Αξιολόγηση να (μην) γίνεται…

Αξιολόγηση να (μην) γίνεται…

Tου Πασχου Μανδραβελη

Ενας από τους τρόπους για να μην προχωρά τίποτε στη χώρα είναι η τακτική του διαλόγου. Για παράδειγμα: μετά 15ετή, τουλάχιστον, συζήτηση για τα προβλήματα των πανεπιστημίων, μετά την ψήφιση του νόμου για τα ΑΕΙ (με συντριπτική πλειοψηφία από τη Βουλή) κι ενώ η Ανώτατη Παιδεία πάει από το κακό στο χειρότερο, οι πρυτάνεις ζητούν διάλογο από μηδενική βάση. Προφανώς, απομένει να συζητηθεί το δικαίωμα των φοιτητοπατέρων να διακόπτουν τα μαθήματα για να διοργανώνουν τις ολιγομελείς συνάξεις τους, που ευφημίζονται ως γενικές συνελεύσεις.

Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι ένα άλλο θέμα που -στην Ελλάδα μόνο- χωράει πολλή συζήτηση. Το θέμα τέθηκε εκ νέου στην ατζέντα του δημόσιου διαλόγου μετά τη δημοσίευση άρθρου δασκάλας από τη Ραφήνα (και μάλιστα σε δικτυακό τόπο συλλόγου εκπαιδευτικών!) από το οποίο έγινε εμφανές ότι η εν λόγω δασκάλα δεν μπορεί να διακρίνει τα βασικά της ελληνικής γλώσσας, όπως π.χ. τους φθόγγους από τα γράμματα και δη τα φωνήεντα.

Δεν θα ασχοληθούμε με την απήχηση του εν λόγου άρθρου, ούτε ότι το αναπαρήγαγαν χιλιάδες δικτυακοί τόποι· κάποιοι από αυτούς ήταν δασκάλων. Θα προσπεράσουμε και τις εθνικιστικές κορόνες του κ. Βύρωνα Πολύδωρα που μαζί με τη Χρυσή Αυγή διαπίστωσαν ότι η Ελλάς βρίσκεται σε… πόλεμο! Το ερώτημα που ετέθη, στον Γ.Γ. της ΔΟΕ, κατά τη διάρκεια σχετικής εκπομπής στο ραδιόφωνο του Flash (16/7/2012) ήταν αν πρέπει να γίνεται αξιολόγηση, ώστε αυτοί που διδάσκουν να ξέρουν το αντικείμενό τους, ή έστω την ελληνική γλώσσα.

Ο γραμματέας του ανώτατου συνδικαλιστικού οργάνου των Δασκάλων κ. Σταύρος Πετράκης απάντησε κατ’ αρχήν με άλλα λόγια να μπερδευόμαστε. Ρώτησε αν αξιολογείται το υπουργείο Παιδείας· αν, για παράδειγμα, αξιολογήθηκε, για το γεγονός ότι δεν έστειλε εγκαίρως τα βιβλία πέρυσι. Να σημειώσουμε εδώ, ότι ο πολιτικός προϊστάμενος του υπουργείου αξιολογήθηκε: έφταιγε, δεν έφταιγε, για τα βιβλία η κ. Αννα Διαμαντοπούλου δεν επανεξελέγη. Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο των δασκάλων, διά στόματος του κ. Πετράκη χαρακτήρισε την άγνοια των βασικών στοιχείων της ελληνικής γλώσσας «λάθος οπτική»! Στην ερώτηση «η δασκάλα που έγραψε αυτό το πράγμα πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί;» η απάντηση του γ.γ. της ΔΟΕ ήταν: «Η δασκάλα είχε μια λανθασμένη οπτική… Ομως δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτή η δασκάλα επειδή είχε αυτή την οπτική για το συγκεκριμένο ζήτημα, δεν είναι καλή, ότι πρέπει να αξιολογηθεί με τον τρόπο που πρέπει να αξιολογηθεί και ίσως πρέπει να απολυθεί… Σ’ αυτούς που συνεχίζουν την αναπαραγωγή του θέματος πώς θα τους αξιολογήσουμε; Γιατί δεν τους αξιολογούμε αυτούς;»

Ετσι η συζήτηση ξέφυγε για μια ακόμη φορά στην «κακούργα κενωνία» που αναπαράγει τη «λάθος οπτική» (λες και είναι ιδεολογικό το ζήτημα και όχι άγνοιας των βασικών της ελληνικής γλώσσας) και μια δασκάλα που δεν ξεχωρίζει τα γράμματα από τους φθόγγους δεν θα αξιολογηθεί. Ακόμη κι αν δεν γνωρίζει τα βασικά θα πρέπει να συνεχίσει να διδάσκει στα παιδιά ότι κάποιοι συνωμότες «κουρεύουν την ελληνική γλώσσα» από τα φωνήεντα. Αλλά θα πρέπει να συνεχίσουμε αύριο.

Μερικά από τα σχόλια αναγνωστών που ακολούθησαν το συγκεκριμένο άρθρο, μετά τη δημοσίευσή του:

ο χειρότερο είναι ότι αυτή η δασκάλα στερεί τη θέση κάποιου άλλου που είναι άξιος και γνώστης του αντικειμένου του.Και αν δε γίνεται να απολυθεί η αδαής δασκάλα (μην ξεσηκωθεί και θύελλα αντιδράσεων),ας υποβιβαστεί σε καθαρίστρια.Δε γίνεται άλλο με αυτή την κατάσταση,να μη δουλεύει τίποτα,έλεος!Για να παρηγοριέμαι σκέφτομαι ότι η δασκάλα θα έγραφε τη ΓΕΣΕΕ ΓΑΙΣΕΑΙ,την ΑΔΕΔΥ ΑΔΑΙΔΗ,και το ΠΑΜΕ ΠΑΜΑΙ…δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω…


Η δασκαλα αυτη προφανως θα εχει εισαχθει στο πανεπιστημιο μετα το 1980,οποτε μην απορειτε για τιποτα…Στην καλυτερη περιπτωση το πτυχιο θα της σταλθηκε στο σπιτι απο καποια κλαδικη,και στη χειροτερη θα το πηρε αυτοδικαια βασει παρουσιων σε γενικες συνελευσεις φοιτητων


Οι δάσκαλοι, πολύ ριζοσπαστικός κλάδος! Καλό είναι να δημοσιεύσει η ΔΟΕ την ιστορία του κλάδου αυτού από το 1960, μέχρι σήμερα, με έμφαση στις περιόδους 1967 – 1974 και 1981 – 2012.
Τώρα δεν θέλουν την αξιολόγηση για να κάνουν ότι θέλουν, το ίδιο και οι της δευτεροβάθμιας: για να κάνουν ιδιαίτερα και να βγαίνουν στην επιφάνεια οι θρασείς κομματικοί και οι θρασείς συνδικαλιστές. Οι δάσκαλοι κατέβαιναν με τον Μπράτη σε απεργίες μηνών κατά της Γιαννάκου, για ασήμαντες μεταρρυθμίσεις. Ενώ κατά την διάρκεια της διετούς καταιγίδας που βιώνουμε, κάθονταν μπροστά στον ΓΑΠ προσοχή (καθότι σοσιαλιστές).
Οι πανεπιστημιακοί το βιολί τους: “από μηδενική βάση” διάλογο σε νόμο που ψήφισαν 250 βουλευτές προσφάτως. Εάν τα καταφέρουν οι πανεπιστημιακοί και ανατρέψουν το νόμο, εγώ παρότι κυνηγήθηκα από την δικτατορία, θα ψηφίσω την επομένη φορά Χρυσή Αυγή.


…το οτι τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια της Εικονο-μικής ευμάρειας, εκπαίδευση και ακαδημαική παιδεία λειτούργησαν ως ενεργούμενα ενός δημοσιουπαλληλικά διαπνεόμενου συναφιού, προφανώς δεν ειναι ασχετο με τη σημερινή μαζική διανοητικο-κοινωνική παρακμή και γενικευμένη αποσύνθεση…
το φλεγον ερώτημα, εκτός απο το πόσες νέες γενιές είναι χαμενες (ως απαίδευτες και πλήρως ανεπαρκείς να συμμετέχουν στο τρέχοντα διεθνή καταμερισμό παραγωγικής εργασίας) αφορά και στο πόσος ακόμη χρόνος θα χρειασθέί για να παιδευτουν οι επόμενες γενιές … αφου όμως πρώτα καποτε, οι …πνευματικόί ταγοί καταφέρουν να βρούν τρόπο αξιοκρατικής εκτίμησης των εκπαιδευτικών προσόντων και του διδακτικού έργου τους κατα περίπτωση…


Το πλεον τραγελαφικο στη υποθεση δεν ειναι το γραμμα της δασκαλας….ειναι οι εκπληκτικου μεγεθους βλακειες που ξεστομισε ο δασκαλοπατερας κος Πετρακης……πριν αποκτησουμε διαδικασιες αξιολογησης καλο ειναι να ανακτησουμε το παρεξηγημενο φιλοτιμο….ενα δραμι να ειχε ο περι ου ο λογος θα ειχε απλα ζητησει συγγνωμη….σε δευτερη φαση θα εσκυβε στο προβλημα και θα απαιτουσε λυση…αλλα τι γραφουμε τωρα….ποιος το ‘χασε (το φιλοτιμο) για να το βρει ο δασκαλοπατερας…..


Η αγραμματοσύνη της εν λόγω δασκάλας είναι απλά εξωφρενική ! ! ! Το έτι εξωφρενικότερο είναι, όμως, το γεγονός ότι ο ψευτοσυνδικαλιστής κ. Πετράκης προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα ! ! ! Πάλι πίσω στα θρανία, λοιπόν, και οι δυό τους, για να μάθουν όσα όφειλαν να γνωρίζουν τελειώνοντας το Γυμνάσιο ! ! !


Δε χρειάζεται να επιβάλλουμε την αξιολόγηση σε κανέναν. Αυτό που επιβάλλεται, είναι να ζητήσουμε στο χέρι* τα χρήματα των φόρων μας που δαπανά το Κράτος προκειμένου να μας προσφέρει δωρεάν ΑΥΤΗ την Παιδεία. Το κόστος ανά μαθητή πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα, κυμαίνεται περί τα 4.700 ευρώ ετησίως, υψηλότερο δηλαδή από τα δίδακτρα πολλών ιδιωτικών σχολείων της Αττικής και σχεδόν κάθε ιδιωτικού σχολείου στην Περιφέρεια. Αν μάλιστα μπουν και εισοδηματικά κριτήρια (την επιστροφή των χρημάτων ανά παιδί να τη λαμβάνουν μόνον οι έχοντες κάτω από ένα ορισμένο εισόδημα) θα μας μείνουν και ρέστα – τόσο σ’ εμάς όσο και στο Κράτος. Κι ας παν εκεί να βρουν δουλειά οι αδιάβαστοι δάσκαλοι…
*Τα 4.700 ευρώ που κάθε γονιός θα δικαιούται για κάθε παιδί του, μπορούν να δίνονται υπό τη μορφή “εκπαιδευτικών κουπονιών” που θα μπορούν να εξαργυρώνονται στο σχολείο της επιλογής κάθε γονιού (δημόσιο ή ιδιωτικό). Αν από τα έσοδα του σχολείου εξαρτάται εν μέρει κι ο μισθός του εκπαιδευτικού, θα είναι οι ίδιοι που θα ζητούν την αξιολόγηση, στα πλαίσια ενός υγιούς ανταγωνισμού μεταξύ κάθε είδους σχολείων.

Πηγή: Καθημερινή

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *