Ξένια Κουναλάκη
H Eκκλησία, λέει, δεν μπορεί να αποδεχθεί την απονομή του όρου «Μακεδονία» ή παραγώγου του ως συστατικό ονόματος άλλου κράτους, το οποίο θα έχει επιπτώσεις και στην ονομασία της σχισματικής αυτοαποκαλούμενης εκκλησίας της «Μακεδονίας». Αυτό αναφέρεται στην ανακοίνωση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Απορίες: Ποιος τη ρώτησε; Από πού κι ώς πού δικαιούται να ασκεί διπλωματική πολιτική; Δηλαδή, αν συμφωνηθεί από τις δύο πλευρές το όνομα «Νέα Μακεδονία» τι θα κάνει η Εκκλησία; Η ανακοίνωση είναι εξοργιστική για τον τόνο που υποβόσκει. Ουσιαστικά, η Εκκλησία μοιάζει να κραδαίνει την επιρροή της στην ελληνική κοινωνία ως όπλο πάνω από το υπ. Εξωτερικών, προειδοποιώντας εμμέσως ότι αν δεν εισακουστεί η άποψή της θα υπάρξουν συνέπειες. Είναι σαφές ότι αν είχε επιλυθεί το ζήτημα χωρισμού Κράτους -Εκκλησίας δεν θα είχε ανακύψει το θέμα. Η Εκκλησία θα ασχολιόταν με τα του οίκου της και δεν θα επιχειρούσε να επεκταθεί στην εξωτερική πολιτική.
Δεν είναι μόνο ότι η ΔΙΣ θέλει να παίξει ρόλο στο «Μακεδονικό» ή να γράψει τα βιβλία Ιστορίας. Γενικά υπάρχει πρόβλημα διάκρισης εξουσιών στη χώρα. Ετερο παράδειγμα, η σπουδή της κυβέρνησης να υποκαταστήσει τη Δικαιοσύνη. Στη συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά προχθές, αναφερόμενος στην υπόθεση των 8 Τούρκων στρατιωτικών, που διεκδικούν άσυλο στη χώρα μας, ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας ισχυρίστηκε πως «υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι πρόκειται για πραξικοπηματίες». Πέρυσι τέτοια εποχή όμως ο Αρειος Πάγος είχε αποφασίσει την μη έκδοσή τους με το σκεπτικό ότι «η πιθανότητα ακυρώσεως ή περιστολής του πλαισίου δικαιωμάτων όλων των εκζητουμένων ανεξαρτήτως του βαθμού ενοχής ή βαρύτητας των αδικημάτων, δεν επιτρέπει την εφαρμογή διατάξεων που ρυθμίζουν την έκδοσή τους αφού αυτές υποχωρούν έναντι των υπέρτερης σημασίας κανόνων που προστατεύουν τα δικαιώματα του ανθρώπου». Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της υπόθεσης, που έχει φέρει στην επιφάνεια με τον πιο γλαφυρό τρόπο το κυβερνητικό τουρλουμπούκι, η μοναδική σωστή γραμμή ήταν «θα αποφασίσει η ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη». Αυτή έπρεπε να είναι η πάγια απάντηση στον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν και όχι οι παλινωδίες που παρακολουθούμε. Αντ’ αυτού φαίνεται ότι η Αθήνα αποφάσισε να υιοθετήσει τη γραμμή «θα αποφασίσει ο ανεξάρτητος κ. Μουζάλας». Ας ελπίσουμε να μη δούμε την επέκτασή της και στο «Μακεδονικό»:«Θα αποφασίσουν οι Ανεξάρτητοι Ελληνες και η “ανεξέλεγκτη” Εκκλησία».
Πηγή: Καθημερινή
