά” ενώ ο χριστιανός πιστός δέχεται με ευγνωμοσύνη (!!!) τις όποιες καταστάσεις στη ζωή.

Εγώ θα έλεγα πως δεν έχω συναντήσει πιο θλιβερούς και στρυφνούς ανθρώπους από τους λεγόμενους πιστούς χριστιανούς (ή άλλους φανατικούς).

Γιατί τώρα ο Α Αλεβιζόπουλος νομίζει πως όποιος αποδέχεται τη μετενσωμάτωση δεν πιστεύει στον Ύψιστο και στη χάρη Του και δεν απολαμβάνει την ανθρώπινη κοινωνία είναι σοβαρό σημείο της άγνοιας του.

5. Και άγνοια ή πονηριά επιδείχνει ο θεολόγος μας όταν γράφει πως “Οι θέσεις για ‘εσωτερικό κύκλο μαθητών’ στους οποίους δήθεν αποκαλύφθηκαν ‘βαθύτερες αλήθειες’ είναι ανιστόρητες” (σ 91) και αναφέρεται… στους Ειρηναίο και Ιππόλυτο που έζησαν στα τέλη του 2ου αιώνα!

Θα μπορούσε να παραπέμψει στον Ματθαίο 5, όπου όταν ο Ιησούς είδε “τους όχλους ανέβη εις το όρος” και ήρθαν κοντά του μόνο οι μαθητές του και τότε εκφώνησε την Επί του Όρους Ομιλία – στους μαθητές του και όχι στους κοινούς όχλους!

Επίσης στον Λουκά σ. 13, οπότε ο Ιησούς “προσεφώνησε τους μαθητάς αυτού και εκλεξάμενος δώδεκα” τους ονόμασε Πέτρο, Ανδρέα κλπ. Είχε πολλούς μαθητές ο Ιησούς και από αυτούς επέλεξε τους κολλητούς του 12!

Μετά, πάλι, στον Ματθαίο 13.11, όταν οι μαθητές ρωτούν γιατί ο Ιησούς μιλάει στους όχλους με παραβολές (ήταν η παραβολή του σπορέα), εκείνος απάντησε “Διότι σε σας δίδεται να γνωρίσετε τα μυστήρια της Βασιλείας”, όχι όμως σε κείνους! Και μετά εξηγεί τα τέσσερα επίπεδα ανθρώπων που συμβολίζονται από τα διαφορετικά μέρη του χωραφιού όπου έπεσε ο σπόρος (13. 18-23).

Εδώ συμφωνούν οι Μάρκος 4.10-20 και Λουκάς 8.10-15.

Υπήρχαν οι όχλοι. Υπήρχαν οι μαθητές. Υπήρχαν οι 12. Και από τους 12 υπήρχαν οι 3 πιο κοντινοί, ο Ιάκωβος, ο Ιωάννης και ο Πέτρος που ήταν μαζί του στη Μεταμόρφωση ψηλά στο όρος (Μθ 17.2, Μρ 9.2, Λ 9.28).

Συχνά σκέφτομαι πως οι θεολόγοι δεν διαβάζουν τα Ευαγγέλια μα μόνο τα δικά τους (και τα πατερικά) συγγράμματα.